Kroon Schoenen stopt! Wij gaan met pensioen. Al enige maanden trekt deze boodschap in de etalages van de bekende schoenenzaak in de Nachtegaalstraat de aandacht. De totaaluitverkoop van laatste schoenen en andere inventaris, zoals stellingen, spiegels en meubilair, is al een tijdje aan de gang. Het is nog niet precies bekend wanneer, maar binnenkort sluit Kroon na 92 jaar zijn deuren. Velen zullen een herinnering aan de winkel hebben.
Ik kocht er in de jaren ‘60 schoenen naar de laatste mode van mijn eerst verdiende geld (artikeltjes voor de scholierenpagina Nieuwe Generatie van het Utrechts Nieuwsblad). Het nieuwe paar, lichtbeige met een grote gesp en blokhakken à la Mary Quant, zette ik naast mijn bed op een stoel. Dan zag ik dat als eerste bij wakker worden en kreeg een heel apart gevoel van binnen. Mijn dag was goed en ik ging vrolijk naar school. Sindsdien komt zeker 50 % van mijn schoenen van Kroon. Vaak twee paar tegelijk, je bent schoenenfreak of niet. Soms gewoon om te hebben en naar te kunnen kijken. Een van mijn Kroon-topstukken is veel te hoog om op te lopen maar prachtig als schoensculpturen. Gewoon kunst!
Kroon opende in 1932 in de Nachtegaalstraat op een atypische locatie. Niet hartje stad, zoals de eveneens bekende, veel kleinere modeschoenenzaken Bitter in de Choorstraat (met het swingende echtpaar Wolleswinkel-Bitter dat vaak in de winkel te vinden was) en Laimböck op het Oudkerkhof, maar het buiten het centrum, tussen de Schouwburg en het Spoorwegmuseum. Een ongewoon ruim bedrijspand met 400 m2 dames- en herenschoenen, uitgestald in vier etalages. Later kwam daar nog een tijdlang de kinderafdeling bij die in een zijvleugel was gevestigd. Schoentjes om je vingers bij af te likken, waarvoor moeders graag een substantieel bedrag neertelden. Mijn schoolvriendin Lydeke die in de jaren ’60 op weg van en naar school altijd langs Kroon fietste, herinnert zich: ‘Mijn zusjes en ik keken altijd uit naar de knappe etaleur die behendig en elegant door de vitrines manoeuvreerde.’ Ze weet ook te vertellen dat er schoenen voor moeilijke voeten werden verkocht en dat schoenen en zolen konden worden aangepast. Een advertentie uit 1972 luidt inderdaad: Dames STEUNSCHOENEN “JATOR” de moderne voethulp. Er waren ook uitzonderlijke maten verkrijgbaar, t/m 43 voor dames en zowel kleine als grote maten voor heren, van maat 38 tot 48. Dus niet alleen de modeschoenen waarvoor ik naar Kroon kwam.
Jarenlang werd je in de winkel ontvangen door mijnheer en mevrouw Kroon. Hun standaard lag hoog. Ik voelde me in het begin een beetje gemonsterd: hoorde ik hier als hippe jonge meid wel? Tot voor kort zag ik nog een enkele keer mijnheer Kroon, inmiddels op hoge leeftijd, door de winkel lopen. Jarenlang – nog steeds in deze laatste weken – werd je door dezelfde vertrouwde ‘winkeldames’ geholpen. Dat waren beschaafde, aardige personal advisers die inmiddels wisten wie een nieuwe knie of heup had gekregen en even gemaksschoeisel nodig had in plaats van een hooggehakte modeschoen. Het was persoonlijk. Nu blijven alleen de ketens over.
Op internet zocht ik naar de historie van het schoenenmagazijn. Waren er nog foto’s van het oude interieur? Een zwart-wit groepsfoto van personeel of een verhaal over de familie? Ik ging ervanuit dat het toegewijde echtpaar dat altijd in de winkel te vinden was, meneer en mevrouw Kroon waren. Maar heetten ze wel zo? Misschien zou ik na alle jaren dat ik klant was, ontdekken dat ze helemaal niet zo heetten, maar dat ze voor de winkel de glorieuze bedrijfsnaam KROON SCHOENEN hadden bedacht. Een regeltje op de website van Het Utrechts Archief biedt uitkomst, zonder verder in details te treden: J. Kroon, M. Kroon-Vollaerts Utrecht, 4 juli 1946 Nachtegaalstraat 84 Utrecht, 5 juli 1946. Behalve dit en enkele advertenties, zoals voor ‘een flinke winkeljuffrouw, informatie sturen met opgave gewenst salaris’, en een paar foto’s van de winkelpui in de jaren ’90, is er helaas – en vreemd genoeg – niets te vinden. Ik vroeg aan een verkoopster of ik met iemand contact kon hebben voor een artikeltje met archieffoto’s naar aanleiding van de sluiting. ‘De familie heeft geen belangstelling’, kreeg ik te horen. Ik vind het knap. Zelf altijd buiten de schijnwerpers gebleven met de spotlights vol op schoenen: ‘Kroon Schoenen Utrecht – uw adres voor iets bijzonders’. En dit van 1932 tot in 2024!
