De Literaire Boekhandel aan de Lijnmarkt 17 in Utrecht zal per 1 augustus haar deuren sluiten. Het pand op de Lijnmarkt is verkocht aan iemand anders – zonder dat de boekhandel dit wist – en huren in een ander pand in de binnenstad is financieel niet mogelijk.
Onze columnist Fenna Riethof werkt in de Literaire Boekhandel. Ze schreef een paar weken geleden een kleine ode aan de boekhandel aan de Lijnmarkt:
“Het interieur is al jaar en dag geel-blauw. We hebben geen scanner of digitaal archief, maar wel boekenkennis en aandacht. We hebben geen braiboeken en niets van Heleen van Royen, dat spijt me, maar wel wandkasten die uitpuilen van ander moois.
Elke zondagmiddag kom ik hier binnen. Dan zeg ik: ‘Hoi winkel’, die dan terug groet met wat gekraak. Ik zet de Franse chansons aan, zet de deuren open en rol de buitenmat uit. Wees welkom.”
Thoma Adelaar, eigenaresse van de boekhandel, bracht het nieuws van de sluiting in een openbare brief:
“Lieve mensen,
Helaas moet ik u laten weten dat ‘De Literaire Boekhandel’ na ruim 30 jaar, haar deuren moet sluiten en wel per 1 augustus a.s.
Ons geliefde pand op de Lijnmarkt, met het ‘Podium voor Poëzie’ waar zoveel activiteiten plaatsvinden: optredens, boekpresentaties, lezingen en leesclubs – is zo maar, achter onze rug om, verkocht aan iemand die er zijn eigen onderneming gaat uitvoeren en dat zal, tot ieders spijt, zeker geen boekhandel zijn.
Het is helaas niet haalbaar om in een ander pand in de binnenstad verder te gaan, daarvoor zijn de huren te hoog geworden. Voor de Lijnmarkt zélf betekent het wegvallen van de boekhandel een verarming voor deze authentieke straat en dat hadden wij graag willen voorkomen.
Ook treurig is het, afscheid te moeten nemen van onze klanten – vrienden toch van de literatuur – én van onze uitgevers en hun vertegenwoordigers. Zij, die ons altijd steunden, ook tijdens zware tijden in het boekenvak, aan hen veel dank – er is van beide kanten al die jaren vertrouwen geweest en daar hecht een mens toch veel waarde aan.
Ik dank vooral Nienke die, vanaf mijn ziekteperiode, alles heeft bestuurd en dat deed met gedrevenheid en grote kennis van zaken; Emanuel voor zijn rol in de klassieke muziek; de andere deskundige medewerksters die de boekhandel en alles wat daarmee samenhangt met liefde hebben omarmd.
‘De Nacht van de Poëzie’… met onze grote dichters aan tafel;
de inkoopbeurzen… met nieuwe, mooie titels in de aanbieding;
als jurylid… voor de jaarlijkse Europese literatuurprijs;
het is allemaal ongewild en op een abrupte manier tot stilstand gebracht.
Gelukkig zijn er nog een aantal hechte leesclubs over, waar romans en hun schrijvers dezelfde aandacht blijven krijgen, waar ze de afgelopen 30 jaar in de boekhandel al gewend aan waren. Goede boeken lezen, dat met andere geïnteresseerden bespreken, het wordt ons gegund tot in de verre toekomst, zonder verstoring van buitenaf.
We gaan de komende maanden ons best doen om alles zo soepel mogelijk te laten verlopen en hopen onze bekenden tot eind juli te mogen blijven zien en goed van dienst te kunnen zijn.
Moge de echte boekhandel blijven bestaan: een onmisbaar instituut voor een ieder die het leven niet maar zo aan zich voorbij laat gaan.
Dank nogmaals aan allen die zoveel voor ons hebben betekend, en wij hopen dat u, gewaardeerde lezers, onze boekhandels in de omgeving zullen blijven koesteren.
Wij groeten u en wensen u verder alle goeds.
Thoma Adelaar (eigenaresse),
Nienke Willemsen (bedrijfsleider),
Emanuel Overbeeke (klassieke muziek),
Eva, Aafje, Frederike, Laura en Fenna.”
Ach Thoma, wat naar om dit te lezen.Ik wens jou en je medewerkers heel veel sterkte.
Met vriendelijke groeten ? Oda Lijdsman
Wat wordt de stad toch armoedig! de hoge huren maken dat veel waardevols verdwijnt. Geen plaats meer voor kunst (Kunstliefde, het Grafisch Atelier ook door hoge / verhoogde huren geen plaats meer voor, veel galeries houden nauwelijks het hoofd boven water, en nu de literatuur. Ondertussen groeien de kappers met echte baarden, friet-van echte aardappels, en koffie van echte bonen – zaakjes als paddenstoelen uit de grond. Om nog maar niet te spreken van de pindakaaswinkeks en cafe-terrassen die al onze trottoirs in beslag hebben genomen. Het is om te huilen; consumeren, kopen, vreten. De Literaire Boekhandel is evenals RASA was, (ook al weg), Kunstliefde, Grafisch Atelier, Tivoli, SJU-Huis, een vzn de parels van onze stad. Wanneer komt er beleid op de binnenstad, op behoud van kunst en cultuur, welke van onschatbare waarde zijn ? Wat moet er, of kan er, nog meer verdwijnen voir het te laat is, of is het al te laat? en jagen de hoge huren al het moois de stad uit.
Zie : https://www.juridischloket.nl/voorbeeldbrieven/voorbeeldbrief-bezwaar-tegen-huuropzegging/
Lou vos
Hier in Rotterdam precies zoals door je omschreven over Utrecht.
Terrasjes zijn terrassen geworden.
De kleurrijke kleine ondernemers kunnen de huren niet meer opbrengen.
Een trend die in alle steden van Europa gaande is.
Ik ben 2 door mij gewaardeerde winkels al kwijt.
Daar komt nu dus de literaire boekhandel in Utrecht bij.
Dirk kaas