Nietsvermoedend liep Ton van Rooijen de hoedenwinkel van Jos van Dijck in de Bakkerstraat. Hij hield even zijn pas in. Want daar zag hij Simao (Simon), de Oost-Europese dorpshond die de hoeden en petten bewaakt. Het liep goed af. En wandelt Ton tegenwoordig met een chique hoed door de stad? Nee, hij kocht een sjaal.
Met Ton aan de wandel: de bewaking bij hoedenwinkel Jos van Dijck
Ton van Rooijen
“Ik kan maar niet genoeg krijgen van deze stad.” Ton van Rooijen is sinds vier jaar weer terug in de stad waar hij is geboren en opgroeide. Zijn wieg stond in de Zaagstraat, zijn wilde jaren beleefde hij in het legendarische café De Tregter, zijn geld verdiende hij in de bouw. Nadat hij was afgekeurd kon hij een WAO-uitkering krijgen. Maar Van Rooijen had geen zin om zijn hand op te houden en ging zich omscholen. Hij wilde aan de slag in het maatschappelijk werk maar beschikte niet over de benodigde papieren. Dat hield hem niet tegen. Hij volgde diverse opleidingen en ging uiteindelijk aan de slag bij de afdeling Sociale Zaken (GSD) Zoetermeer. Na zijn pensionering verruilde hij Zoetermeer voor zijn geliefde Utrecht. Dagelijks loopt hij door de stad, verbaast zich over de veranderde stad en legt vast wat hem opvalt. In 'Ton aan de wandel' plaatst De Nuk regelmatig foto’s van Ton van Rooijen.
Stadsie waor