Opnieuw loopt de verkoop van sociale huurwoningen in Utrecht uit de hand. Deze keer gaat het om 22 huurwoningen in de binnenstad. Mitros en Groen Links-wethouder Diepeveen willen verkopen. Ze doen al twee jaar hun best om de aanstaande koper, belegger Van Mourik Vastgoed, ter wille te zijn.
De meeste huurders van de woningen willen geen verkoop door Mitros. Zij vinden dat ook mensen met een kleine beurs in de binnenstad moeten kunnen wonen. Jonathan Joosten bewoont een Mitros’ huur-appartement aan de Oudegracht. Hij vreest na verkoop voor huurverhogingen en minder huurbescherming. Want de belegger wil immers een zo hoog mogelijk rendement. Joosten betaalt nu 801 euro voor een appartement van 96 vierkante meter. Zijn huur is door Mitros al “geliberaliseerd”: hoger dan 737,14 euro per maand. 11 van de 22 huurders hebben zo’n “geliberaliseerde” huur.
Belegger van Mourik kocht in 2018 al 239 monumentale huurwoningen van Mitros en de Amersfoortse corporatie De Alliantie. Een van die woningen is Springweg 78. Daar verhoogde van Mourik de huur -na een verhuizing- met 51 procent. Een dergelijk scenario van extreme huurverhogingen vrezen ook de huurders van de 22 woningen.
Mitros wil goed contact met belegger
De 22 huurwoningen staan aan de Oudegracht, Eligenhof, Geertestraat en Ridderschapstraat. Waarom wil Mitros van deze woningen, vaak achter monumentale gevels, af? ‘Woningen in deze monumentale panden zijn niet geschikt als sociale huurwoning’, stelde Mitros vorig jaar. Mitros-directeur Kip vindt ze duur in onderhoud. De verduurzaming van deze huizen zal de corporatie op kosten jagen, verklaarde hij dit voorjaar op een hoorzitting. En daar heeft Mitros geen zin in.
De huurders laten niet over zich lopen. Mitros op haar beurt heeft geen boodschap aan de huurderswensen. Goed contact met de kopende belegger Van Mourik is voor de Mitros-top wel van belang, verklaarde directeur Kip eerder: ‘Wij willen bekend staan als een partij die zijn beloften aan de aanstaande koper nakomt.’ Om de strijd van haar eigen huurders te winnen, schakelde Mitros het peperdure Zuid-As-advocatenkantoor Houthoff Buruma in. Opvallend in deze transactie is de rol van de toezichthouder, de Autoriteit Woningcorporaties. Die gaf toestemming voor de verkoop. En moet nu, na bezwaren van de huurders, het eigen besluit heroverwegen.
Dat zit zo.
De Autoriteit Woningcorporaties valt onder de Inspectie Leefomgeving en Transport. Een juridische bezwaarcommissie van diezelfde Inspectie Leefomgeving en Transport moet beoordelen of de Autoriteit Woningcorporaties de toestemming op terechte gronden gaf. Dezelfde instantie die het gewraakte besluit nam, moet dus nu een heroverweging maken. Een gewone burger vindt dit nep-rechtspraak en heeft daar een uitdrukking voor: de slager keurt zijn eigen vlees. Woordvoerder Koelman van de Autoriteit Woningcorporaties heeft hier een andere kijk op: ‘De procedure (die de huurders aanspanden-cg) is niet alleen bedoeld om de burger rechtsbescherming te bieden maar ook om het bestuursorgaan in de gelegenheid te stellen de besluitvorming te heroverwegen en eventuele fouten te herstellen.’
Wat dit met de Utrechtse volkshuisvesting nog te maken heeft, kan niemand meer uitleggen
Deze zaak sleept zich eindeloos voort in een krankzinnig complex bureaucratisch en juridisch universum. De betrokkenen hebben slapeloze nachten en worden chagerijnig. Wat dit met de Utrechtse volkshuisvesting nog te maken heeft, kan niemand meer uitleggen.
