De Ivo Opstelten-sprong 

Een burgemeester moet een mensenmens zijn. Dat denk ik. Iemand die altijd voor iedereen een luisterend oor heeft, namen en gezichten onthoudt, geen verjaardagen vergeet, enthousiasme uitstraalt, enzovoort, enzovoort.  

Behalve mensenmens is hij (of zij) natuurlijk een goede bestuurder, die vergaderingen  in de hand houdt en dingen voor elkaar krijgt, en ter plaatse is als de situatie daarom vraagt (ernstige rellen, grote branden, aanslagen, etc). Zeer welkom zijn ook goede contacten met Haagse kringen. 

Wat ik van onze burgemeester Sharon Dijksma vind, werd me laatst gevraagd. Ik antwoordde (dat wil zeggen: ik schreef in deze digitale krant) dat ik daar niks zinnigs over kon zeggen omdat ik er geen zicht op heb. Ik ben niet meer actief als verslaggever.  

Maar intussen weet ik toch meer, niet uit eigen ervaring, maar dankzij het UN/AD en RTV Utrecht. Allebei gaven ze het college van b. en w. een kerstrapport. Bij de wethouders ontliepen de cijfers elkaar niet zoveel, maar over de burgemeester oordeelden ze opmerkelijk verschillend. 

Een negen, dat cijfer geven de UN-redacteuren Diane Hoekstra en Richard Hoving haar.  Dijksma had – zo schrijven ze – de handen vol met haar portefeuille openbare orde en veiligheid, maar wist met de hulp van anderen het allemaal het hoofd te bieden.  

Ze kan het burgemeesterschap meer dan aan, schroomt niet stevig in te grijpen als ze dat nodig acht en is onveranderd druk met haar inmiddels tien onbetaalde bijbanen. Tussen haar verschillende rollen schakelt ze gemakkelijk. Tot zover het UN. 

Progressieve kiezers kijken niet of nauwelijks naar de regionale tv, beweerde ik in m’n vorige column. Ik zette er niet bij dat ik zelf ook weinig kijk. Zo was het me ontgaan dat RTVUtrecht het college ook had beoordeeld. Eindredacteur Jules Bänffer (een goede kennis sinds onze tijd op de School voor de Journalistiek, hij als student, ik als leraar) maakte me er op attent. 

De lokale zender pakte het serieus aan met een panel van drie oud-raadsleden plus de zeer ervaren raadsverslaggever Marc van Rossum du Chatel (MvRdC). Bovendien gaven acht oppositiepartijen rapportcijfers. Omdat ze het niet gepast vonden hun eigen wethouders te beoordelen, deden de coalitiepartijen niet mee. 

Het panel gaf Sharon Dijksma een zeven.  

MvDdC was van dit clubje het meest enthousiast: een 8. ‘Ze leidt de gemeenteraad heel goed, en vindt het ook zichtbaar leuk’.  

De oppositie is niet zo positief, een 6,2, wat veel minder is dan het kerstrapport dat haar voorganger Jan van Zanen destijds kreeg. Volgens Yvonne Hessel (Utrecht Solidair) ervaren veel inwoners haar als oppervlakkig. Betrokkenheid voor de Bühne.  

Vaak wordt genoemd dat ze meer aandacht heeft voor het buitenland dan voor Utrecht. 

Cees Bos (Stadsbelang Utrecht)’Ik vind haar korzelig. Ze zegt dat ze druk bezig is met het beantwoorden van vragen en het uitvoeren van moties, maar doet vervolgens niets. ’ 

Bosch (UtrechtNu!) ziet het anders: ‘Ze is een warm en open persoon waardoor ze met veel raadsleden een goede band heeft. Men voelt zich over het algemeen gehoord door haar. 

Het eindcijfer van het panel en de oppositiepartijen samen is 6,6. 

Sommige bijbanen van Dijksma vloeien voort uit haar functie, zoals voorzitter van het bestuur van de veiligheidsregio, andere nam zij uit eigen beweging, zoals voorzitter van de lobbyclub Vereniging van Nederlandse Gemeenten, bestuurslid van de stichting Mind Us (mentale problemen jongeren) en lid adviesgroep Secretaris Generaal VN (Advisory group of local en regional goverments). Vooral die laatste bijbaan brengt haar veel in het buitenland. De burgemeester vergaarde in korte tijd al een heel pak airmiles. 

Ze blijft hier misschien wel tot haar pensioen, schreef ik in een eerder stukje. Maar nu twijfel ik, nu Rotterdam eind dit jaar vrij komt. Ze wilde, zei ze in een interview een jaar of vier geleden, burgemeester worden van een grote stad. Dat lukte. Maar Rotterdam is pas een echte grote stad. Misschien vinden ze het na vierhonderd jaar (zo lang bestaat het burgemeestersambt daar) ook wel tijd worden voor een vrouw.  

Ze is hier nog niet zo lang. Aan de korte kant voor de Ivo Opstelten-sprong (van Utrecht naar Rotterdam). Maar ja, zo’n kans om mee te doen op het wereldtoneel doet zich waarschijnlijk niet meer voor.