In de tijd BC (Before Corona) interviewde ik iedere week een vrouw van 50+ voor mijn rubriek “Het Mooiste Meisje”. Persoonlijke gesprekken die aan de keukentafel met een pot thee tussen ons in plaatsvonden.
Ik heb vaak gezegd dat ik als een wild vreemde binnenkwam en dat we als vriendinnen uit elkaar gingen. Een band opbouwen met de geïnterviewde gaat niet in een telefoongesprek zelfs niet al zou je erbij Facetimen. In mijn vaste vragen kwam altijd het geheim van hun jeugdigheid ter sprake. De een zwom, de ander danste, de volgende had haar vriendinnen en weer een ander had haar eigen bedrijf. Marischka Verbeek: “Ik wilde aan een sabbatical beginnen maar het universum had wat anders voor mij in gedachten.”
Wat ben je aan het doen?
“Ik ben net klaar met de BTW aangifte van dit kwartaal en dat was een heel gedoe. We verkopen nu veel online en iedere bestelling heeft weer een aparte factuur. Ik moest honderden bestellingen handmatig invoeren. Wanneer de verkoop bijna uitsluitend via de winkel loopt dan rolt aan het einde van de dag je omzet uit je kassa en dat is het. Op 1 april had ik voor mijzelf een sabbatical van twee en een halve maand gepland, even niet meer bezig zijn met de boekwinkel (Savanah Bay) maar mij meer storten op culturele en sociale activiteiten. Ik wilde Transforming Stories verder vormgeven en ik had al een aantal mooie opdrachten, zoals voor het Tong Tong Festival in Den Haag. Na het drukke jubileum jaar van vijfendertig jaar Savannah Bay wilde ik mij herbezinnen, verwaarloosde sociale contacten aanhalen, quality time met mijn lief, logeren bij mijn moeder en een week schrijven aan zee. Maar het universum had anders voor mij in gedachten, geen opdrachten en geen rustperiode.”
“Eén voor één rolde de annuleringen van evenementen mijn mailbox binnen, verbijsterd keek ik naar mijn computerscherm”
“Ik ben nu nog steeds de boekhandelaar en sta louter in de winkel in een razend tempo boeken in te pakken. Donderdag 12 maart kondigde Rutte de maatregelen aan waardoor ieders wereld plotseling op zijn kop stond. Eén voor één rolde de annuleringen van evenementen mijn mailbox binnen, verbijsterd keek ik naar mijn computerscherm. Ik had even een schrikreactie en heb er een nacht slecht van geslapen. Maar de Savannah Bay is mij te lief en het boekenvak te dierbaar, dus schouders eronder. De eerste twee weken kwam er niemand in de winkel en had ik dagen met nul omzet. De evenementen waar wij op locatie onze boeken verkopen waren afgelast: de opening van de nieuwe bieb, lezingen in Tivoli Vredenburg en het Centraal Museum. Na een lezing verkochten we vaak tientallen boeken. Ik zag onze omzet verpulveren, zou dit dan het onvrijwillige einde worden van de boekwinkel? We moesten ons gaan richten op online verkoop, maar dat betekende bestellingen verwerken, checken, uitpakken en weer inpakken en afleveren bij onze klanten. We hadden meer handen nodig maar vrijwilligers waren verkouden en bleven uit voorzorg thuis of iemand had een oude moeder en wilde haar niet in gevaar brengen.”
“Ik deed een oproep op Facebook en tot mijn verbazing kwamen er binnen een paar uur tijd dertig aanmeldingen binnen”
“Waar in de winkel per week gewoonlijk twaalf vrijwilligers stonden bleven er nog maar vier over. Ik deed een oproep op Facebook en tot mijn verbazing kwamen er binnen een paar uur tijd dertig aanmeldingen binnen. Mensen uit de culturele sector. studenten, scholieren, jongeren die gek werden van het thuis zitten. Het is misschien een goede tip aan de andere retailers: je krijgt echt vrijwilligers die wat kunnen en gemotiveerd zijn. Vanuit het team borrelden er tal van ideeën op: fietsvrijwilligers om bestellingen bij mensen thuis te brengen, een eigen podcast, het voorlezen van boeken, leestips op Facebook en met de camera langs de planken om te laten zien wat we op voorraad hebben. We bedachten een donatie systeem en daar werd zo hartverwarmend op gereageerd: klanten die zich verknocht voelden met de zaak maakten donaties over en we zagen weer licht aan de horizon. We schakelden snel en hoewel dit een ander tak van sport voor ons was, bij ons staat het contact met de klant centraal, liep en loopt de online verkoop goed. Klanten willen vaak het boek dat ze kopen aanraken en de eerste regels lezen. Nu pakken wij het boek en een medewerker leest desgewenst een paar regels voor. We ontdekten een digitale manier van communiceren: leesclubs via Zoom, auteurs die voorlezen uit eigen werk en een podcast over het boek van de maand. Fietsvrijwilligers blijken in de bezorging van de pakketjes een alternatief te hebben gevonden voor de sportschool. Ook zien we een verschuiving in de boekenkeuzes van onze klanten. In het begin van de Corona-crisis lazen veel mensen boeken over eerdere epidemieën zoals La Peste van Camus. Daarna kwam de vraag naar klassiekers zoals de hele romancyclus van A la Recherche du Temps perdu van Marcel Proust of de werken van Thomas Mann, “eindelijk de tijd om dat te lezen”, zeiden klanten.”
