“Mijn deur staat altijd voor iedereen open.”
Dat waren de woorden van burgemeester Sharon Dijksma tijdens onze videopodcast Herrie in de Slachtstraat. Domtorenbeheerder Jaap van Engelenburg, in het publiek aanwezig, was verrast door de uitspraak. Voor zijn vrouw die maanden eerder om een gesprek met de burgemeester had gevraagd bleef de deur dicht. Van Engelenburg sprak na afloop van de uitzending met de burgemeester. “Kunnen we eens koffie drinken. Ik wil u vertellen wat er allemaal binnen uw organisatie gebeurt. We hoeven het niet over mij te hebben.”
De burgemeester ging twee weken later bij Jaap en Margretha van Engelenburg op bezoek. Een bezoek van gemeentesecretaris Michiel Ruis volgde enig tijd later. In deze gesprekken die als positief werden ervaren, was de toekomst van Jaap van Engelenburg geen onderwerp. Die werd besproken in de beslotenheid van het mediationtraject op het Stadskantoor. Van Engelenburg wilde vooral praten over de organisatie waar een gevoel van onveiligheid leeft onder een groot deel van de werknemers. Want, wat hem is overkomen, kan iedereen overkomen. Dat verhaal moest verteld worden.
Gisteren verlieten Jaap en Margretha van Engelenburg met opgeheven hoofd het Stadskantoor. Ze hielden stand waar veel anderen ten onder waren gegaan. De verklaring van de gemeente was laat maar helder: dit had nooit mogen gebeuren.
Er zal een extern onderzoek komen. Ondertussen verandert er niets binnen Vastgoed, de afdeling waar van Engelenburg werkt. Werknemers verdwijnen met een vaststellingsovereenkomst (inclusief zwijgplicht). Intern wordt er nadrukkelijk geklaagd over angst, intimidatie en het vertrek van waardevolle collega’s.
Naar buiten toe durft niemand te praten. Het is zoals een oud-werknemer tegenover De Nuk verklaarde: “Het is een drama. Maar dat heb je niet van mij. Iedereen houdt zijn mond.”
Dit alles gebeurde en gebeurt onder leiding van Metta Streefkerk. Zij was ook de directeur die van Engelenburg beschuldigde van diefstal en intimidatie en nooit met hem wilde praten.
Dit had nooit mogen gebeuren, verklaarde, de gemeente.
Waarom zit zij er dan nog?
Genoeg redenen om dit te blijven volgen. Met de regeling voor Jaap is dit dossier nog lang niet afgesloten.
Wil je de onafhankelijke journalistiek van De Nuk steunen? Dat kan via de doneerknop onder dit artikel.
De spijker op zijn kop. Even terughalen: Van Engelenburg is de man die signaleerde dat de Dom gerestaureerd moest worden. Hulde. Hij was ook de man zijn poot stijf hield toen een externe projectmanager (hoedt u voor externe projectmanagers) de veiligheid van medewerkers in gevaar dreigde te brengen. Wederom hulde. Zijn beloning: een aangezegd ontslag door zijn leidinggevende op basis van aangetoonde leugens. Het is onvoorstelbaar dat deze leidinggevende nog steeds haar functie uitoefent. Is er een peperduur onderzoek nodig om deze vrouw richting uitgang te krijgen? Het lijkt er op.
Metta Streefkerk moet zich kapot schamen! Had allang de “eer” aan zichzelf moeten houden. Hopelijk doet de uitkomst van het interne onderzoek daar recht aan. En als dat zo is, hopelijk wordt daar dan ook gevolg aan gegeven! Ben er bang voor….
Dit soort directeuren is vaak stuitend incompetent in het vakgebied waarvoor aangesteld. Maar beweegt zich in de juiste kringen en heeft het juiste netwerk. Zelfreflectie en empatisch vermogen zijn schaars
Hoeveel meer signalen moet een organisatie krijgen voordat je tot oneervol ontslag overgaat van de manager?
