Europese cultuur

Appellation d’origine controlée 

Met de verkiezingen dit voorjaar verraste Forum ons met een grote overwinning. En alhoewel ik direct Thierry wilde gaan bashen, begreep ik van een collega dat hij ook wel negatief geframed werd. Dus wat als ik nou eens zijn wens om de Nederlandse en Europese cultuur te beschermen serieus neem? Nu waren mijn vrouw en ik daar al een beetje op vooruit gelopen, door de caravan in te ruilen voor wat kamers in een Frans kluskasteel. Nou, en daar hebben we wel wat cultuur te verdedigen! Het kasteel was vijfhonderd jaar van een adellijke familie, waarvan de laatste nazaat geen kinderen verwekte maar wel aan gokken ten onder ging.

Rien ne va plus dus, en zo kwam het landgoed in handen van een verzameling Hollandse burgers. Wij kochten ons pas vorig jaar in en lazen ‘dat het kasteel nooit mooi zal worden’ Tja… Begin juni kwamen we er voor onze eerste vakantie: het gras stond een meter hoog, en toen ik de maai-installatie verloor aan een steen op het veld wist ik weer waarom ik psychiater was geworden. Het onkruid op het grote terras rond het zwembad tierde ook welig, en ik tierde ook toenemend omdat dit niet was wat ik mij van kasteelheer zijn had voorgesteld, liever had ik neergekeken vanuit mijn eigen superieure palazzo. Maar van het boek ‘Grand hotel Europa’ leerde ik een andere waarheid, dat wij Europeanen niet verder kijken dan de oude objecten uit ons verleden, waarbij we wegzinken in de massa’s toerisme uit ondernemender streken. Op dat moment had ik zelf ook best wel zin gehad in een betonnen designhotel met leuk zwembad ergens ver weg.

Maar ja, dan moet je weer vliegen en we kampen al met klimaatproblemen, als je Thierry niet gelooftOok het kasteel had daar last van, toenemende droogte had de grond van de heuvel doen schuiven, zodat er al een gevelmuur mee was weggezakt. Bovendien bleek het weer in de Franse heuvels onvoorspelbaar: slecht weer passeerde de heuvel nu weer links, dan weer rechts of in het geheel niet, als op een bügelpiste. Buienradar volgen had dan ook geen zin. In Nederland hadden we tenminste code oranje, al kon dat betekenen dat de kelder onderliep. Nu ik weer terug ben begrijp ik van collega’s uit het Midden Oosten, dat wij wel mutsen over het weer: daar is het gewoon +40 of -10 of moesson, dus wat nou? Maar in Frankrijk zaten wij vanwege het onvoorspelbare weer ondertussen niets te doen dan tot elkaar en tot rust te komen. 

Los van agenda en scherm kregen we een andere werkelijkheid te zien, variërend van dwergooruilen op de binnenplaats tot herten rustend in het hoge gras van het gazon. Ook zagen we steenmarters, die zich al wat kasteelbrokken toegeëigend hadden en bekend staan om sabotage activiteiten. Om de kabels van de auto tegen dit ongedierte te beschermen, parkeerden we maar verderop. Om als God in Frankrijk te leven, en de Europese cultuur te beschermen, daar hadden we eigenlijk personeel voor nodig – en dat zat er niet echt in. Want de twee Franse dommige broers die de gravin hout hadden geleverd hadden duidelijk minder respect voor de vreemdelingen die zich in het landgoed hadden ingekocht. De gendarmerie leerde ons dat we ons niet tegen de broers moesten verzetten, omdat hun gedrag anders misschien wel escaleerde. Ze namen de aangifte van de dochter van een boer naast ons wel serieus. Ja, lands wijs, lands eer, of moeten we zeggen dat de Franse politie nog wat meer meeleeft met de ‘verwarde mannen’ uit hun dorp? Ook een manier om je eigen cultuur te beschermen, ‘eigen volk eerst’. Maar als we het binnen onze grenzen hadden moeten zoeken, een aandeel in een oud kasteel met land, dan was dat lang niet zo eenvoudig geweest in ons overvolle vergrijsde landje. Hadden we voor het zelfde geld misschien net de helft van een verkrot arbeidershuisje kunnen kopen, ver van de randstad. Dan bescherm ik toch liever de Europese cultuur dan alleen maar de Nederlandse, vanuit ons zo drukbevolkte postzegel.  

Lucas Elfferich is een Utrechtse psychiater die regelmatig op De Nuk een ballonnetje oplaat. Meestal als gewone Utrechter, soms vanuit zijn professie.

Laat uw reactie achter

Reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *