- De jongen, de mol, de vos en het paard / Mackesy
- Shuggie Bain / Douglas Stuart
- Revolusi / David van Reybrouck
- Het grote Bosatlas puzzelboek
- De tuinen van buitenzorg / Jan Brokken
- De Stem / Jessica Durlacher
- Zo hadden we het niet bedoeld / Jesse Frederik
- De waanzinnige boomhut van 130 verdiepingen / Griffiths & Denton
- De meeste mensen deugen / Rutger Bregman
- Leugen & waarheid / Bas Heijne
Het onzichtbare leven van Addie LaRue is een soort liefdesbrief aan de kunst
“Frankrijk, 1714. Als Adeline LaRue wordt uitgehuwelijkt, smeekt ze om meer tijd en een leven in vrijheid. Haar wens gaat in vervulling, maar tegen een vreselijke prijs. Addie zal eeuwig leven, en is gedoemd te worden vergeten door iedereen die ze ontmoet. Zelfs haar ouders vergeten hun dochter op slag en jagen haar hun huis uit.”
Vraag maar aan iedereen om mij heen, ik kan niet stoppen met praten over dit boek. Het is prachtig! Een soort liefdesbrief aan de kunst. Het is ook duister maar daar, waar het leven bestaat uit alleen maar tegenslagen, wordt gezocht naar het lichtpuntje. Deze lichtpuntjes kunnen bestaan uit personen, kunstwerken, boeken maar vooral herinneringen. En dat is iets waar ik mij in deze tijd vooral in herken en wat mij aanzet om te zoeken naar mijn eigen lichtpuntjes.
Dit is een boek over een meisje, een jongen, de duivel en de verhalen die keer op keer worden verteld, maar vooral over de verhalen die worden onthouden. Waartoe zijn mensen bereid om zich niet gevangen of alleen te voelen. Machtsdynamiek en onevenwichtigheden spelen een grote rol. Addie is een jong meisje dat haar eigen leven leidt en die, ondanks alle tegenslagen, hoopt dat iemand zich haar ooit zal herinneren.
V.E. Scwab schrijft zowel fantasy als YA boeken en voor mij is dit boek wel een mengeling van die genres. Dus hou je daarvan, dan kan ik je zeker aanraden om het boek juist in deze tijd te gaan lezen. (Julia Spoelstra)
Laat uw reactie achter
Reactie