Na twee wandelingen over de Oudegracht neemt Jetta Ernst ons mee naar de Geertebuurt. We beginnen op de Geertebrug en lopen naar de Geertestraat. Met Jetta komt de geschiedenis van het oude Utrecht weer tot leven. Verhalen die bijna niemand meer kent.
Leuk filmpje! Er is zelfs nog een Gertrudiskerk:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sint-Gertrudiskerk_(Utrecht)
(3 dus in totaal in Utrecht)
Wat fijn dat de tijd wordt genomen om deze verhalen te vertellen. Een verademing in deze tijd van snel, snel, snel!
Sorry foto van de schilder Linschoten is uit omstreeks 1895.
Ha Jetta,
Dank voor alweer zo’n goed verhaal over dit stukje Utrecht dat zo prachtig is opgeknapt!
In 1949 kwam ik wonen aan de Oudegracht 313bis. Speelde er met vriendjes en klasgenoten van de Regentesseschool op de werven van de gracht – een soort domein en symbool voor de betergesitueerde grachtbewoners. De Geertebuurt – zeker het Klein-Geertekerkhof – was toen een bijna no-go area: je werd er met een schuin oog en uitgesproken achterdocht bekeken. De daar woonachtige jeugd was vechtlustig en mat zich geregeld met de jonge bewoners van de Sterrenwijk, vooral tijdens de ‘kèsbomenjaach’ zo rond 6 januari. De kerstbomen gingen dan de deur uit en werden onmiddellijk opgeëist door met knuppels en fietskettingen gewapenden Geertejongens en Sterrenwijkers. Spannende tijden en pure armoede. In het pand waar later architect Mart van Schijndel zijn bureau had, was vroeger een metaalbedrijfje gevestigd. Alles (en iedereen die er werkte) was er zwart van olie en metaalslijpsel. De Geertestraat zinderde zes dagen per week van het gesnerp van ijzerzagen, en geluiden van staal op staal – en niet te vergeten zeer onversneden ‘plaat utregs’! NUK, ga zo voort!
Ha Jetta,
met plezier naar je verhaal gekeken en geluisterd!Bijzonder hoe deze buurten zijn veranderd en nu zo waardevol de geschiedenis van Utrecht laten leven.
en prive, als ik niet kijk, hoor ik je moeder praten……