Herfst 2020. Inmiddels zitten er voor de gemeente Utrecht, het verkopende Mitros en de kopende belegger Van Mourik Vastgoed niet twee, maar drie kinken in de kabel.
-De huurders van de binnenstadswoningen liggen nog steeds dwars (de eerste kink).
-De tweede kink: procedurefouten van het HuurdersNetwerk Mitros en corporatie Mitros zelf. Het HuurdersNetwerk, een bewonersvertegenwoordiging, stelde dat de 22 huurders akkoord waren, terwijl het verzuimde dat aan de huurders zelf te vragen. Voorzitter Zwarts van het HuurdersNetwerk erkende zijn fout. Maar de gevolgen van die fout werden niet hersteld.
-De derde kink is nu de op dit dossier niet functionerende toezichthouder, de Inspectie Leefomgeving en Transport en haar Autoriteit Woningcorporaties. De juridische bezwaarcommissie van de Inspectie/Autoriteit Woningcorporaties beloofde op 3 juni tijdens een telefonische hoorzitting op 17 juni uitspraak te doen. En liet haar eigen termijn ‘verlopen’. In de juridische wereld een doodzonde.
Woordvoerder Koelman verklaart deze slordigheid uit ‘organisatorische omstandigheden als gevolg van de uitbraak van de ziekte van COVID-19’. Na 3 juni zou de uitspraak veertien dagen op zich laten wachten. We zijn nu -op 18 september- 97 dagen verder. ‘Organisatorische omstandigheden’ en ‘COVID-19’ als smoes voor een falende organisatie?
De voormalige huurrecht-advocaat, nu huurrecht-jurist, Bernard Tomlow zegt hierover: ‘Een opmerkelijke gang van zaken. De juridische bezwaarcommissie van de toezichthouder heeft een zorgplicht. Als je na behandeling van de zaak zonder voorbehoud meedeelt dat de uitspraak veertien dagen later volgt, kun je de mensen niet 97 dagen laten wachten. Juridisch ben je dan bezig met ‘rechtsweigering’. De toezichthouder zit in de buurt van ‘onrechtmatig handelen’. Dit voelt niet goed.’
Administratieve chaos
De verkoopkwestie zit dus in een bureaucratisch moeras. De juristen van de toezichthouder stellen deadlines waar ze zich niet aan houden. Tot frustratie van onder andere Ruud Geraets die een van de 22 woningen huurt, aan de Eligenhof, achter de Oudegracht. Geraets: ‘Het duurt allemaal zo ontzettend lang. Ik heb er inderdaad slapeloze nachten van. En ik heb niet het gevoel dat er eerlijk met onze huurdersbelangen wordt omgesprongen.’
Afgelopen vrijdag 11 september werd de administratieve chaos in deze huurderskwestie opnieuw groter. De behandelend jurist van de toezichthouder verstuurde op 2 september een bericht met aanvullende vragen in een nader onderzoek. Maar de jurist vergiste zich in het juiste mailadres. Toen het bericht afgelopen vrijdag uiteindelijk bij de protesterende huurders terecht kwam, vroegen zij extra tijd om tot een goed antwoord te komen.
Dat accepteerde de jurist niet, omdat ‘langer uitstel van de beslissing gezien de belangen van de partijen niet meer te rechtvaardigen is’. Geharnast stelde de jurist dat de huurders ‘uiterlijk zondag 13 september 24.00 uur’ moeten reageren.
“De voornaamste reden dat het zo lang loopt, bent uzelf”
Huurder Geraets schreef terug: ‘Deze opmerking is ernstig misplaatst. De voornaamste reden dat het zo lang loopt, bent uzelf. En de enige reden dat er nog steeds geen besluit is, is dat u tot twee keer toe geen besluit hebt genomen binnen de door u zelf gestelde termijnen. Daarna was er oorverdovende stilte. U bent het toch echt zelf die deze zaak uit de hand heeft laten lopen.’
