Ons en hun volkslied

Op koningsdag moeten u en ik op het afgesproken tijdstip uit het raam hangen of in de deur staan om uit volle borst ons volkslied te zingen. Is het plan. We zullen horen of het plan gewerkt heeft of, zoals zoveel plannen, doodgezwegen werd.  

Ik heb een Engelse vrouw die niet nationalistisch van aard is, maar het Engelse volkslied wel het mooiste op aarde vindt. Geen voldoende reden om haar daarvoor weg te doen vind ik. 

Het charmante van het Engelse volkslied is dat het dat van ons melodisch naar de kroon steekt en dat het qua tekst vrijwel even onbenullig is. “ God bless our noble king ” ,is de eerste zin, wat voor ongelovigen inhoudelijk niet ijzersterk overkomt. Maar ongelovigen telden in de tijd dat het populair werd ( zo rond 1745 ) niet mee en mochten ook eigenlijk niet bestaan. Ook als ze van het verkeerde kerkgenootschap waren want dat viel ook onder ongelovig zijn. 

Over de oorsprong van het Britse volkslied is veel geschreven. Het is zeker dat het al bestond jaren voordat Hayden het schreef. Dat klinkt gek, maar in die tijd was het gebruikelijk om bestaande liedjes om te bouwen tot een nieuwe compositie. Wie de basis van het Britse volkslied schreef wordt betwist want succes heeft vele vaders en moeders. De leukste en meest aannemelijke theorie is dat het Engelse volkslied gebaseerd is op een Frans werk. Dat zit zo.  

Lodewijk de Veertiende had een fistel in zijn anus, die hem gruwelijk veel pijn deed en waardoor hij niet meer zitten kon. Hij gaf een hofarts – die zoals gebruikelijk in die tijd vooreerst kapper was – de opdracht om een operatie te bedenken om zijn anus fistelvrij te maken. Zo’n operatie bestond namelijk niet. De arts experimenteerde een half jaar op personen die geen blauw bloed bezaten en opereerde daarna de koning. Zonder verdoving. Na drie uur was hij klaar en een maand later bleek de operatie geslaagd. De koning kon weer zitten.  

De Franse hofcomponist Jean -Baptiste Lully componeerde een plechtig muziekstuk ter ere van deze geslaagde operatie dat een paar keer aan het hof werd uitgevoerd en vervolgens vergeten werd. Want elke keer als het uitgevoerd werd, voelde de koning naast opluchting ook zijn anuspijn weer. Hayden die graag in muziekarchieven snuffelde kreeg dat muziekstuk tientallen jaren later onder ogen en bewerkte het tot het Engelse volkslied. Let wel, niemand in Engeland kende het origineel. toen mijn vrouw dat Engelse volkslied onlangs neuriede bracht ik haar in herinnering dat het oorspronkelijk een lied was ter ere van een pijnloze stoelgang van de Franse Zonnekoning. “ Maar dit schijtlied is heel wat mooier dan dat van jullie,” zegt ze dan. Dat klopt dan wel weer.