“Bouwen we wat meer rust in? Gaan we weer back to basics?”
“Nu is er ook veel vraag naar lichtere boeken die zich bijvoorbeeld afspelen in favoriete vakantie bestemmingen waar mensen even niet naartoe kunnen. Voor mij persoonlijk leek deze tijd wel een spirituele wake-up call: was ik wel zo klaar met het vak van boekhandelaar? Misschien kan ik wat mij nu overkomt weer gebruiken voor een Transforming Story? Mijn sabbatical dat niet doorging, het was de tweede keer dat mij dit overkwam. “What is the universe telling me?” April was zwaar, maar nu realiseer ik mij dat ik toch de ondernemer ben die niet uit de winkel weg kan. Doordat ons team nu goed op elkaar is ingespeeld ervaar ik een soort vertraging is er voor mij zelf nu meer rust en tijd. Voorheen werden mijn zondagen opgeslokt door events, sociale en familiaire verplichtingen. Nu haalt mijn lief mij op vrijdag op en rijden we samen naar zijn woonplaats Breda. Onze relatie bloeit op, we hebben nu echt tijd voor elkaar, een prikkel vrije tijd! Wat ik wel heel erg vind is dat ik mijn moeder van drieëntachtig niet kan knuffelen. Gelukkig heeft ze een grote tuin waar we elkaar kunnen zien op meters afstand. Zij voelt zich zo bevoorrecht dat ze nog zelfstandig woont in een bosrijke omgeving met lieve zorgzame buren. Al met al beleef ik deze tijd met “mixed feelings”, hoe ziet de toekomst er op de lange termijn uit? Bouwen we wat meer rust in? Gaan we weer “back to basics”? Ga ik nog een keer echt het “boekhandelvak” in? Misschien allemaal overpeinzingen waar ik volgend jaar een antwoord op ga vinden, wanneer ik voor de derde keer een sabbatical ga proberen te nemen.”
De leestips van Marischka
–Hilary Mantel – The Mirror and the Light, verschijnt op 6 mei in NL vertaling: De Spiegel en het Licht intrigerend en meeslepend slotstuk van geweldige historische trilogie over Richard Cromwell en Koning Hendrik de 8ste; zeer herkenbaar ook in deze tijd (Henry lijkt in gedrag en taalgebruik verdacht veel op Trump), om je helemaal in te verliezen, heerlijk. Kijk ook hier.
–Alle verhalen van Jean Rhys. Mijn favoriete auteur, in een mooie Nederlandse vertaling uitgegeven door de Utrechtse uitgeverij Orlando. Het boek ziet er prachtig uit en de verhalen zijn zo modern dat je zou zweren dat ze nu geschreven zijn in plaats van bijna honderd jaar geleden. Jean Rhys is een feest om te ontdekken en in haar verhalen is ze op de toppen van haar kunnen. Kijk ook hier.
–The World as It Is in the Eyes of Margaret Atwood, Wole Soyinka and Ai Weiwei is de tweede uitgave in de Engelstalige reeks Cultura Animi. Dit mooie gebonden boekje bevat de tekst van de Nexus-lezing van Margaret Atwood, een essay van Nobelprijswinnaar Wole Soyinka en de Nexus-lezing van Ai Weiwei: drie prachtige teksten, over mensenrechten, het kwaad en de verantwoordelijkheid van de kunstenaar. Thema’s die nu weer nieuwe betekenis krijgen. Kijk ook hier.
–Heuvel van Jean Giono. Bijzondere roman met een heel eigen sfeer, over een klein dorpje en zijn bewoners in de ruige natuur van de Provence in de jaren 20 van de vorige eeuw. De taal is betoverend, mede dankzij de prachtige vertaling door Kiki Coumans. Verschenen bij de kleine uitgeverij van Franse pareltjes, Vleugels. Kijk ook hier.
–Nederzettingen van Sanneke van Hassel. Sanneke behoort tot de beste korte verhalen auteurs van Nederland. In deze nieuwste bundel beschrijft ze messcherp maar tegelijk met mededogen de worstelingen van de moderne mens om zich een leven te bouwen en zich ergens thuis te voelen. Haar hoofdpersonen wonen in de grote stad, maar soms willen ze daar juist weg, voor een weekendje of een heel ander leven. Toch kan niemand echt ontsnappen aan daar waar hij zich heeft gevestigd. Juist in deze coronatijd waarin het begrip ‘thuis’ meer lading heeft dan ooit, een mooi boek om te lezen en over verder te denken. Kijk ook hier.
Lees hier het interview met Marischka dat eerder op De Nuk stond.
Heeeee lieve Marischka, wat heerlijk om je enthousiasme te zien op al die mooie foto’s. Fijn dat ik weer op de hoogte ben van je wel en wee en gaaf dat je alle nieuwe kansen pakt. ‘Hard Times Require furious dancing’ 😉 Was dat Alice Walker?