Top 10 fictie 2023-18
- Bloedmaan / Jo Nesbo
- Heeft iemand Charlotte Salter gezien? / Nicci French
- Groeten uit Benidorm / Hendrik Groen
- Beesten / Gijs Wilbrink
- Lessen / Ian McEwan
- De diepst verborgen herinnering van de mens / Mohamed Mbougar Sarr
- Alter Ego / Esther Verhoef
- Het intieme leven /Nicollò Ammaniti
- Kalle / Bert Wagendorp
- Hoe ik de vissen ontmoette / Ota Pavel
Top 10 non-fictie 2023-18
- Heimwee moet je koesteren / Floortje Dessing
- De transformatie van de aarde / Peter Frankopan
- Rotterdam / Arjen van Veelen
- Stikstoffuik / Arnout Jaspers
- Het Utrechts straatnamenboek / Erik Tigelaar
- Links is niet Woke / Susan Neiman
- Maar je lacht toch nog? / Mae Zaal & Iris de With
- De Zanzibardriehoek / Martin Brossenbroek
- Vertroostingen / Dirk de Wachter
- Leven toevoegen aan de dagen / Sander de Hosson, Els Quaegebeur
Broese tip: Chin. Ind. Rest. Kookboek. De levens en keukens voor en achter het doorgeefluik
We staan er misschien niet bij stil, maar achter dat voor Nederlanders alledaagse bakje bami goreng met sambal en een plak kroepoek zit een veel interessanter verhaal dan je zou denken. Sinds 2021 is het fenomeen-want dat is het- Chinees Indisch Restaurant zelfs opgenomen in de Inventaris Immaterieel Erfgoed. Aan het begin van de twintigste eeuw begonnen er in havensteden Chinese eethuisjes op te duiken voor uit China afkomstige havenarbeiders. Na een dip tijdens de jaren 30 en 40 begon met de komst van grote groepen mensen uit de voormalige koloniën de opmars pas echt. Geen dorp zo klein of er zat wel een Chin. Ind. (Spec.) Rest. Met bij de ingang de bekende leeuwen, of zijn het honden? De inrichting, rood met gouden accenten. Babi pangang en nasi goreng met een sateetje erbij. Maar dat zat gebruik ik niet voor niets. Want De Chinees heeft het moeilijk in Nederland. Generaties Chinese immigranten werkten met de hele familie in het bedrijf, maar tegenwoordig nemen de kinderen de zaak niet zo snel meer over. Ieder jaar weer verdwijnt een aantal Chinees-Indische restaurants voor altijd uit het Nederlandse straatbeeld.
Tegenwoordig zijn veel exotische ingrediënten makkelijk bij de supermarkt te krijgen. Dat was wel anders in de vroege jaren van de Chinees-Indisch keuken. In een tijd dat iets simpels als knoflook en olijfolie als ongelofelijk exotisch gold, moesten de koks zich zien te redden met wat er in dit koude kikkerlandje wél bij de groenteboer lag. En zo ontstond een culinair fenomeen.
Met dit boek op het aanrecht kunnen we nu thuis zélf al die klassiekers gaan maken. Bij het doorbladeren van dit boek loopt het water je in de mond. Prachtige foto’s laten de gerechten van hun mooiste en smakelijkste kant zien. Naast alle recepten staan er ook veel verhalen in van de mensen achter het doorgeefluik. Als je die verhalen leest, kun je niet anders dan bewondering krijgen voor de ongeziene, harde werkers die vaak heel veel moeilijkheden hebben moeten overwinnen om naar Nederland te komen op zoek naar een beter leven.
Het Chin. Ind. Rest. kookboek zal er niet voor zorgen dat er meer restaurants bijkomen. Het is een prachtige ode aan de keuken, de smaken uit onze jeugd en de mensen die er voor zorgen dat de bekende witte plastic bakjes gevuld met lekkers bij ons op tafel komen.
Ik heb de linguine al gekocht! (Liane van Piggelen)
Laat uw reactie achter
Reactie