Deze grap heeft de gemeenschap al heel veel geld gekost. (mediationtraject, advocaten, etc). En nu komt er een extern onderzoek. Tel uit je winst. Terwijl, zoals hierboven beschreven, de oplossing zo simpel is. De leidinggevende de deur uit zetten. Hoeft geen cent te kosten. Ze heeft de organisatie met haar handelen veel schade bezorgd. En ik begrijp dat dit nog steeds het geval is.
Als managers je geld kosten in plaats van opleveren en als de menselijke maat met voeten getreden wordt is het misschien een idee om ze te ontslaan?
Negen maanden om er achter te komen dat dit nooit meer mag gebeuren?
Belangen van werknemers wegen bij de gemeente niet op tegen de kosten en moeite van een ontslagtraject van incompetente managers. Daarom blijven dit soort wantoestanden zich herhalen. Het is tijd voor verandering. Er zijn al teveel ‘slachtoffers’ van dergelijke praktijken gevallen. Ik heb zelf jaren bij de gemeente gewerkt en het onrecht van heel dichtbij meegemaakt en ertegen gevochten. Ben zo blij dat De Nuk blijft berichten hierover!!
Eén groot toneelstuk. Maakt niet uit wie er van het podium afdondert, het zal de gemeente (en de burgemeester) compleet worst zijn.
Jaap van Engelenburg is geen incident maar onderdeel van een dieperliggend probleem. Er is veel ontevredenheid op de afdeling Vastgoed. Het gevolg is dat veel kwaliteit en knowhow deze organisatie verlaten. Daar zou een commercieel bedrijf zich grote zorgen om maken. Bij de gemeente is dat geen probleem. Amateurisme ten top.
Het is te prijzen dat de gemeentesecretaris bij Van Engelenburg op bezoek ging. Nu nog bij die andere werknemer langs. Hij hoeft er niet eens zijn kantoor voor uit. De boodschap is hetzelfde: dit had nooit mogen gebeuren. De consequentie is dan uiteraard een andere.
Een onderzoek? Gewoon netjes met elkaar omgaan is blijkbaar al teveel gevraagd tegenwoordig. Hoe vreemd. De Utrechtse gemeenschap mag het betalen.
Tekst op de LinkenIn page van Metta Streefkerk:
“Ik ben een resultaatgericht, vindingrijk en mensgericht persoon die niet schroomt besluiten te nemen. Besturen en toezicht houden doe ik op basis van waarde en risicomanagement, maar ook op basis van ervaring en intuïtie. En omdat dit altijd gepaard gaat met mensen doe ik dit met begrip en respect, zonder de goede relatie te schaden. Ik schakel moeiteloos van strategisch denkniveau naar operationele toepasbaarheid en heb een sterke drive om te creëren. Hiermee heb ik samen met teams en stakeholders vele successen geboekt”.
De stakeholders bij Gemeente Utrecht waren tijdens haar sollicitatie diep van haar onder de indruk en hun heilige geloof in bovenstaande tekst is bij hen nog steeds springlevend. Het is wat hen betreft gewoon te gek voor woorden dat Metta zo wordt besmeurd in de Nuk, het AD, de Utrechtse Internet Courant, enz. Dit zou volgens hen niet mogen en zij verdient dan ook alle respect en bescherming van de Wethouder en de Gemeentesecretaris.
Metta is trouwens heel erg trots op de heropening van de Domtoren en plaatste hiervan een filmpje op haar LinkedIn pagina. Dat Koningin Maxima tijdens dezelfde gelegenheid Jaap en zijn partner te woord stond heeft zij wijselijk niet op haar LinkedIn page gezet. Dat zou namelijk ten koste gaan van de grootse eer welke haar bij deze gelegenheid tegenover heel Nederland ten deel moest vallen en de bijdrage van Jaap was wat haar betreft, anders dan dat de rechter vond, hierbij volledig verwaarloosbaar.
Metta heeft inderdaad heel erg goede relaties, namelijk met haar hoge vriendjes en vriendinnetjes (de stakeholders) bij Gemeente Utrecht en wil deze relaties absoluut niet schaden. Meerdere van haar ondergeschikten zijn haar vriendjes en vriendinnetjes trouwens niet en die kan en mag zij dus als zij dat wil volledig ‘kaltstellen’. Wee degene die haar wat dit betreft in de weg zit, hen wacht met volledige instemming van de Gemeentesecretaris en de Wethouder hetzelfde lot. Met haar sterk resultaatgerichte, besluitvaardige en intuïtieve aard schroomt zij er niet voor om hen het leven ten overstaan van iedereen bij de Gemeente volledig onmogelijk te maken. Dat zij hun goede naam daarbij voor iedereen zichtbaar beschadigt doet er wat haar betreft niet toe. Als ervaren risicomanager neemt zij dat risico voor lief, wetende dat de Wethouder en de Gemeentesecretaris haar toch in alles zullen steunen en niet zullen dulden dat haar naam op enigerlei wijze te grabbel wordt gegooid. Het eventuele smartengeld en de eventuele letselschade betalen zij trouwens heel erg graag omdat het toch niet uit hun eigen zak komt en dat ertoe bijdraagt dat zij de zaak in de doofpot kunnen stoppen. Het doofpotscenario is een scenario waarvan de stakeholders om Metta heen zich heel erg graag bedienen omdat dat al vaak succesvol is gebleken, namelijk via een heel erg kostbaar VSO met een geheimhoudingsbeding waarbij de voor hen lastige en niet te handhaven medewerkers met de stille trom vertrekken. Als daarbij personen als Metta maar niet op een negatieve manier in het daglicht komen te staan en als dat wel dreigt te gebeuren, dan moeten de zaken zo snel als mogelijk is worden toegedekt. Dat past namelijk in de Utrechtse Bestuurscultuur welke de top van Gemeente Utrecht perse in stand wil houden. Je mag volgens hen niet op de schoenen van je vriendjes en vriendinnetjes bij Gemeente Utrecht plassen en het volledig afzeiken van lastige medewerkers is daarbij een heel goede afleidingsmanoeuvre, zodat de negatieve aandacht wordt verplaatst naar diegenen welke het volgens hen absoluut verdienen om te worden afgezeken.
Je bent goed heel goed op de hoogte Martin!
Ben trouwens benieuwd wie die stakeholders van de gemeente Utrecht zijn!
Tijden veranderen……….! En ook leidinggevenden in de gemeentelijke organisatie!
Kan mij trouwens niet voorstellen dat er al niet gekeken wordt door de directeur zelf of door dit college (wethouder Streefland). Teveel gebeurd? Koningin Máxima op de hoogte van ‘goede’ nieuws Jaap van Engelenburg?
Dag WJM. Ter verduidelijking. Ik ben geen insider en ben ook niet door medewerkers van Gemeente Utrecht geïnformeerd. Vanuit mijn expertise op organisatiegebied interpreteer ik de vele artikelen over Jaap van Engelenburg en Gemeente Utrecht. Ik weet vanuit mijn ervaring hoe de hazen in organisaties als Gemeente Utrecht lopen, heb ook opdrachten vervuld binnen gemeenten en provincies en mijn soms messcherpe interpretaties zijn daarop en op allerlei in de pers beschreven feiten gebaseerd. Of ze 100 % waar zijn weet ik niet en zou ik ook niet durven te beweren. Ik acht mijn interpretaties wel heel aannemelijk en ik denk en vermoed dat heel veel mensen in Utrecht datgene wat zich binnen de gemeentelijke organisatie afspeelt heel negatief interpreteren. Dat zou de top van Gemeente Utrecht aan het denken moeten zetten. Ik betwijfel echter of ze dat wel willen en kunnen. De feiten wijzen tot nu toe uit dat ze vaak net doen of hun neus bloedt als er bij hen vingers op de zere plek worden gelegd. De hazen hebben voor hen een ander pad voor ogen, een pad van persoonlijk gewin naar macht. Het lijkt hen persoonlijk verder weinig te doen als voor in hun ogen lastige medewerkers de weg naar de hel wordt geplaveid. En als er van hun kant al excuses komen zijn deze excuses veel te laat en is het kwaad al lang geschied en grontendeels onomkeerbaar. Dat zegt m.i. heel veel over een zwaar zieke organisatiecultuur. De patiënt moet wat ik vermoed langere tijd aan het infuus.