Utrecht en de landelijke restaurantkritiek. Het is een matig huwelijk. Of de restaurants worden nauwelijks bezocht, of de recensies zijn over het algemeen weinig lovend. Er wordt wel eens gesproken over Utrecht als culinaire woestijn.
Hiske Versprille, recensent van de Volkskrant en landelijk bekend als professioneel sloper van Herman den Blijker’s Goud, heeft onlangs in die woestijn uitstekend gegeten. Ze ging op bezoek bij bar-bistro Madeleine aan het Wed en deelde maar liefst een 8,5 uit. De recensie in de Volkskrant van morgen is een lange lijst aan superlatieven:
“Weinig vervult met zo veel kinderlijk plezier als iets lekkers krijgen van iemand die het beste met je voor heeft, of je nou een kind bent of een volwassene. En bij Madeleine verzorgen ze hun gasten met een liefdevolle goedgezindheid en werkplezier om vrolijk van te worden”
Over de ober van dienst, het kan niet anders dan de iconische gastheer Ruben zijn:
“Het is fijn om iemand aan tafel te hebben waarvan je meteen het gevoel hebt dat die aan jouw kant staat, die zijn prioriteit stevig heeft liggen bij het welbevinden van zijn gasten en duidelijk plezier heeft in het uitvinden van wat dat welbevinden veroorzaakt.”Over de keuken van Rik de Jonge: “Dezelfde vrolijke welwillendheid proeven we ook in de gerechten: niet alleen is alles zorgvuldig à la minute gekookt, zijn de ingrediënten goed en de porties gul, maar het garnituur is zo te zien ook met veel graagte aangepast aan wat de markt toevallig vandaag bood. Zo’n grote, volle zaak, zo’n uitgebreide kaart en dan toch zó zorgvuldig koken: daar neem ik mijn hoed voor af. Bij Madeleine staan aardige mensen met een enorme dosis sjeu en smaak uitstekend werk te verrichten. Precies waar je zin in hebt, eigenlijk.”
Mooie woorden, een felicitatie waard. We gaan snel eens proeven.
Lees hier de hele recensie.
Wat een geweldig resultaat! Helemaal terecht. Gefeliciteerd!
Kwaliteit en passie. Dan komt het allemaal goed. Mooie recensie.