Een oase van blijdschap

“Een oase van blijdschap met donkere wolken aan de horizon.”

Dat beeld komt regelmatig bij mij op, wanneer ik mijn border collies buiten zie rennen en stoeien. Hier buiten, aan de rand van Europa, aan de Atlantische kust van Ierland. Daar beleven ze de tijd van hun leven. Zo onbekommerd de honden met elkaar spelen en geen moment bezig zijn met de dag van morgen. Die donkere wolken doemen eerst op als ik me realiseer dat hun leven zo kort is vergeleken met dat van een mens.

Mijn blijmoedige stemming slaat pas echt om, zodra de sombere gedachte de overhand krijgt dat ik, zoals al een paar keer is gebeurd, op een dag in de toekomst er weer op uit moet om zo’n lieveling aan de aarde toe te vertrouwen. Veel dierenliefhebbers hebben zo’n martelgang ook al eens moeten ondergaan. Vaak besluiten ze daarna nooit meer een viervoeter in huis te nemen. Ze willen die pijn niet nogmaals ervaren. Toch moet je altijd voor ogen blijven houden dat het nu eenmaal niet anders is.

Als alles meezit, heeft een hond of een kat slechts 10 tot 20 jaar te leven. Dan is het zaak om je viervoetige huisgenoot extra aandacht te schenken en regelmatig te vertroetelen. Voor de liefde en de zorg die je je trouwe viervoeter hebt gegeven, zal hij je oneindig dankbaar zijn. Hij zal kunnen terugblikken op een mooie tijd die hij met jou op aarde heeft doorgebracht. Daar gaat het uiteindelijk om en meer kun je er ook niet van maken. Het gevoel dat je je hond, kat of welk huisdier dan ook, een aangenaam leven hebt bezorgd, moet voldoende troost bieden wanneer zijn einde daar is.

Laat het verdriet om de dood van je kameraad je er niet van weerhouden om opnieuw met zo’n sympathiek dier in zee te gaan. Wacht daar ook niet te lang mee. Het is echt geen vorm van verraad naar je overleden maatje toe indien je die stap spoedig zet. Het demonstreert alleen maar hoe zeer je hem mist en dat je veel van dieren houdt. Maar ga niet naar een fokker of een andere handelaar in dieren toe. Ga liever naar een dierenasiel of een andere organisatie of persoon die dieren opvangt. Ga daar op zoek naar een passend nieuw huismaatje.

Vele dierenasiels zijn afgeladen met ongelukkige viervoetige zielen. Honden, katten en andere dieren. Zij zitten daar, week in week uit, de godganse dag met een verwachtingsvolle blik door de tralies naar buiten te staren. Wachtend op de komst van een nieuw baasje. Is het niet een geweldig gevoel om zo’n beestje blij te maken door hem in je huis op te nemen? Dat hij eindelijk weer iemand heeft waarmee hij samen door het leven kan gaan. Dat hij warme aandacht krijgt en onvoorwaardelijke toewijding terug kan geven.

Er is ontzettend veel dierenleed op de wereld. Als je al de beelden en berichten daaromtrent tot je laat doordringen, dan stemt je dat tot grote somberheid. Het lijkt wel of een dier voor de mens niets meer betekent dan een consumptieartikel. Indien er iets mis is met een dier of indien het enig gevaar vormt voor de mens, dan wordt het meedogenloos afgemaakt. Zo nodig met honderdduizenden tegelijk. Het kan allemaal probleemloos passeren omdat een dier volgens de wet geen hogere status heeft dan een object. Het is niet meer dan een ding. En dat is weer het gevolg van wat mensen, vanuit hun geloof, met elkaar hebben bekokstoofd.

Gelukkig zijn er ook nog mensen en organisaties die het beste met dieren voorhebben. Zij stellen alles in het werk om een einde te maken aan die ellendige situatie. Ik heb verscheidene vrienden die zich persoonlijk inzetten voor het wel en wee van dieren. Echtparen, die verwaarloosde honden en katten bij hen thuis opnemen en liefdevol verzorgen. Zoiets geeft de burger weer wat moed en doet de donkere wolken enigszins verdwijnen. (wordt vervolgd)

Belangstelling voor meer van mijn verhalen, klik: