Vorige maand zag ik ze in een nota van de gemeente en nu lees ik opnieuw die bezwerende woorden: ‘een goede balans tussen levendigheid en leefbaarheid’.
Dit keer staat ze in een bericht van de gemeente over ‘locatieprofielen’ voor grote buiten-evenementen. Twee pleinen, zeven parken en het recreatiegebied Strijkviertel zijn daartoe uitverkoren. De gemeente gaat, zo staat er, in overleg met de bewoners bepalen hoe vaak er een evenement mag zijn, hoe hard de muziek mag, tot hoe laat ’s avonds of ’s nachts het mag duren, etc. En als die bewoners nou helemaal geen behoefte hebben aan een evenement dichtbij hun huis?
Ja, daar vraag je me wat.
‘We willen’, zegt de gemeente, ‘zorgen voor een beter evenwicht tussen levendigheid en leefbaarheid op de plaatsen waar nu weinig of juist veel te doen is’.
Weinig te doen? Nog nooit gehoord van iemand die vindt dat er in zijn buurt zo weinig te doen is.
En wat wil die balans nou precies zeggen? Niets anders natuurlijk dan op zo’n manier de overlast spreiden dat niet al te veel mensen klagen. Evenementen en festivals zijn het visitekaartje van de stad, vond de gemeente twintig jaar geleden. ‘Ze dragen bij aan de leefbaarheid en versterken de sociale cohesie’.
In de bijlage van de nota waarin dit stond, zat een kaartje met de binnen- en buitenlocaties van dat moment, 26 in totaal.
De afgelopen jaren werd 250.000 euro uitgetrokken voor nader onderzoek. En nu is het dan zover: het aantal grote buitenlocaties is teruggebracht tot 10. In het centrum zijn de locaties Janskerkhof, Neude, Ledig Erf , Moreelsepark en Vredenburg verdwenen. Zou daar nooit meer wat te doen zijn? Dit jaar is er in elk geval nog van alles, zoals Tweetact (Neude), introductiedagen (Janskerkhof) en De Parade (Moreelsepark). Verhuizen ze in 2024 naar andere locaties? Wordt de Utrechtse spreidingswet dan van kracht? We gaan het zien.
Op de evenementenkalender op utrecht.nl staan voor dit jaar ongeveer zevenhonderd grote (zoals De grote prijs van Nederland op Neude en Vredenburg) en kleine activiteiten, bijvoorbeeld LP-markten op het Vredenburg Het Ledig Erf ontbreekt helemaal op de lijst. Maar wat niet is kan nog komen.
Voor de vijf ‘opgeheven’ locaties is in de binnenstad één nieuwe locatie in de plaats gekomen: het Stadhuisplein. De andere locaties in Utrecht zijn Domplein, recreatiegebied Strijkviertel en de parken Lepelenburg, , Lucasbolwerk, Julianapark, Maximapark, Wilhelminapark, park Transwijk en Griftpark.
Arm gras.
De gemeente is helemaal niet van zins om echt met de bewoners te bepalen hoe het er aan toe moet gaan met evenementen in de buurt. Ik heb uitgebreid gereageerd op het gemeentelijke voorstel (‘locatieprofiel’ in ambtenaren jargon) voor evenementen in het Wilhelminapark.
Dit op basis van dat de stichting Wilhelminapark al jaren aangeeft dat verschillende evenementen in het park voor de gezondheid van de wortels van de oude bomen desatreus is. Ondanks dat luide en duidelijke signaal komt de gemeente echter schaamteloos met een ‘locatieprofiel’ waar het zo mogelijk nog meer (grote) evementen toelaat dan al gebruikelijk was (‘een goede balans tussen levendigheid en leefbaarheid’???).
Het structureel negeren van inbreng van belanghebbenden had nu tot gevolg dat de rechter eraan te pas moest komen. De voorzieningenrechter concludeerde: Het Wilhelminapark is een rijksmonument en wordt wettelijk beschermd. Uit onderzoeken blijkt dat het niet goed gaat met de bodem van het park: die raakt steeds verder verdicht, wat slecht is voor bomen, planten en grasweides. De gemeente Utrecht heeft nog geen concreet plan om dit te verbeteren, terwijl ook het normale gebruik van het park al tot een grote belasting van de bodem leidt. Er lijkt daarom maar weinig ruimte te zijn voor een (bier)festival van deze omvang. Verder ontbreekt het aan een samenhangend beeld van het totaal aan opeenvolgende evenementen dat in het park wordt toegestaan. Zo is er eind september opnieuw een evenement in het Wilhelminapark. De gemeente miskent het bijzondere karakter van het Wilhelminapark als rijksmonument.”
Ondertussen plaatst de gemeente wel als de wiedeweerga reclamebordjes in perkjes en taluds als bewoners daar zelf met het groen in de weer gaan – dit riekt naar goedkope arbeid want voorheen was dit gewoon het werk van de gemeente – om breed uit te meten dat de gemeente hier samen met de bewoners werkt aan een groenere stad. En dat jij jouw buurt ook kunt vergroenen.
Honderd meter verderop worden door diezelfde gemeente monumentale bomen naar de knoppen geholpen.
Window dressing… de gemeente luistert niet, want de gemeente heeft een eigen agenda voor inrichting en gebruik van de openbare ruimte – lees haar visies voor en die kan niet uitgevoerd worden als je bewoners echt invloed geeft.
Uitspraak van de rechter is hier terug te lezen:
https://bit.ly/3AaNO6V