Broese top 10 (en boekverkoper Nurai Mertens tipt ‘Women talking’)

Top 10 fictie 2023-7

1. Lessen / Ian McEwan 
2. De diepst verborgen herinnering van de mens / Mohamed Mbougar Sarr 
3. We hebben het over je gehad / Stéphanie Hoogenberk
4. Het laatste huis – The last house on needless street / Catronia Ward
5. Het lied van ooievaar en dromedaris / Anjet Daanje
6. Wat je zoekt, zoekt jou / Kader Abdolah
7. Kitchen / Banana Yoshimoto
8. Het schaarse licht / Nino Haratischwili
9. Het walvistheater / Joanna Quinn
10. De kremlinfluisteraar / Giuliano da Empoli

Top 10 non-fictie 2023-7

1. Ontijd / Judith de Graaf
2. Sander en de Brug / Sander Schimmelpenninck
3. Vertroostingen / Dirk de Wachter
4. Z / Hella Rottenberg
5. Rotterdam / Arjen van Veelen
6. Ons voedsel / Louise o’Fresco
7. De tolk van Kabul / Matthieu Aikins
8. Israël aan de Tiber / Leonard Rutgers
9. Vermeer Rijksmuseum / Pieter Roelofs
10. Een lieve klap voor je kop / Jan Geurtz

Onze 3 kinderboekentips!

• Julia en de Haai / Kiran Millwood Hargrave (10-12 jaar) * prachtig geïllustreerd
• Gevaarlijk water / Marte Jongbloed (9-12 jaar) * heel actueel thema
• Beer en Faas en de stalen oppas / Anke Kranendonk ( 7-9 jaar) * voorlees- én zelfleesboek

‘Women Talking’ van Miriam Toews is een ingetogen verhaal over kleine revoluties en tedere momenten vol liefde

Women Talking van Miriam Toews is geïnspireerd door een ware gebeurtenis; de meisjes en vrouwen in een Mennonitische kolonie in Bolivia kwamen erachter dat ze jarenlang door acht mannen uit de kolonie gedrogeerd en verkracht werden. In eerste instantie werden de vrouwen niet geloofd; sommigen dachten dat ze door god werden gestraft, anderen waren overtuigd dat ze logen om aandacht te krijgen en weer anderen geloofden dat het te wijten was aan een wilde vrouwelijke verbeelding. Women Talking is Toews’ literaire reactie op deze gebeurtenis. 

In de paar dagen dat de mannen weg zijn, overleggen de vrouwen onderling wat ze het beste kunnen doen om zichzelf en hun dochters te beschermen: blijven of weggaan.

Ze hebben twee dagen om een besluit te nemen, voordat alle mannen weer thuis zijn en er van de vrouwen verwacht wordt dat ze de mannen vergeven.

Ondanks het onderwerp, is dit een boek vol warmte en hoop. De vrouwen, belast met deze bijna onmogelijke beslissing, zijn voor het eerst alleen en vrij om hardop hun mening te geven en zelf een keuze te maken over hun eigen toekomst. Hierbij komen er allerlei vragen naar voren: hoe moeten we leven en liefhebben na wat ons is aangedaan? Hoe ziet een “goede” gelovige vrouw eruit in de nasleep van zoveel wreedheid en geweld? De discussie is geregeld verhit en frustraties lopen hoog op. De vrouwen zijn het vaak niet eens maar gaan wel het gesprek met elkaar aan. 

Hoewel dit misschien leest als nogal zware kost, is dat totaal niet het gevoel waarmee ik het boek heb gelezen. Het is juist een ingetogen verhaal over kleine revoluties en tedere momenten vol liefde. Het boek leest een beetje als een toneelstuk; het verhaal speelt zich grotendeels op de zolder van een boerderij af en de korte tijdsduur en grote hoeveelheid dialoog zouden zich heel goed lenen aan een uitvoering op toneel. Sarah Polley dacht hetzelfde en heeft een verfilming van het boek geregisseerd, met hoofdrollen voor actrices als Rooney Mara, Claire Foy en Frances McDormand. 

De film is nu in de bioscoop te zien en is genomineerd voor twee Oscars. (Nurai Mertens)