Utrechtse buurtbewoners met roots van over de hele wereld presenteren zaterdag hun favoriete soep

Op 1 november vult Utrecht zich weer met de geur van thuis. Soep uit iedere hoek, een initiatief van Lekker Divers, brengt buurtbewoners met roots van over de hele wereld samen om hun favoriete soep te proeven. Op 22 soeplocaties – van Utrecht-Zuid tot Utrecht-Noord – wordt gekookt, geproefd en gedeeld. Want eten verbindt. Maar achter elke pan soep schuilt ook een verhaal. Wie zijn deze soepmakers en wat is hun motivatie om mee te doen?

Ghassan, kok bij A Beautiful Mess en bewoner van het asielzoekerscentrum aan de Joseph Haydnlaan, zal op 1 november zijn favoriete Syrische linzensoep bereiden voor de buurtbewoners. ‘Deze soep doet me denken aan thuis,’ vertelt hij. ‘In Syrië eten we dit in de winter zeker twee keer per week, we noemen het daarom ook wintersoep’ Een paar jaar geleden vluchtte Ghassan uit Syrië naar Nederland.

Sindsdien heeft hij zijn familie niet meer gezien. ‘Dat is het moeilijkste,’ zegt hij zacht. Nu woont hij al zo’n twee jaar in het asielzoekerscentrum. ‘Het is er vaak druk, altijd lawaai,’ vertelt hij. ‘Maar ik ben blij dat ik mag koken bij A Beautiful Mess.’ 

‘Sinds ik hier werk, voel ik me nooit echt alleen’

Koken is Ghassans grote passie. In Syrië werkte hij als chef-kok in een groot restaurant waar dagelijks vijf- tot zeshonderd gasten kwamen eten. ‘Dat was hard werken, maar ik hield ervan,’ zegt hij trots. Bij A Beautiful Mess werkt Ghassan inmiddels anderhalf jaar met veel plezier. ‘Mijn familie heb ik al twee jaar niet gezien,’ vertelt hij. ‘Maar sinds ik hier werk, voel ik me nooit echt alleen. Mijn collega’s zijn als familie voor me geworden.’ Ghassan is ondernemend en vastbesloten om zijn plek te vinden in Nederland. Hij leert zelf Nederlands en doet op zaterdag vrijwilligerswerk in een verzorgingstehuis. Lachend zegt hij: ‘Dat heb ik expres gekozen, want oudere mensen praten altijd heel veel. Zo leer ik het snelst!’ 

Hoewel veel van de soepen worden bereid door mensen met een internationale achtergrond, doen ook buurtbewoners mee die wat dichter bij huis vandaan komen.

Zo zal bij soeplocatie De Kleine Dom Leonard zijn soep bereiden. Zijn wortels liggen in het noorden van het land, in Groningen, en daarom koos hij voor een echte Groningse mosterdsoep. ‘Deze soep is voor mij heel bijzonder,’ vertelt Leonard. ‘Vroeger bestelde ik het altijd op speciale dagen, als we met de familie uit eten gingen. Het was het eerste waar ik op de menukaart naar zocht, omdat ik het overal wilde proeven. Later werd het ook de eerste soep die ik zelf leerde maken, toen ik een jaar of zeventien was.’ Hoewel Leonard in Houten woont, is hij al jarenlang actief bij De Kleine Dom. ‘Ik doe hier veel vrijwilligerswerk,’ zegt hij. ‘Zo help ik bijvoorbeeld veel met de kinderen die langskomen in de speeltuin.’

‘Voor velen is het fijn om iets van hun eigen land terug te zien’

Koken is voor Leonard een bron van plezier. ‘Het is extra leuk als mensen waarderen wat je maakt,’ vertelt hij met een glimlach. ‘Dan waarderen ze eigenlijk iets wat jij zelf al met zoveel liefde doet.’ Ook over het soepinitiatief is Leonard enthousiast. ‘In deze wijk wonen veel expats en internationale studenten. Met soep uit iedere hoek van de wereld kunnen bewoners op een laagdrempelige manier nieuwe mensen en culturen leren kennen.’ Daarnaast hoopt hij dat het evenement mensen helpt zich meer gezien te voelen. ‘Voor velen is het fijn om iets van hun eigen land terug te zien. Op die manier kunnen mensen elkaar ontmoeten en misschien zelfs een beetje thuiskomen.’

Ook Kate zal haar soep koken in De Kleine Dom. ‘Ik maak knoflook-kikkererwtensoep,’ vertelt ze met een glimlach. Kate groeide op in Zuid-Afrika, waar dit gerecht een vaste plek had op tafel. ‘We aten het vaak samen als familie. Nu maak ik het graag voor mijn eigen kinderen.’ Terwijl ze praat, dartelen die kinderen vrolijk om haar heen. Hoewel Kate vooral Engels spreekt, antwoorden zij verrassend genoeg gewoon in het Nederlands. ‘We zijn hierheen gekomen vanwege werk en omdat mijn man Nederlandse familie heeft,’ legt ze uit. ‘Maar misschien keren we ooit nog eens terug.’

‘Eten is iets intiems; iets wat je meestal deelt met familie of vrienden’

In Zuid-Afrika hoorde de soep bij het begin van de winter. ‘Al werd het daar eigenlijk nooit écht koud,’ lacht ze. ‘Dus wat dat betreft past hij hier perfect bij de herfst.’ Over meedoen aan Soep uit iedere hoek hoefde Kate geen moment te twijfelen. Toch vond ze het in het begin spannend om in Utrecht te wonen. ‘Vooral omdat ik toen nog geen Nederlands sprak,’ vertelt ze. Dat gevoel veranderde toen ze kinderen kreeg. ‘Toen dacht ik: wat heb ik eigenlijk te verliezen?’

Via De Kleine Dom leerde ze veel nieuwe mensen kennen. ‘Er is hier een grote internationale gemeenschap, maar ook veel Nederlanders. Dat mengt mooi door elkaar,’ zegt ze. Kate geniet zichtbaar van die uitwisseling. ‘Ik vind het leuk om dingen te doen die buiten mijn eigen cultuur liggen, en me daar echt in onder te dompelen. Tegelijkertijd wil ik ook iets van mijn eigen achtergrond toevoegen. Ik vind het heerlijk om mensen te leren kennen, al helemaal als dat gebeurt tijdens het eten. Eten is iets intiems; iets wat je meestal deelt met familie of vrienden. Als je samen eet met vreemden, voelen ze daardoor al snel een beetje als vrienden.’

Kijk hier voor alle locaties.