Hoe moet het met de ruimte waarin wij leven? Op deze vraag gaan kunstenaars op het Berlijnplein antwoord geven. Volgens Henk moet alle kunst daar in dienst staan van de visie die de gemeente op de stad heeft. En dat vindt hij walgelijk.
Hoe moet het met de ruimte waarin wij leven? Op deze vraag gaan kunstenaars op het Berlijnplein antwoord geven. Volgens Henk moet alle kunst daar in dienst staan van de visie die de gemeente op de stad heeft. En dat vindt hij walgelijk.
Henk mocht deze week dan last van de warmte hebben, hij blijft scherp. De verhalen van wethouder Klein over het Berlijnplein klinken mooi maar in de praktijk is wat er komt geïnstitutionaliseerd. Het creatieve, flexibele stadsleven waar over gesproken wordt, lijkt los te staan van de wijk. Anders gezegd: wie van de bewoners van Leidsche Rijn zijn hier bij betrokken? Als het van buitenaf komt, is het gedoemd te mislukken. Dat kunstenaars binnen vastgestelde kaders moeten werken is uiteraard een gotspe.
De naam van de door de stad gefinancierde en in de inhoudelijke handboeien geslagen Stichting Raum die de kunst op het Berlijnplein moet organiseren binnen het wensenpakket van de Gemeente, die naam is op zijn minst zeer ongelukkig gekozen.
De gemeente mag faciliteren. Inhoudelijke bemoeienis lijkt me heel ongewenst en dodelijk voor echte creativiteit.
Ben het eens met Henk en de reacties. Kunst (anarchie) en cultuur laten zich niet dicteren. Het top-down denken is zelden voorwaarde scheppend. M.a.w.: het wordt niks.