Mooi afscheid van FC Utrecht icoon Nol de Ruiter: een ereronde langs de Galgenwaard

Het is een regenachtige middag in Utrecht. Toch tekenend dat in dat grauwe weer zich tientallen FC Utrecht supporters hebben verzameld om afscheid te komen nemen van een grootclubicoon. Nol de Ruiter overleed vorige week, op woensdag 21 mei. Hij werd 85 jaar oud. De Ruiter pakte in 1985 met FC Utrecht de eerste echte prijs als club: de KNVB beker.  

Prestaties

De Ruiter speelde vroeger voor Elinkwijk, DOS en Velox. De clubs die fuseerden en uiteindelijk FC Utrecht werden. Ook won hij als assistent-trainer van het Nederlands elftal in 1988 (Rinus Michels was toen hoofdtrainer), de enige écht grote prijs die wij als nationaal voetballand kennen: Het Europees Kampioenschap. 

Erehaag 

Een week na zijn overlijden, op woensdag 28 mei, wordt de laatste wens van De Ruiter vervuld: een ereronde langs de Galgenwaard. De gewonnen KNVB-beker staat pal voor de hoofdingang van het stadion, omringd door een aantal rozen.  Siege Postuma (vicevoorzitter van de supportersvereniging van FC Utrecht) leidt alles in goede banen. Stipt om 12:00 roept hij de verzamelde mensen om zich heen om fakkels uit te delen. ‘Je trekt de onderkant er met wat kracht vanaf en dan begint hij vanzelf te branden’, legt hij uit aan de supporters wachtend in de rij. Ook Frans van Seumeren en clublegende en oud-speler Mark van der Maarel zijn ter plaatse voor de herdenking. Van Seumeren ontsteekt als echte clubman een fakkel. De helft van de aanwezigen krijgt witte fakkels en de andere helft rode, uiteraard in de kleuren van de club. ‘Zo vormen jullie straks allemaal een erehaag om waardig afscheid te nemen. Wit staat met hun gezicht naar het stadion en rood met hun gezicht naar de weg!’, roept Postuma. 

Andere kant van het voetbal

Wanneer iedereen op zijn plek staat en de lijkwagen is gearriveerd, wordt er eerst nog een minuut stilte gehouden. Maar ook na de minuut stilte, als de fakkels worden ontstoken en de lijkwagen bijna onzichtbaar is geworden in de rook, blijft het stil — geen gezang, geen gejoel, nauwelijks hard geluid. Het laat weer eens een andere kant van het voetbalpubliek zien. In plaats van de vaak ‘agressief’ beschreven voetbalfans, zien we hier jong en oud samenkomen om iemand te eren en te herdenken. Na een spektakel van nog geen half uur loopt het plein voor de Galgenwaard langzaam weer leeg. ‘Ik ben blij dat er veel mensen zijn gekomen’, vertelt Postuma. ‘Trots op onze club.’

Hieronder een videoverslag van het afscheid van Nol de Ruiter.