Een eerbetoon aan de kleine winkelier. Met fijne pen beschreven. Dank, Heleen.
De laatste echte schoenenzaak van de stad verdwijnt.
Zo voelt het.
De middenstander en zijn trouwe personeelsleden? We mogen ze koesteren als constructief deel van onze stad.
Beetje melancholisch voelt het. Of ga ik nu te ver?
Einde van een tijdperk. Geweldige zaak, fijne bediening. Ook Deutz in Bilthoven is dicht. Het wordt er niet beter op.
Dank Heleen voor deze persoonlijke impressie van een typisch Utrechts winkelicoon. Prachtig verhaal.
Mijn eerste schoenen met hoge hakken! Queenies, oudroze met een strikje. Begin jaren ’60. Mijn ouders vaste klant, ook voor onze kinderschoenen. Ze hadden voor kleine kinderen een apparaat waar je je voet met nieuwe schoen in moest zetten om te bekijken of ze goed pasten. Ook in mijn herinnering waren heer/mevrouw de Kroon altijd in de winkel aanwezig.
Jáá, ik herinner me de schoenenwinkel Kroon ook nog heel goed. En hoe ik trots was op mijn moderne schoenen die ik in de 6-e klas van de Lagere School van mijn moeder kreeg. Door de jaren heen, ik woonde al lang niet meer in Utrecht, en ook een schoenenfreak zijnde, ging ik vaak toch nog even naar die etalage kijken, als ik de Domstad weer eens bezocht.. Ze hadden kwaliteitsschoenen. Leuk verhaal, Heleen, duidelijk geen poehamensen!
Heel jammer. @Cees Grimbergen: helemaal met je eens. Vroeger vaak met mijn kinderen gezeten en altijd prettig geholpen. Zelf ook heel wat mooie schoenen gekocht. Hele fijne herrineringen.
Mooi geschreven eerbetoon. Kwaliteit, service, oprechte vriendelijkheid. Het is tegenwoordig een schaars goed in de winkelstraat. We gaan deze zaak missen!
Heleen, goed getroffen!
En jij vind niet alleen top stukken ook nog steeds vind je de woorden. Zonde van Kroon maar wel prachtig verhaal.
Fijn verwoord en ik wens de eigenaren een mooie tijd.
Lieve lofrede op Kroon, Heleen – alweer verdwijnt een ‘hoeksteen’ uit een mooi kwartier van de oude stad. De buurt huivert bij de gedachte aan een nieuwe invulling van het enorme pand…
@Annemieke Gieling: grappig, die opgehaalde herinnering aan het ‘apparaat’ waarmee je door de schoenen heen kon kijken en zien of je tenen genoeg ruimte hadden. Je kon je teenkootjes zien wiebelen. Het werd overigens in de jaren ’50 al verboden – Je werd namelijk evenals mensen in de directe omgeving – meekijkers en bedienend personeel – blootgesteld aan een flinke portie schadelijke röntgenstralen.
Zoveel schoenen van mijn vrouw en ik, van de kinderen … Altijd kwaliteit en uitstekende dienstverlening. Een verlies.
Nu het hele land op sportschoenen rondkuiert zal dat verlies onvoldoende ervaren worden.
Zo jammer!
Alweer verdwijnt een geweldige unieke schoenenzaak in de 4e!! stad van het land! Onbegrijpelijk.
Dank Heleen voor passende en lieve woorden!
Heleen bedankt voor dit mooie verhaal over Kroon. Kwam er jaren lang voor mijzelf en onze zoons. We hebben allemaal een kleine maat, veel te klein voor de Hollandse standaard, bij Kroon slaagden we áltijd! Super jammer dat er geen opvolger is gevonden!
Van wie is dat prachtige schilderij dat achter je hangt???? Groet, Sylvia Hollema, zus van Cora
Hele generaties kochten er schoenen ook in onze familie.
Jammer dat er geen doorstart is.
Steeds merkje dat er prachtige bedrijven ermee stoppen. Het is andere tijden. Ik denk met nostalgische gevoelens terug.
Wens de familie kroon en de medewerkers in de winkel heelveel
Sterkte en succes 🍀.
Laten ze ook nog velen jaren mogen genieten van hun pensioen
Heel jammer! Inderdaad weer een instituut dat verdwijnt 🥺
Heel erg jammer! Kwam er al als klein meisje samen met mijn moeder. En toen ik zelf kinderen had en het erg druk was op de woensdagmiddag, stuurde mevr. de Kroon mij naar beneden. Er komt zo iemand bij u zei ze dan zachtjes. Ik wilde juist schoenen gaan kopen. Het afgelopen jaar niet aan toe gekomen en kom ik nu tot de ontdekking dat de Kroon er niet meer is……..voor mij voelt het als een verlies.