Waarop jurist Caglayankaya van de toezichthouder de huurders een nieuw tijdstip geeft om te reageren: vrijdag 18 september, 17.00 uur. Ze schrijft erbij dat dat voorstel na ‘overleg met mijn teamleider Karin Klaver’ wordt gedaan. Wat de vraag oproept wie bij de toezichthouder op de woningcorporaties de touwtjes in handen heeft. Niet jurist Caglayankaya, lijkt het.
De huurders weten niet waarom de juristen van de toezichthouder drie maanden na de aangekondigde uitspraak wéér nieuw onderzoek beginnen. Huurder Geraets spreekt een vermoeden uit: ‘Het geeft mij het gevoel dat de Autoriteit Woningcorporaties zoekt naar argumenten om de verkoop aan belegger Van Mourik te laten doorgaan. En dat in het belang van de Mitros-top.’De Mitros-top zelf heeft geen bezwaar tegen de bureaucratische traagheid.
Bij monde van woordvoerder Uringa laat de corporatie in één zin weten: ‘We wachten de uitspraak in alle belangstelling af. Zorgvuldigheid voor snelheid toch?’
(Wordt vervolgd. Deze huurzaak in de binnenstad zullen we op Denuk.nl blijven volgen. Zoals meer zaken rond wonen, huren en kopen. De grootste actuele kwestie in onze stad is het al maar duurder wordende wonen. Met Macht en Geld als de grootste factoren.
Binnenkort in een volgend verhaal: wie wil toch de verkoop van zo veel huurwoningen?)
Cees in topvorm. Hulde.
`Woordvoerder Koelman verklaart deze slordigheid uit ‘organisatorische omstandigheden als gevolg van de uitbraak van de ziekte van COVID-19’. Hoe verzin je het?
De verkoop van deze woningen is ronduit asociaal en staat in schril contrast met het fraaie beeld dat Mitros naar de buitenwereld van zichzelf schetst. Dat de wethouder hiermee akkoord gaat bevestigt de innige relatie van de gemeente met vastgoed./beleggers. Zie ook dB’s.
De sociale rol van Mitros in het Utrechtse huisvestingsbeleid wordt steeds schimmiger. Gelukkig zijn er nog kritische bewoners en journalisten die de activiteiten tegen het licht houden.
Blijft ook nog steeds een actuele brief.
https://Denuk.nl/open-brief-aan-henk-peter-kip-directeur-van-mitros/
Ik wens de bewoners veel sterke in deze ongetwijfeld hardnekkige juridische strijd. Helaas moeten zij het stellen zonder de hulp van een peperduur advocatenbureau.
Dankzij Mitros en niet te vergeten onze Groenlinks wethouder wordt de binnenstad een eclave van gefortuneerden. Alleen daarom al is het verzet van deze bewoners van groot belang.
Wat zijn het toch alleskunners die wethouders. Diepeveen was in het vorige college belast met onder meer cultuur en nu heeft hij wonen, merwedekanaalzone en grondzaken in zijn pakket. Hoe geweldig moet je wel niet zijn als je werkelijk overal verstand van hebt? Laten we het er maar op houden dat de ambtenaren ook hier bepalen en Diepeveen knikt. Een gevalletje Yes Minister.
Goed dat de Nuk blijft volgen. Vingeroefeningen bij cultuur (bijna om zeep al) en dan hóp, op jacht naar Het Grote O.G. Geld.
Heel veel sterkte bewoners! Goed verhaal Cees Grimbergen!
Schandalig hoe de gemeente Utrecht de afgelopen jaren met zijn volkshuisvesting omgaat! En omgegaan is.
Ik verlang terug naar de partijen met een sociaal gezicht voor een belangrijk deel van Utrechtse bevolking en dan denk ik niet aan de partijen zoals Groen Links en D’66. Maar ook snap ik de CU niet! Open gaten in de binnenstad werden zeker niet door deze partijen gevuld met sociale woningen. Kijk hoe het ging in de jaren 70/80! Sterrenwijk, Zwaansteeg, etc.
Laten we volgend jaar op partijen stemmen, die echt aan de huidige Utrechtse bewoners denken en de partijen die alleen maar willen bouwen voor de import die hier graag na hun studie wil blijven negeren! Zij bouwen voor hun stemmers!