De uitzending van 1-1-2021 van Ik Vertrek moet wel tot de klassiekers van deze reeks uitzendingen gaan behoren. Emmy Postma zegt haar baan als verpleegkundige in het UMC op en koopt een volledig verwaarloosd kasteel in een Frans gat met twee nooduitgangen. Ze wil er een Chambre d’hôtes beginnen.
De voormalige eigenaar ziet het allemaal hoogst geamuseerd aan en monsieur le Maire waarschuwt nog voor “les gros travaux” die nodig zullen zijn om het kasteel enigszins bewoonbaar te maken. De termieten en houtworm hebben zich door het hout gegeten. Vloeren zijn ingezakt, de wind heeft vrij spel door de ramen en het dak is compleet verrot. In de bijgebouwen durft de vrouw geen voet te zetten. Geen wonder dat haar partner Rutger Versteegh wat aarzelend tegenover het project staat en besluit om in Nederland te blijven in een nieuwe woonboot. Het huis in de Nassaustraat is immers verkocht. In de pers wordt de vrouw bewonderd om haar doorzettingsvermogen en elan, maar Rutger komt er als “brommerige oude tandarts” niet goed af.
Is dat niet Rutger Versteegh die samen met ons op de Werkplaats in Bilthoven zat? Zijn Facebook-profiel bevestigde dat, zijn vrienden daar zijn nog steeds de oude vrienden van school. Even bellen en appen. Een brommerige oude man, daar herkende niemand Rutger in. Een oud huisgenoot van het dispuutshuis DIDO in Amsterdam vierde met hem in oktober 2019 nog het honderdjarig bestaan van dispuut DIDO (Amsterdams Studenten Corps): “Hij was niets veranderd, echt geen oude brombeer geworden.”
”Rutger brommerig geworden? daar kan ik mij niets bij voorstellen”
De broer van een lagere school vriendin van mij was met hem bevriend en Rutger kwam veel bij hen thuis. ”Rutger brommerig geworden? Daar kan ik mij niets bij voorstellen.” De oud-huisgenoot had zijn nummer en op goed gelukt belde ik Rutger. Kortaf nam hij de telefoon op en wilde mij direct doorgeven aan zijn vrouw. “Nee” riep ik, “het gaat om jou!”
Ik vertel Rutger dat ik in de klas zat met een meisje dat hij vast wel kende. “Oh, mijn eerste echte grote liefde!” Hij ontdooit en begint er plezier in te krijgen.
Hoe sta jij nu tegenover het hele avontuur in Frankrijk?
“Precies hetzelfde, maar we zitten nu wel lekker in het zonnetje, we zijn gisteren in Frankrijk aangekomen. We blijven een weekje om alle pannetjes op zolder te legen.”
Emmy zit naast hem en probeert hem telkens te onderbreken, maar Rutger roept onverbiddelijk ”Dit is mijn interview”. Rutger studeerde voor tandarts in Amsterdam en vertrok naar Duitsland naar Augsburg waar hij vijftien jaar een praktijk had. “Nederland zat te vol met tandartsen”. Daarna praktiseerde hij in Eerbeek, hij verkocht de praktijk en wilde eigenlijk met pensioen. Maar hij vond zijn beroep nog te leuk en werkt nu nog steeds twee dagen per week in de Utrechtse praktijk Verstand. Samen met Emmy kocht hij het huis aan de Nassaustraat, toen nog een kantoorpand, en Emmy herstelde het pand in de oude glorie.
“Wanneer mij iets gevraagd wordt dan doe ik dat, maar niets uit mijzelf”
“We hebben het gigantisch goed verkocht zodat we er een boot en een kasteel voor konden kopen.” Rutger vertelt over het afgelopen voorjaar dat hij er helemaal klaar mee was. Hij wilde zich overal mee bemoeien en dat leverde de nodige spanningen op.
“Ik heb nu de manier gevonden. Wanneer mij iets gevraagd wordt dan doe ik dat, maar niets uit mijzelf. Ik beheers mij zolang dat gaat”. “ Ze knikt”, zegt hij lachend, “maar we blijven kibbelen.”
