Provocerend en controversieel?

Scheurwater & Sohier: rauw en speels naakt in Galerie Larik

Hester Scheurwater en Roland Sohier

Het begon ermee dat Hester Scheurwater en Roland Sohier allebei werkten met Noemi Calzavarra, model met rood schaamhaar. Hester fotografeerde en Roland tekende haar. Het zijn onderdelen van werk vol rauwe naaktheid en speelse porno. Oscar Larik bracht de twee bij elkaar voor een expositie in zijn galerie in het opwindende alternatieve cultuurcomplex aan de  Nijverheidsweg. 

Hester Scheurwater (Hendrik Ido Ambacht, 1971) is als vrouw niet terughoudend om vrouwen, mannen en zichzelf naakt te fotograferen. Gretig is het, een krachtig vertoon van lichamelijkheid met niet verhulde tieten, kutten en pikken, niet keurig gestileerd, maar direct op de huid, met alle geheime openingen, om het Reviaans te omschrijven. Het gaat om niets minder dan de naakte waarheid, Scheurwaters onderzoek naar haar eigen verlangens, obsessies en angsten. 

Hier is geen feministe bezig in heftig protest tegen de vrouw als lustobject. Het is voluit en voluptueus blijk geven van de schoonheid van het vlees, inclusief de ooit door John Irving bezongen beavershots, ook afgedrukt in onverhulde selfies. De tijd is voorbij dat het schokkend genoemd werd, maar in het huidige klimaat van preutsheid is het op zijn minst opmerkelijk dat een vrouw zichzelf en andere zo vrijuit laat zien.  

Provocerend, controversieel? Allicht. Scheurwater toont het brutaalweg, een lijf dat getoond mag worden, ja, schaamhaar voorbij de schaamte. Het is eerder uitdagend, dan lustopwekkend en op een bijzondere manier intiem. Bevrijdend, dat is het ook, de kunstenares pakt de macht terug over de waarneming van lichamen en seksualiteit, nodigt mensen uit om die lijfelijkheid te omarmen, zonder gebonden te zijn aan ideale gendernormen. De modellen van Scheurwater drukken zich ook in dergelijke termen uit: het is een blijk van kracht, de ultieme naakte expressie, het plezier om een traktatie te zijn. 

Bij de opening van de tentoonstelling straalt Hester Scheurwater dat alles ook uit, boomlang en welgevormd in nauw sluitende kleding. 

Roland Sohier (Amsterdam, 1950) is gekomen met zijn hoedje op. Daaronder schuilt een brein vol fantasieën die hij ook in grote vrijheid tekent en schildert. Het is een mooi contrast tegenover het fotografische realisme. Bij Sohier is het vooral een buiteling en verstrengeling van naakte lijven zonder expliciete geslachtsdelen. Hij werkt graag met danseressen. Het is zachter, minder brutaal, laat staan macho. Het is lust met een lach, een spel met de naakte realiteit. In die zin ook geen hard statement, maar wel een hoogst gevarieerde verkenning van vrouwelijke vormen.  

Sohier stelde voor om het werk te tonen in hoekjes. Oscar Larik heeft zich vervolgens uitgeleefd met witte schotten om er een open en blote expositie van te maken. 

Bij de opening zei een bezoekster: ‘Jullie verheffen elkaar!’ 

Roland Sohier beaamde het graag. 

Open vrouwelijkheid? 

Hester Scheurwater: ‘Gelukkig wel.’ 

SCHEURWATER & SOHIER, nog te zien t/m 18 november. Galerie Larik, Nijverheidsweg 6 

Beelden van de expositie

Auteur Jeroen Wielaert
Auteur

Jeroen Wielaert

Jeroen Wielaert maakte furore als radioverslaggever bij de NOS en programmamaker bij andere omroepen. Hij start door als podcastier. Voor De Nuk schrijft hij regelmatig over opvallende Utrechtse zaken.

Laat uw reactie achter

Reactie

2 reacties

  • Theo Dekker schreef:

    Smaakmakend!

    Naakt = mooi

    Vrede

  • Tineke Pepping schreef:

    Wat een prettig artikel over jullie tentoonstelling schreef ik naar Roland.
    En wat leuk de quote “ jullie verheffen elkaar” terug te lezen dat waren mijn woorden.
    Dat het artikel maar veel bezoek op zal leveren!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *