Onze stadsschouwburg, ik heb er de afgelopen jaren heel wat ‘stukken’ gezien. Zondag 6 juli jongstleden ging ik erheen voor een oude man. Die kwalificatie zou hij mij niet in dank afnemen – ik voeg er snel aan toe: ‘maar jong van geest en vol ideeën’.
In 2023 leverde hij zijn laatste film af: De dans van Natasja. Wat? Hebben wij in Utereg een filmmaker? Ja, als je niet verder komt dan Pathé en Cinepolis …
Utrecht telt trots drie arthouse-bioscopen: Springhaver, Louis Hartlooper Complex en Slachtstraat. De eigenaar is initiatiefnemer van het Nederlands Filmfestival en heeft meer Kalveren op stal dan Caroline van der Plas in haar leven bij elkaar zag.
Tot zover de stellingname.
Rotterdammert Wilfried de Jong sprak al eerder de koning van Nederland. Nu was hij in Utrecht op een verjaardagsfeestje om ‘de boel aan elkaar te lullen’. Ellen ten Damme kwam op in een gouden jurk en bracht een Italiaanse ode aan haar voormalig werkgever. Michiel ‘Jiskefet’ Romeyn deed onnavolgbaar ook iets eervols en zó trok een ‘keur aan crème de la crème’ aan ons voorbij. En Jos genoot, en nam de regie over en vertelde anekdotes. En het programma liep uit.
Als explicateur bij ‘Louis’ (misschien even uitleggen: die verzorgt een inleidend praatje bij een film) krijg je een pas voor alle films en een kerstpakket. Dik betaald voor een fijne bijbaan. Legendarisch zijn de nieuwjaarsrecepties. En dan vooral:
De toespraak van Jos.
Een hoogtepunt in het filmjaar, de badjas en die reep koop ik wel zelf. Met humor en warmte vertelt hij over De Kruistochten – tegen de ambtenarij – en over zijn bedrijf en zijn mensen. Die warmte was wederkerig voelbaar de 6e juli.
‘De ruimte tussen de vingers van De schepping van Adam, van Michelangelo, dát is Jos,’ aldus de Jong. Zelf houdt Jos het op: ‘Vooral herinneringen maken en nieuwsgierig blijven’. Met het vingertje omhoog: ‘Ik ben op het internaat niet misbruikt. Wel als enige. Dan ga je je toch afvragen: Waarom ik niet?’
Laat uw reactie achter
Reactie