We hebben gezocht maar niet gevonden. Ze zijn of plots onvindbaar of helaas al overleden; het dakloze baasje en diens trouwe hond. Vroeger, laat ik zeggen minstens tien jaar geleden, was het een kleine moeite om een dakloze met hond te vinden. Je had Ome Kees die zijn Bolle op een kleedje Straatnieuws liet verkopen, David hokte met zijn herder in een bakfiets en dan had je nog een maffe Duitser die zijn chihuahua in zijn jas liet wonen. Dat waren grote vriendschappen. Een paar voorbeelden van een tijd waarin honden nog deel uitmaakten van dat wereldje. Maar tegenwoordig is dat echt een uitzondering. Geen idee waarom, nachtopvang waar ook honden welkom zijn bestaat niet en zijn er ook nooit geweest.
Wie zich een beetje verdiept, weet dat honden juist een heel goede manier zijn om iets te doen aan eenzaamheid en destructief gedrag. Wie zijn Fikkie uitlaat, maakt al snel een praatje en bouwt zo ongemerkt een kring op. En een hond pikt het niet als baasje niet voor hem zorgt, die komt in verzet. En dan zwijg ik nog over liefde. Dakloze baasjes zorgen meestal beter voor hun hond dan voor zichzelf. Vreemd dat er nooit iemand op het idee is gekomen om hier iets mee aan te vatten. Ik zeg maar wat: daklozen uitlaatservice Remi of vrijwilligers voor een kennel. Zie die hond nou eens niet als probleem maar als oplossing. Ik denk een gouden combinatie.
Laat uw reactie achter
Reactie