Ik stop ook geen geld meer in het project, ik heb een nieuwe boiler gekocht een deel van het fornuis. Maar verder niets meer”. Inmiddels is Emmy een crowdfunding gestart met als doel 75.000 euro voor een nieuw dak. Als ik dit schrijf staat er al bijna 5 mille op de rekening. Rutger zelf, de grappenmaker zoals wij hem kennen, heeft ook al een tientje overgemaakt. Hij houdt goede moed, lijkt het. http://www.gofundme.com

Een gat met twee nooduitgangen. Perfecte omschrijving van een nogal desolaat dorp waar ik hard door heen zou rijden. Ik wens deze mevrouw veel succes met haar kasteel en bewonder haar geestdrift. Maar ik zoek wel iets anders om te overnachten.
Leef je dromen. Een mooi motto. Dat de heer des huizes de voorkeur geeft aan zijn mooie woonboot kan ik echter ook begrijpen. Dit kasteel in de Dordogne is vooral een gevalletje veel gedoe. Mocht het dak ooit hersteld worden dan is de ellende nog niet voorbij. Die termieten gaan gewoon door met hun destructieve werk.
Hoe het ook afloopt, ik heb genoten van deze uitzending. Zeker ook van deze Rutger die met een filosofische blik de wilde avonturen van zijn vrouw aanschouwt. Het zal zijn tijd wel duren.
De kinderen van Rutger zag ik niet sjouwen in het kasteel. Misschien was niet iedereen in de familie even enthousiast.
Budget voor verbouwing 25.000 euro en uitgegeven aan badkamers, stucwerk en electriciteit terwijl het dak katsverrot is lijkt mij een kwestie van geen prioriteiten kunnen stellen. En nu een crowdfunding om het dak te vernieuwen ik word er niet gerust op
Briljant. De echtgenoot die 10 euro doneert voor het dak. Die is niet op zijn achterhoofd gevallen.
Niet eerder heb ik zo gigantisch genoten van een aflevering van Ik vertrek! Het is een en al humor! En de Fransen zullen hun hoofd schudden om die idiote Nederlanders maar intussen genieten van alle leven in hun uitgestorven dorp. En wie weet hoeveel Nederlanders komen kijken zodra het weer kan! Wanneer komt de volgende uitzending van Emmy?
Geweldige vrouw. Lkkr keutelen aanpakken en hoppa. Geen gezever. Beter dan het verstikkende milieu vol oordelen en beoordelen.
Ga zo door meid. Opzoute die kniesoren. Trek je plan en ga door.
Heeeel veel plezier en gezondheid en voortgang.
Zit iets ffies tegen , even zitten op je veranda met een slokkie en dan hoppa weer tegen aan. Iedere wat doen en genieten van resultaat.
Succes
Deze mensen hebben gewoon een mooie stabiele relatie en geven elkaar de vrijheid om te doen wat ze graag willen. Prachtig toch. Geen oordelen nodig lijk me!
€500,000,-!!!!!!!!!!!!!. Meid….. Je bent binnen!!!! Huur mensen in en ga erbij zitten en neem nog een Rose. Next…. Een zwembad???
Ik vermoed dat deze dame het wel gaat redden en ook genoeg boekingen zal krijgen.
Leef je dromen maar betaal ze zelf. Donaties zijn wat mbt voor mensen in nood .Het is een keus om een kasteel te hebben geen noodzaak.Succes
Het is een keus om een kasteel te kopen wat zo lek is als een mandje. Maar mijn donaties gaan naar mensen in nood.Als mijn dak lek is betaal ik het ook zelf.
Succes en droom en klus maar lekker verder.
Je bent toch gestoord dat je 3 ton betaalt voor een bouwval.De verkoper kan zijn geluk niet op, hij heeft een hoofdprijs gewonnen
Heerlijk wat een leuk mens, zo ongecompliceerd is toch een kunst, deze mevr kan in ieder geval aan het eind van de rit zeggen , ik had geen opgeruimd kasteel ,maar lekker gedaan wat ik leuk vond
En daar gaat het toch om in het leven
In het begin de kriebels, maar steeds meer bewondering voor het doorwerken aan dit nog wel enigszins” gammele chateau! Het is haar toch maar gelukt een aantal vertrekken bewoonbaar te maken, met de hulp van echtgenoot en vrienden. De gasten zijn al aanwezig, na verloop van tijd. Heb enorm gelachen bij deze aflevering, wat een humor, bij allebei! Prachtig! Chapeau voor het project aan dit chateau!! Veel geluk ermee.
