Terugkijken naar onze vodcast Herrie in de Slachtstraat. Aan tafel CDA-raadslid Jantine Zwinkels, journalisten Cees Grimbergen, Charles Groenhuijsen en Rob de Lange. We bespreken de Utrechtse wooncrisis, de explosieve groei van ambtenaren en het ziekteverzuim op het Stadskantoor.
Of beluister de podcast:
Bedankt voor weer een leuke uitzending. Ik merk dat de scherpte van het beeld vaak ligt op de achtergrond en niet op de sprekers. Dit kan te maken hebben met de automatische scherpstelling van de gebruikte camera’s. Wellicht is het een idee om de automatische scherpstelling uit te schakelen en handmatig scherp te stellen op een punt op de tafel en zo de sprekers altijd scherp in beeld te houden.
Goed gesprek, bedankt allemaal! Wat in mij opkomt; Hoe kun je effectief de regels toetsen aan de realiteit? Kunnen we op een direct – democratische wijze de enorme kloof tussen de regelwereld en de leefwereld verkleinen? Grote waardering voor meneer Grimbergen met zijn betrokkenheid en toewijding waarmee hij de giftige kluwen in het woondossier overzichtelijk in kaart brengt.
Hij noemde even dat het college zich laat adviseren door het development netwerk Utrecht. Hebben die toevallig te maken met het UN draaiboek voor lokale politiek in transitie naar smart-cities? (https://unhabitat.org/sites/default/files/2023/11/managingsmartcitygvnce_playbook.pdf)
Utrecht heeft daarin ook hoge ambities. Ik ben benieuwd in hoeverre deze ambities worden verwerkt in het woonbeleid. Ondanks het ‘ravijnjaar’ lijkt het mij onverstandig om dan uit te wijken naar verleidelijke europese of globalistische subsidies, in ruil voor het weggeven van lokale regie. Hou Utrecht zo autonoom mogelijk aub.
Momenteel wordt de digitalisering als onderwerp opvallend vermeden in bv. omgevisies. Mi. onterecht omdat het aan veel onderwerpen raakt die van grote invloed zijn op onze leefomgeving, gezondheid, de natuur en ook digitale veiligheid en privacy ivm. het commercieel uitbaten van onze data verkregen uit ‘slimme’ infrastructuur. Dit in samenwerking met verschillende diensten onder de noemer ‘medegebruik’. Er zijn daarom ook veel risico’s aan verbonden.
Laatst las ik online een treffende reactie op de vraag; hoe kom je nu van de wurggreep van met name de ambtenarij af? “Doe zoals een multinational haar subsidiaries bestuurd; igv trouble, halveer het budget. De actie die daarop volgt is, rigoureus snijden in alle flauwekul. Dus ook alle consultants etc en subsidiering van waanzin, acuut afgelopen. (aldus een ex-werknemer van een zeer succesvolle multi).
Helemaal eens! Het moet eens afgelopen zijn met zoveel mogelijk mensen, zo lang mogelijk, gesponsord om een probleem heen te laten dansen. Daarmee groeit het probleem. Oplossen ervan loont niet. Stop daarom liever energie in wat effectief nuttig en nodig is om de situatie kwalitatief vooruit te brengen. Dat brengt weer nieuwe uitdagingen mee en daar is opnieuw werk te vinden, maar de situatie verbetert dan wel en gedupeerden kunnen verder.
Het is dus de bedoeling dat Utrechters een oordeel over de woonnota van 120 pagina’s geven? Het CDA-raadslid aan tafel roept de mensen op om hun commentaar te leveren. Daarmee de suggestie wekkend dat er iets gebeurd met dat commentaar. We weten wel beter. Daarnaast, wie gaat 120 pagina’s lezen? Niemand natuurlijk.
Mooie uitzending weer en een duidelijke conclusie: de ambtenaren en het college (kom mee dromen….) in Utrecht zijn de regie kwijt en raken verstrikt in nota’s en hebben geen grip meer op wat er echt in de stad gebeurt (situatie met woningen).
Tijd dat er flink de bezem door gaat, groei van 40% in ambtenaren (excl. inhuur) terugbrengen, heldere taken en visie (nota’s van 120 pagina’s…) en het college met de verkiezingen in 2026 vernieuwen.
Interessant en nijpend onderwerp, aardige analyse, geklaag over het systeem maar er werden niet direct oplossingen aangedragen. Misschien in plaats van Groenhuijsen iemand die wat van het onderwerp af weet?
Marieke
petje af voor de eeuwig wakkere Cees Grimbergen 🙂
Als je straks argumenten nodig hebt om je standpunten hard te maken over plannen, flagrante schendingen van voornemens en noem maar wat slinkse zaken op, en je wilt al dan niet opzettelijke, halfbakken ‘afspraken’ met onroerend-goed geboefte in het licht zetten, is het beter dat je je door die 120 pagina’s werkt. Ik wil die 120 pagina’s wel lezen. We kunnen niet Cees Grimbergen alle zooi alleen laten opruimen. |
Er leest in dit feuilleton zonder afloop hopelijk ook een van advocaat geworden jurist mee.
Als we het serieus aan willen pakken, moeten we gewoon een werkgroep opzetten. Zo niet – vergeet het dan maar. Die paar zinnetjes, zoals deze hierboven, zijn totaal krachteloos als er niet een beweging achter zit.
Waarschuwen de ambtelijke adviseurs hun wethouders echt wel voldoende tegen hun eigen soms onmogelijke ideeën of gebrek aan ideeën voor de Utrechters en Utrecht?
Of zijn die wethouders zó zeker van hun eigen kunnen en drukken ze daarom -misschien tegen beter weten in- zo vaak zelf door?
Vele vraagtekens voor mij…………………..en ook voor vele Utrechters.
En wat die nieuwe nota Wonen, ruim 100 pagina’s, betreft:
Verzamel eens alle nota’s, die er in de afgelopen jaren gemaakt zijn door in- en externen op verzoek van het college en inventariseer binnen het bestuurlijk apparaat vooral eens het resultaat van die rapporten!
Stapel ze op en breng ze in een raadsvergadering in! Maak de dingen visueel. Achter rapporten is het namelijk helaas erg prettig schuilen…………..! Misschien daarom die vele rapporten?
En……..wat een speurwerk Cees Grimbergen!!!
Zeer genoten van uw werk!!
Dat moet toch eigenlijk gewoon door een ambtelijke apparaat gebeuren? Voelsprieten!!! noem ik dat……..