Duurzaamheid

De achtertuin van mijn stadsie

De vrijdag voor Pasen, daar sta ik dan een kar vol boodschappen helemaal achteraan in de rij die traditiegetrouw lang is rond de feestdagen. De minuten op de klok tikken langzaam voorbij, maar voor mijn parkeermeter gaan ze eigenlijk nog net te snel. Eenmaal aangekomen bij de auto is er namelijk een parkeerbon achter mijn ruitenwisser geplakt. Zacht vloekend bedenk ik me voor de zoveelste keer dat ik het de volgende keer toch echt anders ga aanpakken. Gelukkig ben ik Eerste Paasdag de boodschappenellende alweer vergeten, want het zonnetje schijnt, de lucht is blauw en de tafel is rijkelijk gevuld met broden, croissants, paaseieren, een exotische fruitsalade en de couscous salade gedecoreerd met het groene goud, de avocado.

Terwijl ik mijn bordje vol schep, kijkt mijn oma vragend naar de fruitsalade en vraagt: “Bosbessen, nu al? Waar komen die vandaan?” Deze opmerking zet me stiekem toch wel aan het denken. Voor mij is het vanzelfsprekend dat veel verse producten het hele jaar in supermarkt schappen te vinden zijn, maar in de tijd van mijn oma was dit niet het geval. Producten van het seizoen, daar moest je het mee doen. Puur en alleen omdat het logistiek niet logisch of mogelijk was om de producten die nu op mijn bordje liggen te importeren. Doordat fruit en groente een duidelijke seizoensgebonden beschikbaarheid hadden, waren ze ook vaker vers en was bespuiten minder noodzakelijk om ze buiten het seizoen vers te houden. Al kijkend op de verpakking ontdek ik dat mijn blauwe bessen uit de supermarkt een verre reis hebben gemaakt van buiten Europa. Om over de avocado nog maar te zwijgen.

Mijn oma, die zoals veel oma’s heerlijk kan koken, is verbaasd over de verre reis van de producten op tafel. Zelf koopt ze het liefst bij mensen die ze kent, zoals bij boer Jansen op de hoek die de lekkerste aardappels heeft. Hierdoor popt er een idee op in mijn hoofd en weet ik eindelijk hoe ik mijn volgende feestmaaltijd aan ga aanpakken. Minder supermarkt, meer lokaal. Want de boer heeft geen rijen met karren vol voor zijn kassa’s staan en plattelandswinkels zijn genoeg te vinden in de achtertuin van Utrecht.

Zo heb je achter de Uithof een mooie boomgaard liggen van fruitbedrijf Westeneng, waar niet alleen veel soorten appels en peren maar ook Hollandse aardbeien (uiteraard seizoensgebonden) te koop zijn in hun fruitwinkel bij de boomgaard. Ze zijn niet de enige in de achtertuin, want van De Meern tot de Bilt zijn vele boeren te vinden met een plattelandswinkel waar streekproducten te koop zijn.

Is er geen tijd om stad en land af te reizen op zoek naar alle heerlijke lokale producten, dan is De Groentetas of het voedselcollectief de VoKo echt een uitkomst. Bij de groentetas kun je al voor vijf euro wekelijks een goed gevulde tas met seizoensgebonden en lokale groente en fruit ophalen op de Heidelberglaan. Bij de VoKo kun je zelfs zelf bestellen direct van boeren uit de omgeving voor een eerlijke prijs. Dit zijn slechts een paar voorbeelden van initiatieven in de stad.

Voor heel Utrecht een lokaal- en seizoensgebonden Paasbrunch is nu natuurlijk nog onmogelijk, tenzij we massaal op vertical farming over gaan. Daarom zal mijn exotische fruitsalade nog zeker van de partij zijn bij de volgende Pinksterbrunch, maar ook een nieuwe traditie wordt geïntroduceerd. Met hulp van mijn oma haar receptenboek vermijd ik de supermarktrijen en ga ik creatief aan de slag met de couscous salade. Om te beginnen zal het groene goud vervangen worden met heerlijke seizoensgebonden en lokale producten uit de achtertuin van mijn stadsie.

Auteur Thirty030
Auteur

Thirty030

Laat uw reactie achter

Reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *