Onze columnisten

Filmtip: Coureur deelt mokerslag uit

Scènebeeld uit Coureur.

Met Coureur toont de Vlaamse scenarist/regisseur Kenneth Mercken de verleidelijke en de smerige kant van de wielrensport. Dat zijn debuut zo overtuigend over de finish komt, is uiteraard ook te danken aan het feit dat deze ervaringsdeskundige het schimmige wereldje van binnenuit meemaakte.

Topsport is afzien, trainen, doorzetten, pijn lijden, offers brengen. En illegale goedjes inspuiten, tenminste: in het wielermilieu dat Kenneth Mercken schetst in zijn speelfilmdebuut Coureur. Daarin zit bij de het jonge talent Felix niet alleen het wielrennen in het bloed, maar ook de epo. ‘Met al dat spul dat wij jou geven, heb je eigenlijk geen eten meer nodig’, aldus zijn Italiaanse teamleider. Maar dat is strikt gezien niet helemaal waar. Felix’ gestel is namelijk niet compatible met het dopingsgoedje. Bovendien is het maar de vraag of hij naast het slopende gif de moordende concurrentie aankan. Om over de interne druk nog maar te zwijgen. Felix’ voornaamste motivatie is om eindelijk eens uit de schaduw van zijn dictatoriale vader te komen en te bewijzen dat hij hem in ieder geval op de fiets de baas kan.

Met het dopinggegeven had Coureur gemakkelijk kunnen ontsporen in een hijgerige sensatiesoap, maar debutant Kenneth Mercken is het minder te doen om het klokkenluiden en meer  om de schets van het spanningsveld tussen de vader en zoon. Mercken houdt de regie strak in handen en destilleert uit zijn eigen ervaringen als semiprof een sterk, stevig en rauw drama dat bescheiden lijkt, maar waarin de emoties en het venijn onder de oppervlakte borrelen. Dat vooral de wielrensequenties er bloedstollend fraai uitzien, is prettig, maar het is vooral het ontluisterende maar wellicht minder fotogenieke inkijkje in het milieu dat indruk maakt. Zelf stelt de regisseur dat zijn film geen afrekening is, maar de meesterlijke eindscène – een filmische mokerslag die nog lang na de aftiteling doordreunt- lijkt anders te suggereren.

Te zien in LHC

Auteur Anton Damen
Auteur

Anton Damen

Laat uw reactie achter

Reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *