Filmtheater ’t Hoogt bood in de Slachtstraat jarenlang onderdak aan cultuur minnend Utrecht. Vanzelfsprekend was dat niet, want als het aan de stadsbestuurders had gelegen was op dit plekje in de binnenstad een parkeerplaats gekomen. Lex Veerkamp vertelt hoe dit werd voorkomen, legt uit waarom ’t Hoogt op zoek ging naar een andere plek en die niet vond. Dankzij het UMF en Jos Stelling kunnen Utrechters hier weer genieten van films. Een jaar geleden opende Slachtstraat Filmtheater de deuren.
Prachtig verhaal !
Goed dat hier nog even Artplex wordt genoemd. Het megalomane filmcomplex waar t Hoogt onderdeel van wilde maken. Kennelijk vond ’t Hoogt zich te groot voor de Slachtstraat. Vreemd als je ziet dat er nu weer een prachtig filmtheater staat.
Prima verhaal Lex, en wat een verleden!
Ik kan daar nog wel het een en ander aan toevoegen uit de 70tiger jaren
toen ik, met Koos van Duinen die de expositieruimte beheerde,
het theater mocht programmeren. En dat allemaal nadat
Huub Bals naar Rotterdam was vertrokken.
Het staat allemaal door jou beschreven in dat prachtige boekje over de Slachtstraat.