Els Leicher: “Ik word boos wanneer mensen mij een kwetsbare oudere noemen”

In de tijd BC (Before Corona) interviewde ik iedere week een vrouw van 50+ voor mijn rubriek “Het Mooiste Meisje”. Persoonlijke gesprekken die aan de keukentafel met een pot thee tussen ons in plaatsvonden. 

Ik heb vaak gezegd dat ik als een wild vreemde binnenkwam en dat we als vriendinnen uit elkaar gingen. Een band opbouwen met de geïnterviewde gaat niet in een telefoongesprek zelfs niet al zou je erbij Facetimen. In mijn vaste vragen kwam altijd het geheim van hun jeugdigheid ter sprake. De een zwom, de ander danste, de volgende had haar vriendinnen en weer een ander had haar eigen bedrijf. We sluiten deze serie af met Els Leicher.

 Wat ben je aan het doen?  

 “Ik kom net terug van de Moesmantentoonstelling “De tranen van Eros”, in het Centraal Museum. Heerlijk dat dat weer kan: een tijdslot reserveren via de website en lekker kijken. Logistiek klopt het nog niet helemaal maar ze zijn ook nog maar net open. Mijn uitje had weer een doel want dat heb ik erg gemist. Ik ga altijd op stap met een doel. Naar Amsterdam of Rotterdam om een museum te bezoeken of naar Arnhem om in mijn favoriete kledingzaakjes rond te neuzen. Tot vorige week maakte ik ommetjes zonder echt ergens naartoe te gaan. We hebben het geluk gehad dat het prachtig weer was. Ik heb mij de blaren op mijn voeten gelopen en de gaten in mijn kont gefietst. Hoewel dat laatste niet waar is omdat ik een prima fiets heb met een lekker zadel. Maar ik kon ook geen uren wegblijven omdat je nergens gebruik kon maken van een toilet. Dat brengt mij meteen op het volgende: openbare toiletten in bijvoorbeeld het Zocherpark. Ik heb daar altijd voor gestreden, maar ze zijn er nooit gekomen. Mensen zaten nu veel in het park en deden hun behoefte dan maar in de bosjes. Mijn buren hebben de bosjes voor ons appartementencomplex schoongemaakt, ze vonden onderbroeken, drollen en WC-papier.

“Ik sprak alleen mensen via de telefoon en beleefde bijna niets”

“Ik ben gewend om alleen te zijn dus dat voelde niet veel anders, maar ik sprak alleen mensen via de telefoon en beleefde bijna niets. Ik had wel eindelijk  tijd om overdag op mijn heerlijke terras een boek te lezen. Ik wilde er toch nog iets meer van maken en initiatief nemen. Eind april ben ik begonnen om met mensen af te spreken, natuurlijk op afstand. Ik nodigde weer vrienden uit om te komen eten. Toen heb ik het gemak van “afhalen” ontdekt. Restaurant Héron maakte heerlijke verrassende driegangen menu’s en wanneer er mensen bij mij kwamen bestelde ik het eten daar. Je hoeft niets te bedenken, geen boodschappen te doen en zelfs de bijpassende wijn kon erbij geleverd worden. Wat een geweldige uitvinding. Ze zouden het eigenlijk moeten blijven doen. Mijn sportschool was gesloten en hoewel ik fiets en loop moest ik meer bewegen. Ik ben toen maar trap gaan lopen, een prima training. Voor het programma “Nederland in Beweging”, voel ik mij nog te jong dat komt wel als ik vijfentachtig ben. Fijn dat de sportschool nu “buitenlessen” aanbiedt.”

“Je kunt niet generaliseren, iedereen heeft zijn eigen verhaal en conditie”

“Ik heb gelukkig veel energie en ik zie overal kansen om leuke dingen te blijven doen. In juli fiets ik samen met een vriendin naar een hotel in Amersfoort en van daar uit maken we dan tochtjes in de omgeving. Als het buitenland ingewikkeld is, dan maar zoiets. Wat ik erg mooi heb gevonden de afgelopen tijd is het gevoel van solidariteit: het gevoel van let op elkaar, let op je buren. Waar ik wel bang voor ben is dat er een tweedeling in de maatschappij kan ontstaan: tussen jongeren en ouderen. Ik word boos wanneer mensen mij een kwetsbare oudere noemen, je kunt niet generaliseren. En je mag ook niet zeggen dat alle jongeren onverschillig zijn. Iedereen heeft zijn eigen verhaal en zijn eigen conditie. Wanneer iemand wat ouder is zal hij of zij sneller voorzichtig zijn en thuis blijven. Wanneer je jong bent zal je wanneer je je niet zo lekker voelt misschien gewoon doorgaan. Daarom blijf binnen als je ziek bent en zorg goed voor elkaar.”

Lees hier het interview met Els dat eerder op De Nuk stond.