Peter en ik kuieren wat door het Zocherpark, langs de singels. Het is heerlijk herfstweer. Geen regen, niet te warm, zon door de bladeren. Twee vriendinnen komen ons tegemoet. We spitsen de oren. De vrouwen praten te zacht, niet te verstaan. Nieuwe kans. Er nadert een groepje collega’s, druk in gesprek. Eén zegt duidelijk: “Toen hebben we afgesproken, dat we daar later…..”
Dan ebt het geluid weg. Ze lopen door. Het is te opvallend als we achter hen aangaan. Bovendien leek het gesprek niet ècht boeiend.
Het is als een spannend spelletje; geluid jagen. Wanneer lopen we tegen de gouden quote aan?
Peter Blok, bewoner van het Museumkwartier, zocht een jaar of vijf geleden, na zijn pensionering, een hobby om het leven leuk te houden. Hij begon met tekenlessen aan de Volksuniversiteit en de Wackers academie in Amsterdam. Tijdens zijn dagelijkse wandeling langs de singels viel het kwartje: “ik maak schetsen van voorbijgangers en geef het betekenis met een quootje, dat ik toevallig opvang”.
De aquarel tekeningen zijn rake schetsen. Voor wie geregeld in het Zocherpark komt, is de sfeer herkenbaar. De bomen, de bankjes. Er wordt heel wat afgewandeld – vrienden en/of vriendinnen, stelletjes, echtparen met of zonder kinderen, groepjes studenten, hondenuitlaters, opa’s en oma’s. En allemaal zijn ze druk met elkaar bezig. Dit prachtige park is een perfecte, neutrale omgeving voor een diepgaand gesprek over verliefdheden, liefdesverdriet, sores op het werk, een haperende studie, gedoe in de familie, briljante nieuwe initiatieven, een promotie of de ‘toestand in de wereld’.
Waar Peter Blok op uit is, is om de tekening te laten aansluiten op het citaat.
“Het moet één geheel zijn. Ik probeer er iets herkenbaars uit te halen. Maar geen cliché’s.
Ik zoek de spanning tussen wat we allemaal meemaken en nèt die kleine twist, die het anders maakt”.
Peter studeerde antropologie. Hij deed een leeronderzoek in Peru. Zijn eerste banen waren in de ontwikkelingssamenwerking; bij de Bisschoppelijke Vastenactie en de Nuffic, een NGO, die de internationalisering van het onderwijs stimuleert. Hij is een man van de wereld, heeft veel gereisd. En vroeg zich overal af: Wat ik zie, is niet het hele verhaal. Wat zit hier achter? Wat is hier ècht aan de hand?
“Ik ben nieuwsgierig. Ben altijd op zoek naar overeenkomsten in de verschillende culturen”.
Het is een bekend gegeven: je doet veel internationale ervaring op, leert verschillende culturen kennen. Daar hou je een chronische nieuwsgierigheid aan over.
Peter Blok: “Na mijn studie hield ik die antropologische blik op mijn omgeving. Niet alleen als ik op reis was, maar ook in Nederland. Voor mijn baan bij de Nuffic moest ik forenzen naar Den Haag. Fascinerend! Die gesprekken in de trein over de baas, die een sukkel is en hoe briljant hijzelf is. Ik kan mij daar niet voor afsluiten. Ik wil daar naar luisteren”.
De mooiste anekdote uit zijn forenzenleven is die van de man tegenover hem, die een serieus boek zat te lezen, maar toen hij goed keek zag’ie, dat er een kleinere pocket in lag, een soft porno boekje “De Vrouwen van Parijs”.
“Zoals ik zei: Je blijft nieuwsgierig. Wat is er ècht aan de hand? Wat zit erachter? Of het nou in Peru is, in de trein naar Den Haag of hier thuis, in het Zocherpark!”
Henk van Veen is verslaggever van De NUK. En hij werkt als explicateur bij het Louis Hartlooper Complex. Het grootste deel van zijn carrière was hij eindredacteur bij het NOS Journaal en Informatieve programma’s NOS TV.
Mooi verhaal. Wanneer kunnen we de expositie van het werk van Peter Blok verwachten?
Als jij een gallerie weet …🤭