“Ik ben oliedom geweest.” De Utrechtse advocaat Bernard Tomlow is duidelijk over de zaak die de Deken van de Utrechtse Orde van Advocaten, mr. S.H.W. Le Large, vorig jaar bij de Raad van discipline tegen hem aanspande.
Het leverde Tomlow een half jaar schorsing op. Tomlow werd verweten circa acht jaar geleden in strijd met de regels in een faillissementssituatie zijn derdenrekening voor een depot ter beschikking gesteld te hebben. Dat verwijt is terecht, de opgelegde straf niet, vindt Tomlow. Hij ging in beroep en tot aan de uitspraak kan hij zoals altijd zijn werk doen. Maar de praktijk is anders. De uitspraak kwam in de media. Tomlow over een half jaar waarin beeldvorming hem het werken bijna onmogelijk maakte. “Opeens krijg ik de ene na de andere klacht aan mijn broek en in correspondentie word ik beledigd. Ik voel me trash.”
Mooi interview met Bernard Tomlow.
Een geweldige advocaat met lef en empathie!
Dat wekt jaloezie en frustratie, wat else is new?
De mens achter de advocaat. Een voortreffelijk mens met een groot hart. En een grote bek. So what? Chapeau voor dit interview. En ik hoop dat er morgen slechts een waarschuwing uitrolt.
Maar zijn oude praktijk hield wel de naam aan. Dat begrijp ik wel. Hij heeft een reputatie waar zijn ex-collega’s jaloers op zijn.
Ik heb gefascineerd gekeken. Maar waarnaar eigenlijk?
Voor het eerst praat Tomlow over de veroordeling waartegen hij in beroep is gegaan. Hulde aan De Nuk. Mooi filmpje, ook.
Kroonbergs begint met goeie journalistieke vragen, maar ergens halverwege voel je dat Tomlow ineens alle ruimte krijgt. De heren mogen elkaar, begin je te merken.
Ik weet niet of het vrienden zijn, maar in ieder geval is er de relatie hoofdredacteur-columnist.
Dat in De Nuk een half jaar niets heeft gestaan over de veroordeling van Tomlow, is denk ik ook tekenend.
Utrecht is een dorp en ook ik maak graag vrienden en word graag aardig gevonden (heel erg graag zelfs). Een bevriend iemand kritisch benaderen, zou mij met deze karaktertrek niet lukken. Kroonbergs pakte het professioneel aan, maar ook hem is het niet gelukt.
Alsof de Deken koosjer is. Als je lang genoeg zoekt vind je altijd iets om over te klagen.
Tomlow door het stof! Mooi en menselijk interview, top.
In mijn jonge jaren wel eens een zaak verloren waar Tomlow de advocaat was van de tegenpartij. Met jaloezie keek ik naar zijn flamboyante manier van optreden. Veel van hem afgekeken.
Verhelderend verhaal. Tomlow was fout maar zijn collega’s nog fouter. Mooi inkijkje. Hoge bomen.
@Jim Terlingen. Ik vond het een indringend portret waar iemand in zijn waarde wordt gelaten. Zure reactie van je. Menselijkheid mag zeker niet meer tegenwoordig.
Twintig minuten lang en twintig minuten boeiend, een integer portret van een van een man met het hart op de goede plaats.
Ik zie dat ik in mijn vorige reactie niet uitlegde wat ik miste. Het interview bleef weg van voor Tomlow pijnlijke zaken, vind ik. Hij zegt “ik was mijn kompas kwijt.” Moreel? Was hij vergeten dat het niet mocht? Zo’n ervaren man? Hoe kan het dat er ook zeven klachten zijn gekomen? (Mooie info trouwens) Ik had meer zelfreflectie van hem willen zien.
@Jim Terlingen. Waarom zou een interviewer de rol van inquisiteur moeten spelen? Tomlow vertelt hier zijn verhaal en dat is niet zomaar een verhaal. Hij geeft zijn fouten toe (uitstekend!), laat zien hoe het gesteld is met de collegialiteit binnen de advocatuur (schokkend!) en vertelt over zijn drijfveren (mooi!). Dat de heren elkaar mogen, sluit ik niet uit. Maar ik zie nergens waar dat begint te schuren. Al met al gewoon een goed gesprek.
Deze zaak is een smetje op de indrukwekkende carrière van Bernard Tomlow. Altijd recht door zee en maatschappelijk betrokken. Ik zal nooit vergeten dat hij een zitting plotseling verliet om zich aan te sluiten bij de actievoerders van Amelisweerd. Of zijn duidelijke aanwezigheid bij de bezetting van het oude Tivoli. Hij had inderdaad een grote mond. Weinig mis mee. Mogelijk dat de deken daar anders over dacht.
De Orde van Advocaten slaat de plank hier volledig mis en ik mag hopen dat ze gaat ontwaken.
De advocatuur staat bloot aan allerlei gevaren en begrijp dat wanneer je al zo lang advocaat ben een dergelijke misstapje te verwaarlozen is.
Daarbij is de Hr. Tomlow meer dan duidelijk rondom deze miskleun en gezien de feiten had ik dan ook verwacht dat de Orde een meer realistische blik had gehad op dit gebeuren.
Waar die zeven klachten vandaan komen? Daar is een mooi Frans woord voor: jalousie de métier.
“Zonder dat de betrokken journalist mij gebeld heeft”, dat lijkt me niet helemaal juist hr Tomlow, zoals ook gewoon blijkt uit mijn artikel: http://www.telegraaf.nl/financieel/1964975002/utrechtse-tuchtrechter-zelf-geschorst
Tomlow heeft me -tegen betaling – 3 keer bijgestaan. Prima advocaat die nooit te beroerd was om mensen die hem niet betalen konden tòch te helpen.
Bernard Tomlow is inderdaad een sociaal bewogen advocaat, zo ken ik hem al jaren. (Mij heeft hij ooit uitstekend geholpen in een arbeidsconflict.) Wat in het interview niet duidelijk wordt (en waarnaar ook niet gevraagd is), is hoe de aanklacht tegen hem tot stand is gekomen. Wie heeft hem aangeklacht en hoe kwam die klacht bij de Raad van Discipline? Slechts weinig mensen moeten hier toen van geweten hebben, o.a. degene die hij geholpen heeft, maar die zal de klager niet geweest zijn, lijkt me.
Grappig te horen van Mr. B. Tomlow zelf dat hij ten onder is gegaan door beeldvorming.
Tomlow last mensen uit huis zetten. Hey lijkt mij onmogelijk DAT je Dan social bewogen bent
Tomlow ondersteund success door drang en dwang. Zie internet en vind de PDF. Op deze manier kunnen ze 10% van de zaken winnen en mensen op straat zetten. Vroeger nam tomlow het op voor huurders. Nu laat hij ze op straat zetten. Zo worden de woonrechten in de vuilnisbak gegooid. Hij is inderdaad een succesvol advocaat maar net voor iedereen.