Regisseur Jos Stelling vierde 16 juli zijn 80ste verjaardag. Een mooie aanleiding voor Bernard Tomlow om hem uitgebreid te interviewen. Een gesprek over de dood, zijn films, Rusland en de magie van samenwerken. En na zeventig jaar biecht Jos ook nog een zonde op.
Maak je geen zorgen, Jos. Deze zonde is geen doodzonde. De weg naar de hel blijft je bespaard.
Zo wil iedereen wel 80 worden. Wat een scherpte, wat een mooie verhalen. En altijd met humor.
Even voor de interviewer. Het is niet Rob maar Paul Verhoeven. De film heet niet No Plains, No Gains maar No Trains, No Plains.
Met plezier geluisterd.
Beste Jos,
Ik beluisterde dit interview en moest direct denken aan mijn jeugd, toen ik op de Anna Boleijndreef woonde en schuin tegenover de familie Gramsberg(?).
U kwam daar omdat u een relatie had met de dochter des huizes, Ans dus(!) Die u noemde in dit interview.
Grappig hoe een geheugen van een mens werkt.
Met vr grt,
Thijmen van Zoeren
Wat een goeie gast, gefeliciteerd Jos.
Een mooi gesprek tussen twee 80 jarigen!
Ik moest bij dit gesprek denken aan de wijze woorden van een docent op de middelbare school: “Als je niet geïnteresseerd bent in de antwoorden, moet je geen vragen stellen.”
Twintig seconden vanaf 30:38 is een geweldig stukje film!
Jos’ stelling over seks in films is compleet hoe ik het altijd al heb gezien.
Een bedankje voor de nuk.
Jammer meneer Tomlow, zelfverklaard interviewer!
Ik vind Stelling een bijzonder mens.
Benieuwd naar zijn verhaal in zijn achtertuin.
Maar het is een Tom-low-show geworden.
Wat een druiloor zeg; niet te pruimen. (de academicus!)
Enfin, laat maar.
Na 24 minuten gestopt met kijken.
Ik houd mij maar bij de films.
Van JOS STELLING (dus….)
Ook ik ben 80 jaar en woonde om de hoek bij bakkerij Stelling, Ostadelaan.
Destijds een Topbakker.
De zoon, een Topcineast.
Waarvan acte!
Leo Meijer