Domtoren gelanceerd met Máxima en een plein barstensvol blije Utrechters

Daar stond hij, in de volmaaktheid van zijn restauratie en het leek alsof de Domtoren werd gelanceerd in de nieuwe belichting. Het symbool van Utrecht, stralend boven het Domplein, barstensvol blije Utrechters. Utrechtser kon het niet. Een paar dagen na de barre Jodenjachten in Amsterdam contrasteerde de viering van de Domtoren als een hooliganloze vredesmanifestatie. Er was geen wanklank, ook niet richting koningin Máxima, toen zij na de ontvangst in de Domkapel met burgemeester Dijksma naar het Academiegebouw liep.

De toren was al een paar weken van zijn steigers verlost. Utrechters genoeg die alvast eens waren kijken. Zelf meende ik dat er sprake was van een soort 21ste-eeuwse retro nieuwbouw. Het was al meesterlijk wat de middeleeuwse bouwers hadden verricht. Op hun beurt hebben de restaurateurs knap werk geleverd.

Utrecht maakt tempo met nieuwbouw van allerlei design, zoals Wonderwoods op de  Jaarbeursboulevard als buitenissig groene toevoeging aan de skyline. Het typeert de moderne dynamiek van de stad, als blijk van een nieuwe fase in de stadsgeschiedenis.

Groot is een stad die ook waakt voor de duurzaamheid van zijn markante toren. Het is meer dan behoud van de oorspronkelijke, trotse Roomse identiteit. Dat wilden de middeleeuwse bisschoppen laten zien, met zichtbaarheid tot in de verre omtrek. Een toren die hun macht toonde en daarmee de machtspositie van hun stad.

Het is een toren om trots op te zijn, ook als je er geen steen aan hebt bijgedragen

Met reformatie en al en de verplaatsing van de handel naar Amsterdam is dat door de eeuwen veranderd. Maar de Domtoren is ouder dan de grachtengordel en hoewel hij zijn religieuze betekenis deels verloren heeft, blijft hij als sterke, hoge constructie goed voor het geloof in de stad zelf, de identiteit van de stad en zijn bewoners. Het is een toren om trots op te zijn, ook als je er geen steen aan hebt bijgedragen.

Eenmaal opgeknapt is het alsof Utrecht nieuw elan krijgt met die oude toren. Natuurlijk wordt hij weer een publiekstrekker. Hij zet de stad terug op de kaart. Daar is geen eenmalige start van de Giro d’Italia voor nodig. De Domtoren staat er altijd, nog minstens 750 jaar.

De ontmoeting van Máxima en domtorenbeheerder Jaap van Engelenburg was de bekroning van zijn eerherstel

De komst van Máxima droeg bij tot de feestelijkheid. Het was het feest van de toren, maar Utrecht wilde ook háár zien. Het was goed dat de koningin bij deze gelegenheid ook een ontmoeting had met Domtorenbeheerder Jaap van Engelenburg. Máxima was goed geïnformeerd, begon uit zichzelf over het arbeidsconflict met de gemeente. Het was de bekroning van zijn eerherstel.

Het magische moment zelf vond plaats op het balkon van het academiegebouw. In haar toespraak memoreerde burgemeester Dijksma het jaar 1830, toen er ook beraadslagingen waren over het opknappen van de toren. Ze zei: ‘Er was geen geld. Ze wilden liever de lantaren eraf halen. Dat was een beetje dom-toren.’ En ze besloot: ‘Als hij niet op de huid zit, zit hij zeker in het hart. Leve de Utrechters. We hebben onze Domtoren terug. Gefeliciteerd!’

Daarna liet ze samen met de koningin de lichtshow in de toren beginnen en nodigde ze uit tot het zingen van het stedelijk volkslied. Ik vergiste me niet: daar op het balkon probeerde de koningin mee te zingen met ‘Als ik boven op de Dom sta.’ Het was eens iets anders dan dat eeuwige Wilhelmus.

Het Domstaddiner leverde het recordbedrag van 155.000 euro op

In de Domkerk begon daarna het Domstaddiner diner voor 700 genodigden. Ik ben er nog even gaan stanhuygensen. Ik zag Frans van Seumeren en ook een paar goede bekenden uit het wielerlobby-circuit. Het was verder vol met andere personen uit het Utrechtse. Het diner leverde het recordbedrag van 155.000 euro op. Dit komt volledig ten goede aan het financieren van de nieuwe verlichting van de Dom.

Eenmaal buiten zag ik de Sint Maarten Optocht het Domplein naderen. De prachtige lampionnen zorgden voor extra mooi licht. Ja, het was een feestelijke avond, hartje Utrecht.