Herinnert u zich dat moment nog, in coronatijd, toen de Tweede Kamer leegliep tijdens een debat over structurele loonsverhoging voor zorgmedewerkers? Zelden zo’n plaatsvervangende schaamte gevoeld.
OK, ook bij de meelbekkerij van Rutte na MH17. En bij het feit dat Akwasi niet van het podium werd gesleurd, toen hij riep dat hij de eerste zwarte Piet die hij tegenkwam op zijn gezicht zou trappen.
Rutte ruikt nu de tenenkaas van Trump en Akwasi is een gevierde omroepbaas.
Op plaatselijk niveau laten wij evengoed onze morele kompasnaald soms alle kanten uitslaan.
Zo is het op de Utrechtse sociale media lange tijd ‘de rigueur’ geweest om yuppen en studenten te bashen. De nieuwe bewoners die zogenaamd huizen inpikken, die geveltuintjes willen en hun koffie met havermelk drinken. Wat heeft dat met zorgmedewerkers te maken, vraagt u? Alles. Het is de aloude tegenstelling ‘blue collar, white collar,’ die het volk verdeelt, terwijl de plurkenelite heerst.
Ja, zorgmedewerkers, politiemensen, buschauffeurs enzovoort verdienen meer respect en een betere beloning. Zij vormen de ruggengraat van dit land. En gelukkig zie ik in Utrecht weinig minachting van hen die met hun handen werken. Waarom kregen yuppen en studenten wél zoveel over zich heen? Ik schrijf: ‘kregen,’ want het is niet meer ‘in,’ het is niet meer oké.
Het is – om Maxima te parafraseren – ‘een beetje dom’.
Overigens vermoed ik dat veel bashers de betekenis van de afkorting yup niet eens kennen. Dat is een beetje als een nieuwe auto kopen, puur op kleur. Je rijdt wel, maar je weet niet waarin.
Als u bij de hypotheker aan tafel zit, of bij de tandarts in een stoel ligt, bent u blij dat er iemand is die doorgeleerd heeft. Utrecht smaakt op haar best als wij alle ingrediënten van het recept waarderen. Havermelk, en handen uit de mouwen.
In 1 woord…..BRILJANT!
Ach ja, de morele verontwaardiging is altijd groot — tot er stemmingen zijn of baantjes verdeeld moeten worden. Dan blijkt geweten toch vooral iets voor in columns en Instagram-stories. En havermelk? Dat is blijkbaar pas progressief als het uit een subsidiekarafje komt
Hèhè, eindelijk eens iemand die het snapt! Wat ik als hoogopgeleide al niet over me heen kreeg en krijg. Ik mis nog de beroemde frase ‘wetenschap is een hobby voor de linkse deugneuzen-elite’. Inmiddels ook in het Engels verkrijgbaar, google Vance. Allemaal goed en wel, dat dedain, tot je inderdaad een tandarts nodig hebt, of een arts voor je kind, of een advocaat die jou uit de toeslagenshit trekt. Dan ben je toch blij dat iemand gestudeerd heeft.
Ieder zijn ding. Leven en laten leven. En..
.. tegelijkertijd is het ook goed dat er nu en dan oprecht aandacht is voor de schaduwkanten van bekende instituten. Die beruchte donkere randen zijn in elk levensgebied te ontwaren. Zo zijn er ook bepaalde toxische dynamieken in universiteiten en is er verval.
Dit openlijk benoemen is helpend omdat er zo ook ruimte ontstaat om het evenwicht te herstellen en van binnenuit integriteit en kwaliteit terug te brengen in het onderwijs. Even een raampje open voor wat frisse lucht.
mi. zijn universiteiten geen plekken waar diepgaand leren en kritisch denken wordt aangeleerd. Of waar wordt uitgedaagd zelf kennis te construeren, vanuit een open, ontvankelijk en oordeelloos standpunt. Je krijgt vaak een grijze voorgekauwde brij aangereikt en kan er bijna niet meer kiezen om onafhankelijk en orgineel onderzoek te doen.
Hedendaagse staatsinmenging, geo politieke lobby en sponsoring door commerciële bedrijfsindustrie beperken de academische vrijheid, vrijheid van meningsuiting en het rijpen van kritische denkwijzen. Er wordt grif uitbetaalt voor onderzoek met vooraf bepaalde uitkomsten. Naamprostitutie is verleidelijk, helemaal in bepaalde sociaal maatschappelijke omstandigheden. En ondertussen wordt het gedeelde ideeënlandschap meer monotoon gekleurd en wordt talent aan alle kanten verspild.
Je hebt enorm veel ruggegraat en een grote financiële buffer nodig om in zo’n omgeving waardig rechtop te blijven staan.
Een ongebruikelijke mening kan mi. niet gevaarlijk zijn. Het niet willen begrijpen van die mening is echt vele malen meer schadelijk. Kritische vragen zijn er in de kern om onze menselijkheid te bewaken en ons menselijk welzijn te verhogen.
Het is de opstap naar meer begrip. En dat is een schone zaak. Het siert iemand juist om meerdere, soms zelfs tegenstrijdige, ideeën vast te kunnen houden, zonder zichzelf ermee te identificeren. Een container te vormen waarin een meer volledige zienswijze zich kan ontvouwen.
Daarin vaardig worden en je innerlijk verrijken is op de lange termijn meer vervullend. Maar dat leren de meeste mensen niet in collegebanken.
https://propagandainfocus.com/how-universities-control-the-narrative/
https://docmalik.substack.com/p/309-ursula-edgington-exposing-the?publication_id=1696390
Precies! Je hebt elkaar allemaal nodig om een fijne en stabiele samenleving te hebben.