De ziekte van Onan

Warme worsten tussen romige kadetten, platgedrukt in het gemeentelijk apparaat – wie heeft er zin in een prosti-tosti? Welke krachten zijn er aan het werk als een gemeente ijvert voor prostitutie? Hebben wij hier een geile wethouder à la Rob Oudkerk (zoek dat eens op bij tante Wiki), die na een ‘uitgelopen’ raadsvergadering graag nog even stoom afblaast bij de meisjes?
Op Wikipedia valt wel meer interessants te lezen over de ambivalente houding van Utrecht ten opzichte van het oudste beroep ter wereld. Al sinds eind 16^e eeuw (opkomst van het protestantisme) is de relatie er één van aantrekken en afstoten. Wanneer wordt liefdevolle omarming een wurggreep? Wel/niet, wel/niet – de laatste keer dat een locatie werd gesloten, was dat op verdenking van mensenhandel. Duh! Wilt u die deur dicht hebben, of wilt u dat de gemeente hem openlaat?
Al die arme Oost-Europese en Zuid-Amerikaanse vrouwen die hun frigide, mannelijke landgenoten ontvluchten, snakkend naar de warmbloedige Hollandse Valentino’s. Die zoveel liefde te geven hebben dat ze even voorbij het kinderzitje op de achterbank kijken bij het ‘inparkeren’.
Kunnen de harde Hollandse heren niet wat vaker een creatieve oplossing bedenken als het sperma ze tot halverwege de ogen staat? (‘Been there, done that.’) Internet is uw vriend, ook hier. Zeker hier: sites als Second Love adverteren godbetert op grote billboards langs de snelweg. Weet dat u bijdraagt aan een systeem van uitbuiting als u gebruik maakt van. Onze gemeente beloofde, sinds sluiting van de tippelzone aan de Europalaan, zich te buigen over een alternatief. Ik vraag mij af hoe de prostituanten de afgelopen vier jaar zijn doorgekomen? Heeft de ziekte van Onan wild om zich heen gegrepen, zonder dat de brave burgerij daar iets van gemerkt heeft?
Het stadsbestuur van Utrecht, bekend om haar doortastende aanpak, vindt kennelijk dat ‘wie A zegt, ook B moet zeggen’. Wijk C is tegen.