Daar zit ik op

Een PCB is vaak gevaarlijk, kleurloos en geurloos. De Politiek Correcte Brigade is ook zo’n PCB, maar heeft daarenboven de nare eigenschap de rest van Nederland ook kleur- en geurloos te willen maken. Zo is deze brigade al succesvol geweest met het uitbannen van roken, drinken en het gebruik van suiker. Met het verwijderen van straatnaambordjes met namen van zogenaamd foute historische helden. En zeer actueel, bij het zuiveren van alles waar, in sekse- en genderneutraal opzicht, een luchtje aan zit. Het laatste heeft bijvoorbeeld geleid tot het produceren en installeren van één toilet voor alle geslachten. Tot “geachte reizigers” in plaats van “geachte dames en heren”.

Ook binnen de leiding van het rijksmuseum is de brigade actief. Alle verklarende bordjes bij schilderijen zijn door de politiek correcte mangel gehaald. Zo werd de tekst op een bordje bij een bekend schilderij ten dele gewijzigd: “zwart meisje” werd vervangen door “meisje”. De motivatie was dat iedereen wel kan zien dat het meisje zwart is.
Tja, iedereen kan ook wel zien dat het een meisje is, dunkt mij. Dus waarom zou je er überhaupt nog een bordje bij hangen?
Afgelopen september bracht ik 2 weken welverdiende vakantie door op mijn geliefde eiland Kreta.
Al rondtrekkende in het uiterste westen van dit eiland, verbleef ik een etmaal in het pittoreske kustplaatsje Amoudi.

Na een paar uurtjes zonnebaden op het lokale strandje, vond ik het tijd voor een ijskoud Mythos-biertje.
Verscholen onder een aantal olijfbomen, trof ik daar een sfeervol terrasje aan. Het terrasje was uitgerust met zitjes, vervaardigd van materiaal uit de natuur ter plekke, oftewel uit rotsblokken en boomstammen.
Allerlei lekkere Kretense hapjes en drankjes werden geserveerd vanuit een soort ouderwetse patatwagen. Nadat ik mijn biertje te pakken had en plaats had genomen op een boomstam, verscheen in het halfduister van de bomen een werkelijk zinnenprikkelend Grieks meisje. Het meisje had een knap gezichtje, droeg lang zwart haar en was donkerbruin getint. Al haar bekoorlijkheden waren slechts verhuld in een zogeheten “string bikini”.
Op haar bevallige buik had zij een bliksemschicht laten tatoeëren. Een schicht zoals je vaak ziet afgebeeld op een hoogspanningshuisje.
De tatoeage vertrok van vlak onder haar navel, terwijl de punt van de schicht onder het boordje van haar minuscule slipje verdween. Daarmede een niet mis te verstane boodschap afgevend.
Met dit beeld voor ogen, kwam er een nogal banale gedachte in mij op. Ik dacht namelijk dat als je ‘m in haar contactdoos zou steken, je nog niet klaar zou zijn.

Wat heeft men toch een arsenaal aan platvloerse termen bedacht voor het geslachtsorgaan van de vrouw, voor de vagina. Om het netjes te houden, zal ik hier niet tot een opsomming overgaan.
Wel wil ik binnen dit kader nog even terugkomen op onze Politiek Correcte Brigade. Onze PCB heeft namelijk in al zijn wijsheid besloten dat de term vagina niet meer van deze tijd is. Vagina is een te vrouwelijke term en doet transseksuelen tekort. Daarom heeft de PCB besloten dat “vagina” uit het vocabulaire moet verdwijnen en plaats moet maken voor “voorgat”.
Zoals ik al zei: kleur- en geurloos. Niet het attribuut zelf natuurlijk.
Trouwens, kun je de term vagina wetenschappelijk verantwoord wel vervangen door voorgat?
Ik betwijfel het.

Kijk, de neusgaten bevinden zich duidelijk aan de voorzijde van het lichaam. Zo ook de ooggaten en het mondgat.
De oorgaten zitten onmiskenbaar aan de zijkanten van het lichaam. Maar je kunt erover twisten of de vagina zich duidelijk geheel aan de voorkant van het lichaam bevindt.
Ik twijfel hierover des temeer omdat ik ooit in mijn jeugd, al wandelend op de Oude Gracht, een fietsend meisje tegenkwam. Het aantrekkelijke meisje, gezeten op een Fongers fiets, droeg een microrokje.
Toen ik bij deze ontmoeting visueel belangstelling toonde voor het fraaie lederen zadel van haar fiets, sneerde ze mij toe: “Zeg jochie, waar jij naar staat te loeren, daar zit ik op”.
Met een kop als een boei vervolgde ik mijn weg. Het meisje doelde daarmede duidelijk niet op het prachtige Fongers-zadel.