Broese top 10 (+ boekverkoper Sanne van der Bruggen tipt “Ik ben een eiland”

#BookTok verovert Broese top 10!!!

Onder de hashtag BookTok delen jonge TikTokgebruikers hun passie voor boeken en tippen elkaar de beste titels. Veel jonge mensen slaan hierdoor massaal aan het lezen. Ook bij Broese is dat goed te merken: het brengt een nieuwe doelgroep naar de winkel én de boeken vliegen over de toonbank! Ze veroveren deze week zelfs de top 10!’

1. The Midnight Library – Middernachtbibliotheek –  Matt Haig
2. It ends with us – Colleen Hoover
3. Leef meer denk minder – Pia Callesen
4. Ik ga leven – Lale Gül
5. De heks van Limbricht – Susan Smit
6. The song of Achilles – Madeline Miller
7. Muurkunst in Utrecht – Joost van Waert
8. Twee weken weg – The fortnight in September – R.C. Sherriff
9. The seven husbands of Evelyn Hugo – Taylor Jenkins Read
10. They both die at the end – Adam Silvera

Ik ben een eiland van Tamsin Calidas is rauw, gevoelig en beeldschoon

Sinds juli werk ik bij Broese, nog maar net dus. Een grote wens die in vervulling is gegaan, want ik vind Broese echt hét boekenparadijs. Het is heerlijk om de boekenliefde met zoveel collega’s en klanten te kunnen delen.

Natuurlijk geniet ik ervan om klanten tips te geven en ze te helpen bij hun keuze, maar andersom voel ik me vaak net zo geïnspireerd door hen, door te zien wat ze uitkiezen en door de leuke gesprekken die daar soms uit voortvloeien.In de eerste weken verkocht ik regelmatig de titel Ik ben een eiland. Ik was er al een tijdje nieuwsgierig naar, omdat ik Het zoutpad  en De wilde stilte van Raynor Winn erg mooi vond, en dit boek heeft dezelfde ingrediënten. Precies de ingrediënten waar ik voor val.

Ik houd van boeken waarin de natuur een grote rol speelt, en waarin de hoofdpersoon erg op zichzelf is, een beetje buiten de gewone wereld staat. (Eigenlijk is dit altijd al zo geweest, als kind was mijn lievelingsboek De geheime tuin, ik herlas het keer op keer.)

In Ik ben een eiland laten de auteur, Tamsin, en haar man hun hippe leventje en goede baan in Londen achter om schapen te gaan fokken op een klein Schots eiland. Hoe romantisch dit ook klinkt, het gaat bepaald niet van een leien dakje. De eilandbewoners zitten niet op ze te wachten en hun huwelijk redt het niet. Tamsin worstelt zich door vele tegenslagen, maar gelukkig is er altijd de natuur die zoveel troost kan bieden en is ze sterker dan ze ooit had kunnen denken.

Hoewel het boek weer heel anders is dan Het zoutpad, voldeed het absoluut aan mijn verwachtingen. Het is rauw, maar ook gevoelig en ik vond het beeldschoon. Ik zou het alle liefhebbers van Raynor Winn zonder twijfel durven aanraden.

Mocht u ook van dit soort boeken houden, kom gerust langs, dan heb ik nog wel een paar mooie tips. En misschien heeft u juist wel een tip voor mij, laat dat dan ook vooral weten! (Sanne van der Bruggen)