Binnenkort vertrekken weer miljoenen Nederlandse toeristen naar een favoriete of nieuwe plek in Europa. Een Utrechtse Kantonrechter heeft zojuist een belangrijke uitspraak gedaan, die ook inzicht geeft waarom we in de EU zitten.
Een Nederlandse toerist huurt in Pisa (Italië) een scooter. Hij moet € 900,= borg betalen via de creditcard. Volgens de Italiaanse verhuurder is er een schade van € 850,= ontstaan, die afgeschreven wordt op de creditcard. In het huurcontract heeft de huurder in het Italiaans en in het Engels daarvoor toestemming gegeven. Tijdens de huurperiode lekte de scooter olie en brandstof. Mogelijk was de scooter voor het hotel omgevallen, dan wel aangereden. Dit is meteen door de huurder gemeld. Er was geen all-risk verzekering afgesloten. Daar sta je dan. Hoe krijg je nu je geld terug?
Een advocaat in Italië inhuren kost al snel meer dan de € 850,= die je nu al kwijt bent. Geen probleem. In de EU is bepaald dat de consument in Europa voor geringe vorderingen (tot € 5.000,=) een simpel verzoekschrift in kan dienen bij de Kantonrechter in het arrondissement waar je woont. Woon je in Utrecht, dan hoef je niet naar Pisa, maar kan je gewoon bij de Rechtbank Midden-Nederland terecht. Ook al stond in het huurcontract dat partijen afgesproken hadden dat de rechter in Pisa bevoegd is. Die afspraak geldt dan niet. De Europese regel is – zeg maar – sterker.
De rechter is er echt voor gaan zitten. Hij stelt vast dat, nu er sprake is van een dienst die uitsluitend in Italië is verstrekt aan de consument, niet het Nederlandse recht, maar het Italiaanse recht moet worden toegepast. De Nederlandse rechter moet dus met Italiaans recht naar de zaak kijken. Dankzij Europa genieten consumenten sterke bescherming. We kennen allemaal de algemene voorwaarden die bij contracten zitten. Die kunnen weliswaar afgesproken zijn, maar sommige voorwaarden zijn zo onredelijk (“bezwarend”) dat de rechter ze buiten toepassing kan verklaren. Deze ontwikkeling is dankzij Europees recht in nationale wetgeving terechtgekomen. In dit geval is de rechter in het Italiaanse recht gedoken en in het contract en constateert hij dat er sprake is van “een onduidelijkheid veroorzakende tegenstelling in de wijze waarop de verhuurder de huurder aansprakelijk kon stellen voor schade zelfs veroorzaakt door derde partijen”. In normaal Nederlands: in de ene bepaling van het contract wordt de huurder volledig aansprakelijk gesteld en in de andere bepaling alleen als hij zich niet als goed huurder heeft gedragen, dus moedwillig schade heeft veroorzaakt. De rechter constateert dan dat de huurder zich netjes heeft gedragen, de schade niet zelf heeft veroorzaakt en tijdig de verhuurder heeft gewaarschuwd. Behoudens € 150,= administratiekosten had de huurder recht op terugbetaling van € 700,=. Daartoe werd de Italiaanse verhuurder veroordeeld. De verhuurder moest ook de proceskosten betalen als de in het ongelijk gestelde partij. De rechter verstrekte zijn uitspraak ook nog in de vorm van een certificaat en dus hoeft de huurder die alleen maar naar de Italiaanse deurwaarder te sturen, die dan voor betaling zorgdraagt als de Italiaanse verhuurder dat niet op eerste verzoek vrijwillig doet.
Er is dikwijls een lange weg tussen gelijk hebben en gelijk krijgen. Europa heeft dit toch wel mooi geregeld.
Bernard Tomlow
Laat uw reactie achter
Reactie