De zwakke schakel van bestuurder Lot van Hooijdonk

De Rekenkamer Utrecht, zeg maar de financiële waakhond van de gemeente heeft vernietigend geoordeeld over het initiatief van de voormalige wethouder van Hooijdonk om Overvecht gasvrij te maken.

De rekenkamer concludeert dat de gemeente het project onvoldoende projectmatig heeft aangepakt en beveelt de gemeente aan in de toekomst tijdig bij te sturen of de planning aan te passen. Van Hooijdonk fascineert mij. Ze begon als speechschrijver bij het Ministerie van Verkeer en Waterstaat. De taak van de speechschrijver is om effectief en overtuigend een bepaald standpunt of missie te verwoorden, in haar geval politiek te verkopen. Een politicus wordt geacht een visie  te hebben. Daar probeer je dan kiezers mee te winnen en vervolgens krijg je macht .De volgende stap is dat je uitgenodigd wordt om bestuurder te worden. Rutte zei eens dat visie als een olifant is die het zicht  belemmert. Later vond hij dat wat kort door de bocht. Van Hooijdonk heeft geen tekort aan visie. Ze was ook vol daadkracht, tegenwoordig heet dat doorzettingsmacht. Ze werd gevreesd door medewerkers, schreef een brief namens 10 wethouders, waarvan 8 niet eens wisten dat die brief verstuurd was. De brief was bedoeld om een politieke tegenstander in een kwaad daglicht te stellen. We kennen de tramaanleg naar de Uithof met 200 miljoen schade voor de stad. Ik maak graag het onderscheid tussen politics en products. Politieke bestuurders vergeten nog al eens dat je wel een goed plan kan hebben (politics) maar dat uitvoering (products)  zijn eigen wetten kent. En daar botste het iedere keer weer bij van Hooijdonk. Ik ga het hele lijstje niet noemen, maar iedere keer struikelde ze over de saaie werkelijkheid, de zwakste schakel, die je bij de ketting toch in de gaten moet houden. Ze kon niet effectief plannen en projectmatig werken. Handwerk dat een bestuurder ook moet beheersen. Van Hooijdonk had gewaarschuwd kunnen zijn. Amsterdam (Woningcorporatie Eigen Haard) wilde ook een wijk gasvrij  maken. Samen met stakeholders hadden  ze een proefwoning gemaakt. Via de rechter probeerden ze in 2019 de huurders te dwingen mee te werken.

De rechter weigerde die veroordeling uit te spreken omdat deze vond dat het project niet genoeg doorgerekend was en veel te veel onzekerheden had.

Natuurlijk  is bij dit soort verduurzaming van woningen in bestaande complexen een onzekerheid over de resultaten van de maatregelen onvermijdelijk, maar dat mag niet meebrengen dat individuele huurders daarvan de onvoorziene gevolgen dragen. Met andere woorden, doe eerst je huiswerk en dat was nou precies wat de Rekenkamer ook constateerde. Daar had van Hooijdonk geen oog voor gehad. Dus, weer miljoenen gemeenschapsgeld weggegooid. De conclusie is duidelijk: hoedt u voor politici met dromen, die het handwerk negeren. Hoedt u ook voor politici die voortijdig opstappen zodat ze voor hun beleid geen verantwoording hoeven af te leggen. En tenslotte, hoedt u voor coalitiepartijen die hun wethouder jarenlang geen strobreed in weg legden.