Het moet een mooie kerst worden in het Ibis Hotel aan de Bizetlaan in Oog in Al. De 50 statushouders die er sinds begin 2024 onderdak hebben, mogen blijven tot 1 februari 2026. Voor hen kan het kerstfeest niet mooier zijn. Aanvankelijk zou hun verblijf een jaar duren, met twee personen per kamer. Het besluit tot verlenging is recentelijk genomen door het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers en de gemeente Utrecht. Het komt na een jaar vol Haagse heibel over de beperking van het aantal asielzoekers in Nederland.
Oog in Al is een keurige wijk vlak naast Kanaleneiland. Allemaal nette mensen. Het is niet overdreven om vast te stellen dat het wel goed zit met de integratie aan deze kant van Utrecht. In multiculturele Kanaleneiland is het klimaat aanmerkelijk verbeterd. Oog in Al heeft trekken van Wassenaar en Bloemendaal, maar anders dan die rijke gemeenten hebben de bewoners geen kakkerige bezwaren tegen asielzoekers in hun beurt.
Het AZC in het voormalige militair hospitaal huisvest veel meer asielzoekers dan het Ibis. Alleen bij de vestiging ervan in 1990 rees protest. Er is sindsdien geen onrust en overlast zoals in Ter Apel ontstaan. Dat het Ibis het verblijf van de statushouders verlengt geeft wel iets aan over de omvang van de problematiek.
Geert Wilders is niet komen zieken voor de hoteldeuren, zoals hij in 2023 wel deed bij een hotel in Kijkduin. Hij heeft het te druk met dwingelandij in Den Haag, waar ze voortdurend geconfronteerd worden met de grenzen van het beleid. Hij mag zich verkneukelen dat het kabinet Schoof-Wilders de kerst heeft gehaald. De PVV heeft weinig aanhang in Utrecht. De stad heeft een totaal andere mentaliteit en laat dat andermaal zien.
In het meest ideale plaatje hoeft het Ibis geen asielzoekers te huisvesten, blijft het een hotel voor zakenlieden, beursgangers, of toeristen die eindelijk het wonderbaarlijke Utrecht willen bezoeken. Nu gaat het om een tijdelijke verlenging, tot de statushouders kunnen doorstromen naar een woonplek in de stad. Ideaal is nu dat ze mogen blijven. Kennelijk is een dergelijke woonplek in een jaar tijd niet gevonden. Dat is weer minder leuk, maar het soelaas is warm. Met deze mensen hoeft niet te worden gesleept.
In de nationale publiciteit wordt het beeld bepaald door de flodderige mevrouw Faber die aangeblazen door haar partijleider ondeugdelijk asielbeleid bij elkaar verzint om het electoraat tevreden te houden en een gezellige kerst te bezorgen. In deze sfeer is het besluit aangaande Ibis bepaald opmerkelijk, maar ik denk niet dat het de landelijke journaals haalt – niet spectaculair genoeg. Het blijft opvallend stadsnieuws.
Net als politiek Den Haag kampt Utrecht met een capaciteitsprobleem, maar in plaats van streven naar minder, minder, minder en jammeren over een crisis zoekt de stad naar oplossingen. Het besluit over het Ibis is er een voorbeeld van. Het probleem blijft, maar mensen worden geholpen. Ik denk niet dat mevrouw Faber spoedig een kamer neemt aan Bizetlaan 1. Het zou haar de ogen openen.

Elke maand een ontmoeting in A beautiful Mess op het terrein van het AZC tussen wijkbewoners en AZC bewoners op basis van gelijkwaardigheid.
Volgende keer is op 8 januari van 18 tot 20,30 uur. Aanmelden via mijnwijkjouwwijk@gmail.com. Kijk ook eens op facebook voor de verslagen van de afgelopen keren/jaren. @mijnwijkjouwwijk . Jeroen, kom eens een keer langs. Mooi verhaal, sta er helemaal achter.