Huis goed verkopen en een nieuwe boot plus kasteel kopen. Had de boot achterwege gelaten en was er samen voor gegaan. Of niet en had verder gespaard.
Zo doe je dat namelijk. Je kunt niet alles hebben. Want alles heeft een prijs.
Zij zwiert door het leven en hij vindt het mooi. Veel geluk in het kasteel.
Schitterende aflevering en ik hoop op een vervolg !
Er zijn mensen die in dit stel een opvolger van de Meilandjes zien. Ik niet. Vergeleken met de aanstellerij en effectbejag van de inwoners van chateau Meiland zijn deze mensen een toonbeeld van authenticiteit en beschaving. Ik ben zeker benieuwd hoe het verder loopt maar blijf voor jezelf en uit de buurt van SBS.
Beide ontzettend leuke mensen. Niet van dat benauwde. Ze geven elkaar de ruimte, dat vind ik een verademing. Ik ben heel benieuwd hoe hun verhaal verdergaat.
Vooral medelijden met meneer! Wat een egoïste is deze mevrouw. Denk je het lekker voor elkaar te hebben op je oude dag wil je vrouw zo nodig een bouwval in Frankrijk kopen met nul inzicht, nul euro en nul verstand van dergelijke projecten zoals al is gebleken.
Desalniettemin; aan alles komt een eind, al kun je je in deze afvragen waaraan!
Het verhaal van de vouchers vind ik wel oké, maar de kleine bedragen in ontvangst nemen vind ik minder mooi. Al doneer je maar de helft van al die vijfjes en tientjes aan mensen die ECHT in nood zitten.
Wat ik overigens heel hypocriet vind: Dit isM vindt het allemaal fantastisch. Als het de familie JanmetdePet was geweest had de NPO alles uit de kast gehaald om die mensen belachelijk te maken, een kasteel in die staat te kopen, en hadden ze heus niet gelobbyd voor donatie.
Maar buiten kijf staat: geweldig dat je zoiets oppakt en er voor gaat. Heldhaftig!
Daarom: succes Emmy!
Ik was jarenlang cliënt bij de heer versteegh naar volle tevredenheid in eerbeek en wens meneer en mevrouw nog veel fijne jaren toe
Leuk om te zien. Mijn tip: misschien een bijgebouw verkopen aan iemand die enthousiast is net als Emmy zelf. Heb je het dak betaald, en een leuke buur.
Ongevraagd advies ik weet het. Maar respect voor Emmy. Have a good life ?
Bijzonder stel…. ik kan mij wel voorstellen dat je na 13 jaar samen zijn wilt gaan latten. Maar als ik op mijn 59e over 3 ton beschik, dan was het beslist geen oude vervallen kasteel op zo een verre afstand geworden, maar een luxe woonboot… naast die van mijn man:) Wat een heerlijk vooruitzicht: je eigen plek voor als je elkaar zat bent. En bij elkaar op bezoek voor de gezelligheid, romantiek or whatever. Zo zie ik me wel oud worden met mijn partner!
Makkelijk doneren van ons geld. Hij in onze tandarts geweest in Eerbeek. De slechtste tandarts ooit. Heeft ons ongeveer 10.000 euro gekost en nog eens 6.000 euro om het te laten opknappen bij een goede tandarts. Ik had een goed gebit en zat bij een goede tandarts. Door verhuizing moesten wij noodgedwongen naar een andere tandarts. Hij was de enige die nog plek had (niet zo gek) Na vier jaar was mijn gebit een ruïne. Bloedend tandvlees, continu pijn en twee voorheen gezonde kiezen kwijt. Mijn vrouw had een brug laten plaatsen voor dik 4000 euro. Die heeft ze drie jaar later door een knoeperd van een ontsteking bij de noodtandarts op oudejaarsdag moeten laten verwijderen. Die tandarts zei ook dat de brug niet goed geplaatst is.
Om er op terug te komen makkelijk doneren zo en een mooi pensioen van al je prutswerk!!