Bosjesmannen lopen uit een stukje verwilderde natuur. Ik wandel door de Utrechtse wijk Hooggraven. Op de Opaalweg zie ik dat de braakliggende natuur daar verruild wordt voor een complex van drieëndertig meter hoog, voor zo`n tweehonderd studenten. Ik snap wel dat de bewoners van deze weg dit hebben aangevochten. Ze behouden liever hun voortuin en geen schaduw in hun woonkamer. Ik ben bewoner van een nabijgelegen wijk en wandel hier tijdens mijn lunch. Ik snap dat er behoefte is aan veel huisvesting voor studenten maar moet het dan per se daar? Is deze groene plek de juiste of zijn er andere mogelijkheden?
Op veel plekken in Utrecht wordt gebouwd. Hier aan de Opaalweg dus ook. Maar dit gaat ten koste van heel veel groen. Dit behouden en op andere plekken bouwen? Zoals op het Utrecht Science Park. Dicht bij de universiteit en genoeg openbaar vervoer mogelijkheden. Of op meer locaties, zoals bij De Saffier. Studenten en ouderen onder één dak. Kijk eens naar de panden die leeg staan door de crisis. Kunnen die niet herbouwd worden? Er is genoeg uitbreiding mogelijk.
De drempel voor het positieve ‘natuureffect’ is verrassend laag
De gemeente vindt dat er veel groen gespaard zal blijven rondom het flatgebouw en in de omgeving. Dat klopt ook maar behoud de leefbaarheid en het groen voor deze wijk en bouw op andere plekken of in andere vormen zodat de leefbaarheid in de wijk blijft bestaan. Het is niet voor niks dat de bewoners er niet blij mee zijn. Dat staat los van dat ze niet iedereen een huis gunnen, maar het kan anders. Ik heb gelezen dat uit onderzoek blijkt dat natuur ons helpt om gezonder te blijven. Hoe meer groen in de directe omgeving, hoe langer de levensduur, hoe minder overgewicht, depressies, zelfmoorden etc. En zelfs een klein beetje groen helpt al. De drempel voor het positieve ‘natuureffect’ is verrassend laag. Zelfs het zien van een enkele boom vanuit het raam of het kijken naar een natuurfoto of -film maken al dat het omgaan met stressvolle ervaringen makkelijker wordt. Ook zelfdiscipline en zelfbeheersing worden daardoor positief beïnvloed. Het uitzicht uit het raam heeft nog een groter effect dan het kijken naar foto’s of een film. Ik begrijp wel waar de bewoners liever naar kijken als ze uit hun raam kijken. Vooral als ze naar een tijd gaan waar thuiswerken normaal gaat worden.
Ga eerst de wijk in, praat met bewoners
Toch heeft iedereen een dak boven zijn hoofd nodig. We leven met meer mensen in meer huizen en soms in je eentje of met z`n tweeën. Er moet wel woonruimte gecreëerd worden. Dat is de gemeente verplicht. Hoe de procedures lopen en keuzes gemaakt worden, daar weet ik als bewoner weinig van. Wat ik wel weet is dat bewoners de beste feedback kunnen geven over hun leefomgeving. Dus keer bouwprocedures om. Ga eerst de wijk in, praat met bewoners. Zij willen voor zichzelf en hun kinderen een dak boven het hoofd, dus zullen zeker niet tegen bouw zijn. Daarentegen weten ze wel welke plekken gespaard moeten worden.
En onderschat het creatieve vermogen van de Utrechter niet. Wie weet wat voor geweldige suggesties aangedragen worden met vormen en plekken voor bouw. Zo creëer je als gemeente draagvlak voor de onvermijdelijke uitbreiding van ons huizenbestand en blijft er hopelijk genoeg groen in de wijken.
Goed stuk… mag ‘groen’ links zich zonder meer iets van aantrekken.
In de regel zijn een deel van de bewoners bewoners van een wijk – anders dan de schrijfster beweert- nooit blij met nieuwe woningen in hun wijk. Omdat het altijd ten koste gaat van mooi groen of handige parkeerplaatsen, kortom de publieke ruimte. Dus het zijn er al snel teveel woningen gepland of ze zijn te hoog of ze worden te duur; het is altijd wat.
@ Lilian… In de regel wordt er niet naar bewoners geluisterd. Ze worden pro forma gehoord maar daar blijft het ook bij. Je zegt het al: publieke ruimtes. Daar hoor je daadwerkelijk inspraak over te hebben als bewoner. Colleges verdwijnen, bewoners blijven.
@Michael.Bewoners verdwijnen ook hoor, behalve de onsterfelijke en de mensen die nooit verhuizen of nooit het geboortehuis verlaten. Verder heeft u gelijk; naar bewoners wordt nooit geluisterd waar het ook over gaat. De georganiseerde wijkgebonden inspraak over de invulling van de publieke ruimte is trouwens door ons vooruitstrevende stadsbestuur onlangs afgeschaft met de ontmanteling van de wijkraden.
Daarom vind ik het ook een goed artikel. Het wordt tijd dat er weer naar ‘de burgers’ wordt geluisterd… wie weet hebben ze ook hersens? Uiteraard verdwijn zelfs ik uit mijn huis maar na veertien jaar, acht ik mezelf iets honkvaster dan de gemiddelde coalitie in deze gemeente.