In één week had ik zóveel toevalligheden dat ik me afvroeg of ze niet te vondeling waren gelegd in mijn REM-slaap. Het rijtje leest als het begin van een mop: een filmmaker, een fotograaf en een vinylverzamelaar zitten aan een bar …
Het begon langs het IJmeer. Meisje-mijn en ik waren in Durgerdam ‘locatiescout’. Houd de socials in de gaten voor de aankondiging van ons speciaalbiercafé ‘Durgers Bierenpark’. Daar in het weidse dijkenlandschap boven Maukum werden wij bijkans in het IJ gedrukt door zo’n zwarte patserbak – een Jeep Grand Cherokee. Als we alert waren geweest hadden wij er met ons Cliootje onderdoor kunnen rijden. Achter het stuur een kerel die ik om andere kunst bewonder: Anton Corbijn.
Daags later dronken wij Guinness in een Utrechts-Ierse pub. Komt er een man naar de bar … Die vertelt de pompier dat hij ooit een docu maakte voor de VPRO – over Phil Lynott, frontman van Thin Lizzy. Destijds werd uw columnist door de redactie benaderd in het kader van research; Leon Giesen en ik hadden elkaar tot vorige week niet ontmoet.
Op een wereldmuziek festival in Antwerpen loop ik muziekvriend Alain tegen het undercover lijf (wij kennen elkaar als verzamelaars van rock en metal vinyl).
En in het centrum van Gent zitten wij in een kroeg en wie loopt naar binnen? De zeven jaar geleden naar België uitgeweken barman ‘van bij ons tegenover’, bekend van zijn bittergarnituur-boulimia en liefde voor FC Utrecht.
Als ik het lot kon sturen had ik graag met Anton Corbijn aan de bar van de Ierse pub gezeten, had ik de Utrechtse barman van toen van de dijk gedrukt, was ik met filmmaker Leon Giesen locaties gaan scouten in Durgerdam en mag Alain de eerste plaat opleggen bij de opening van Durger’s Bierenpark.
Bestaan er wel toevalligheden? Klinkt in ieder geval als een interessante week!