Deze week weer een dubbele Top 10. De best verkochte boeken fictie en non-fictie
Top 10 Fictie
- Het Koninklijk huis / Herman Koch
- Wat stilte wil / Arthur Japin
- De Camino / Anya Niewierra
- Dromer / Benedict Wells
- De grote cirkel / Maggie Shipstead
- Dunkelblum zweigt / Eva Menasse
- Schemerleven / Jaap Robben
- Buitenleven / Nina Polak
- Man zonder rijbewijs / Violeta / Isabel Allende
- Droomfabriek / Gerwin van der Werf
Top 10 Non-Fictie
- Landlijnen / Raynor Winn
- Etty Hillesum – het verhaal van haar leven / Judith Koelemeijer
- Wij zijn onze hormonen / Max Nieuwdorp
- Traumasporen – The body keeps the score / Bessel van der Kolk
- De tolk van Kabul / Matthieu Aikins
- Eén – snel en lekker uit één pan / Jamie Oliver
- Wie ben ik als niemand kijkt / Liesbeth Woertman
- Het begin van alles / David Wengrow, David Graeber
- Zeven talen in zeven dagen / Gaston Dorren
- Overprikkeld brein / Charlotte Labee
“Tijdens het lezen van ‘Landlijnen’ kreeg ik wandelhonger én zin in thee”
Er is een nieuwe Raynor Winn! Landlijnen ziet er prachtig uit. Ik kocht hem op de dag van verschijnen, popelend. Zowel Het zoutpad als De wilde stilte hebben grote indruk op me gemaakt en ik heb Raynor en Moth in mijn hart gesloten alsof het dierbare vrienden zijn. Benieuwd dus hoe het met ze is. En ook een beetje bezorgd om Moth natuurlijk, om zijn gezondheid.
In Landlijnen lees je meteen al dat het helaas niet al te best met hem gaat. En toch besluiten ze weer te gaan lopen, in de hoop dat het hem goed zal doen. Onvoorstelbaar en eigenlijk zelfs onverantwoord, zo lijkt het. Maar ze zullen weer maandenlang wandelen, wel meer dan 1600 kilometer, van de Schotse Hooglanden tot helemaal aan de kust in het zuidwesten.
Natuurlijk is er altijd de angst dat een derde boek over hetzelfde onderwerp een beetje tegenvalt; dat een auteur in herhaling zal vallen of dat je het inmiddels wel weet. Maar niets is minder waar bij Landlijnen. Misschien vind ik dit zelfs wel haar beste boek tot nu toe. Wat schrijft ze goed!
Hoewel er ogenschijnlijk weinig gebeurt is het weer een razend spannend verhaal dat je in één adem uitleest. Hoe doet ze dat toch? De beschrijvingen van het landschap, afgewisseld met bijzondere ontmoetingen én met gedachten en gevoelens van Raynor maken het tot een rijk geheel. Puur, persoonlijk, maatschappijkritisch en met zoveel liefde voor de natuur.
Ondanks al de regen van de afgelopen dagen kreeg ik wandelhonger tijdens het lezen. En zin in thee (dat snap je wel als je het boek leest). En ik verheug me alvast op het vierde boek, waarvan Raynor al verklapt heeft dat het er komt. Was het maar alvast zover. (Sanne van der Bruggen)
Laat uw reactie achter
Reactie