Wordt Hoograven de bakermat van de nieuwe combinatiesport Taeplando?

Elke week een bijdrage van De Plandelman. Met een van straat geplukt verhaal of onverwachte ontmoeting. Deze keer blijkt plandelen gewoon topsport.

Mohamed Ait Benali kent heel Hoograven, en heel Hoograven kent Mohamed. Of beter gezegd: Sabum (meester) Mohamed. Sinds hij als achttienjarige knul van Marokko naar Nederland verhuisde, woont hij hier. Dat is inmiddels alweer meer dan veertig jaar geleden. Daarmee werd hij een van de langstwonenden aan de Oudegeinlaan. En verhuizen naar een andere wijk? Nooit! Het aanbod voor die luxe kangoeroewoning in Leidsche Rijn sloeg hij af. ‘Hier in Hoograven kennen en helpen we elkaar. En mijn vader is mijn buurman.’

Mohamed had tal van baantjes: van buurtcoach tot papierprikker. Nu gaat elke ochtend zijn wekker vroeg, want Mohamed werkt op de Utrechtse Groente en Fruit Veiling. Maar het bekendst is hij als taekwondoleraar . De zwartebanddrager trainde alle vier zijn dochters tot hoog niveau, inmiddels zijn de kleinkinderen aan de beurt. Wie hij ook de fijne kneepjes van de Koreaanse vechtsport leerde? Ontelbare kinderen in Utrecht en omstreken. Dat deed hij altijd in de gymzaal van De Brede School. Tot corona. Toen gingen de lessen eerst digitaal op Zoom, maar sinds een tijdje mag er weer in groepsverband worden gesport. Buitenshuis, dat wel. Maar da’s geen straf, met het ruime Camminghaplantsoen voor de deur.

Elke maandag en woensdag leert Mohamed hier zijn pupillen de fijne kneepjes van taekwondo. Dat zijn niet alleen de juiste afweertechnieken en aanvalsschoppen, maar ook de regels van respect. Bij wijze van afsluiting en als dank voor dat grote groene veld dat als vervangende trainingsplek dienst deed, is dat vandaag ook respect voor de omgeving en natuur. Daarom bundelden Sabum Mohamed en Plandelman voor deze gelegenheid de krachten. Gewapend met grijpstok en vuilniszak trekken de taekwondo-kids het park rond de Essalaam-moskee door. Naast de gebruikelijke oogst van blik en plastic vinden ze daar onder meer een vork, een halve dakpan, een wieldop (die in de boom hing, dus dat vergde wat extra kunst-en-vliegwerk) en zelfs een rijbewijs. Eigenlijk hebben de pupillen die opzwepende aansporingen van meester Mohamed helemaal niet nodig, want ze hebben enthousiasme voor tien. Twintig minuten later en twee volle vuilniszakken verder is hun sportlocatie weer spic en span. Mohamed: “Eigenlijk is Hoograven relatief schoon. Dat is echt een verschil met Kanaleneiland en Overvecht, waar ik vier jaar lang voor de gemeente vuil prikte. Daar vond ik het maar een rommeltje. Zwerfafval prikken zelf is geen vervelend klusje. Ik ben dan ook niet vies van werken. Dit stuk Hoograven kan zó mooi zijn, met al het groen en het water hier, als we het met zijn allen bijhouden.” Misschien wel met zijn jonge sporters, want het initiatief is voor herhaling vatbaar. Dan is Hoograven de bakermat van een nieuwe combinatiesport: Taeplando.