Carolien de Bruin: “Ik heb Frans nog niet met een koekenpan op zijn hoofd geslagen”

In de tijd BC ( Before Corona) interviewde ik iedere week een vrouw van 50+ voor mijn rubriek “Het Mooiste Meisje”. Persoonlijke gesprekken die aan de keukentafel met een pot thee tussen ons in plaatsvonden.

Ik heb vaak gezegd dat ik als een wild vreemde binnenkwam en dat we als vriendinnen uit elkaar gingen. Een band opbouwen met de geïnterviewde gaat niet in een telefoongesprek zelfs niet al zou je erbij Facetimen. In mijn vaste vragen kwam altijd het geheim van hun jeugdigheid ter sprake. De een zwom, de ander danste, de volgende had haar vriendinnen en weer een ander had haar eigen bedrijfje. Nu dat allemaal wegvalt ben ik benieuwd hoe zij hun dagen doorbrengen. Ik ga ze bellen  en vraag hen waar ze nu energie van krijgen.

Carolien de Bruin van het legendarische restaurant Chez Jacqueline: “Ik kijk met mijn “horeca ogen” naar deze crisis, wat vreselijk voor het personeel en wat een inkomstenderving.”

Wat ben je aan het doen? 

“Ik heb net boodschappen gedaan bij AH op Hoog Catharijne, nu Spook Catharijne. Ik kom daar al dertig jaar en ik moet weten of de dames die daar werken het goed maken. Ik loop dan via mijn vaste route langs het Gegeven Paard naar huis. Mensen die dat lege plein zien kunnen denken wat zou ik daar nu lekker zitten in het zonnetje. Ik kijk er met mijn “horeca ogen” naar, wat vreselijk voor het personeel en wat een inkomstenderving. Wij hebben ons hele leven gewerkt in de horeca en de meeste van onze vrienden werken of werkten in onze branche. Dat maakte dat wij bijna nooit thuis waren. We lunchten, dronken een glaasje of aten een hapje bij of met onze vrienden. Zo zaten we zondag 15 maart bij Madeleine met chef en goede vriend Rik de Jonge en de rest van het personeel een glas wijn te drinken met bitterballen. De meeste gasten had hun reservering geannuleerd of waren afgebeld. Een groep van tien personen had men niet kunnen bereiken, zij kwamen iets voor zes uur binnen. We hadden onze ogen half op onze telefoon en half op de bitterballen toen eigenaar Tinus belde dat ze per direct moesten sluiten. De groep kon hun glas leeg drinken en moest de zaak verlaten. Vol onbegrip en morrend stonden ze op: “Je kunt toch wel een biefstuk voor ons bakken?” De keukenbrigade kon aan de schoonmaak beginnen en wij vertrokken. Het licht boven de voordeur ging uit. Op weg naar huis was het uitgestorven en donker. Voor Coffeeshop Andersom stond een lange rij met wachtenden. Ja, het is maar net waar je je prioriteit legt.”

“We houden onze horecavrienden een beetje in de gaten”

“Sinds de 15de is ons leven ook veranderd, we appen en bellen met onze vrienden. Met Leon de Maizarac die in Orlando zit, met Erik Derksen van Buurten en met Rik. We houden ze een beetje in de gaten, horen hun verhalen aan en steken ze een hart onder de riem. We leven vreselijk met ze mee. Mijn dagen zien er overzichtelijk uit. Hoe het komt weet ik niet maar ik ben nu zo vroeg wakker, ik stond laatst om half zeven de ramen te zemen. Ik drink koffie, haal de krant uit de bus, we ontbijten en dan bel ik zoals altijd mijn ouders. Eerst mijn moeder aan de lijn die dan vraagt of ik nog niet uitgepoetst ben. Met mijn vader op de achtergrond roepend:” Dat heeft ze van mijn kant, dat poetsen heeft ze van mij!” Ze maken het gelukkig goed en hebben een fantastische buurvrouw die op hen let. Op donderdag komt onze zoon Tommy altijd eten met zijn vriendin.” 

“We hebben ons hele leven de dagen samen doorgebracht, in de zaak en thuis“

“Mijn man Frans van Wieren kookt dan. Hij maakt de succes recepten van Chez Jacqueline, zo maakt hij vanavond de uiensoep. Een gerecht waar je nu de tijd voor hebt met uien die anderhalf uur moeten karameliseren. De rest van de week kook ik, ik heb hem nog niet horen klagen. En ik bak maar weer een appeltaart, erg goed voor de lijn is het binnen blijven niet. We kunnen het prima samen uithouden thuis. Ik heb Frans nog niet met een koekenpan op zijn hoofd geslagen en hij heeft mijn mond nog niet afgeplakt met ducktape. We hebben ons hele leven de dagen samen doorgebracht, in de zaak en daarnaast ook altijd thuis, dus zijn het eigenlijk wel gewend. We kijken samen een film of een serie en dan ga ik met een boek naar bed en kijkt Frans nog Jinek of Op 1. En de volgende dag hopelijk gezond weer op.”

Carolien met Frans: “We kunnen het prima samen uithouden thuis.”

Op donderdag kookt Frans de gerechten van Chez Jacqueline.

Lees hier het interview met Carolien dat eerder op De Nuk stond.