‘Helemaal goed’, zegt de serveerster als ik om cappuccino vraag. ‘Helemaal goed’, pak van m’n hart. Gelukkig niks verkeerds gezegd.
Niet alleen in Utrecht, maar ook in verre uithoeken van het land, zoals in Terneuzen en Venlo, hoor ik als ik iets bestel dat het helemaal goed is. Kon je dat ook maar van de cappuccino zeggen. In Utrecht weet ik m’n adresjes. Maar met dat ene café dat op een maandagmorgen open was viel in Delfzijl niets te kiezen.
‘Helemaal goed’. Volgens mij hoorde je dat dertig jaar geleden nergens. Net zo min als ‘fijne avond’, of ‘nog een fijne dag’ of (soms op donderdag al) ‘fijn weekend’.
Mijn helaas overleden vriend Bernard Martens van Vliet had de gewoonte om met een lichte hoon in zijn stem het na te zeggen : ‘Ja, fijne dag.’ Het komt – denk ik – uit het Engels, van ‘have a nice day’ en van ‘very good’.
Ik weet niet of ze het op eigen houtje deden, of dat het onderling afgesproken was, maar vanaf een zeker moment wensten de presentatoren van het journaal – uitgezonderd een hele tijd Rob Trip – ons fijne avonden. En als zij zoiets doen is het hek van de dam. Dan zegt het hele land het na.
Misschien had de NPO-leiding het wel voorgeschreven. Zoals er ook een oekaze kwam om – als het om huidskleur gaat – niet langer blank te gebruiken, maar wit, en om niet meer te spreken over slaven, maar over tot slaaf gemaakten (mijn spellingscontrole kent het woord ‘gemaakten’ niet). In politieke correctheid loopt de NPO voorop, op de hielen gezeten door dagblad Trouw, met bij die krant columnist Sylvain Ephimenco als dissident. De woordpolitie let op ons. Zeg of schrijf je iets verkeerd dan ben al gauw extreem rechts, fascist of racist.
Ik heb geen behoefte om te deugen. Slaaf, blank, knecht (van Sinterklaas).
Haha, helemaal goed ! Zeer herkenbaar , alsmede ” geen probleem ..”, alsof er een probleem zat aan te komen …?!:)
Rekende laatst af bij AH. Wilt u een kassabon, vroeg de jongen achter de kassa. Nee, zei ik. Geen probleem, antwoordde hij. Wat zou het probleem zijn geweest, vroeg ik. Nou gewoon, geen probleem. Kijk, daarom ga ik nooit naar een scankassa. Dan mis je dit soort gesprekken.
Stoer hoor, geen behoefte om te deugen. Ook geen behoefte om rekening met gevoelens van anderen te houden? Overigens, wist u dat ‘cappuccino’ uit Italië komt? Waar is die goeie ouwe koffie met melk gebleven?
Afgezien van het blank/wit-gezeur… heb ik geen idee wat er verkeerd aan is om iemand een fijne dag of avond te wensen.
@ Erik: Welke gevoelens? Die “anderen” houden over het algemeen ook geen rekening met onze gevoelens. Ik heb ook geen behoefte om te deugen, net als Dick Franssen.
En tussen “koffie met melk” en “cappuccino” zit wel degelijk een verschil.
‘Wil je een kopje koffie?’
‘Nee, ik ben goed.’
Dat is uit het Amerikaans. ‘No. I’m fine.’ Zal wel iets met het restaureren te maken hebben. Dus uit de tijd dat het reizen nog een zware, fysieke belasting was en je bij aankomst iets te drinken of te eten werd aangeboden in de veronderstelling dat je dat goed kon gebruiken mna zo’n enorme inspanning. Voelde je je goed, dan zei je: ‘No, thank you, I’m fine.’
Of je ging naar een tentje om bouillon te drinken, om te herstellen, te restaureren. Die bouillontentjes ontwikkelden zich later tot restaurant. Wie meer wil weten, meldt zich bij Onno Kleyn, die weet er alles van.