Top 10 fictie
1. Boto Banja / Raoul de Jong
2. Beesten / Gijs Wilbrink
3. Vernietigen / Michel Houellebecq
4. De diepst verborgen herinnering van de mens / Mohamed Mbougar Sarr
5. Lessen / Ian McEwan
6. Luister / Sacha Bronwasser
7. Het smelt / Lize Spit
8. Café Morgen / Renee Kapitein
9. Het laatste voorjaar / Minke Douwesz
10. Het intieme leven / Niccolò Ammaniti
Top 10 non-fictie
1. Doe zelf normaal / Maxim Februari
2. Rotterdam / Arjen van Veelen
3. Alma’s dochters / Jutta Chorus
4. Er is leven na de groei / Paul Schenderling
5. Sander en de Brug / Sander Schimmelpenninck
6. Een wolkenkrabber op de savanne / Koert Lindijer
7. Jaguarman / Raoul de Jong
8. Leven toevoegen aan de dagen / Sander de Hosson, Els Quaegebeur
9. De omwenteling / Suzanna Jansen
10. Vertroostingen / Dirk de Wachter
Broese tip: De Pool van J.M. Coetzee werkt zeer verslavend om door te lezen
Meestal weet je als boekverkoper wel ongeveer wat de verschijningsdata zijn van de nieuwe grote titels, en dan zeker van schrijvers die je zo’n beetje volgt.
Voor mij is dat een heel rijtje namen dat in de loop der jaren van samenstelling is gewisseld. Er komen nieuwe schrijvers bij en anderen hoeven niet zo nodig meer om het oneerbiedig te zeggen. Eén schrijver die er al van het begin opstaat en zeker geen plaats gaat maken voor een ander is J.M. Coetzee. De Australische schrijver van Zuid-Afrikaanse origine die in 2003 de Nobelprijs voor Literatuur heeft mogen ontvangen. Voor mij begon het met zijn roman ‘In ongenade’ en sindsdien kijk ik uit naar iedere nieuwe publicatie. Maar de aankondiging van zijn nieuwe roman had ik gemist, ik was dan ook blij verrast toen wij begin deze maand de nieuwe roman van J.M. Coetzee binnenkregen en ik kan nu zeggen dat het voor mij een van zijn betere romans is.
Het boek met de titel ‘De Pool’ is allereerst bijzonder van opzet. De hoofdstukken zijn ieder weer fragmentarisch onderverdeeld in korte stukken die genummerd zijn. Daar moet je even aan wennen maar daarna werkt het zeer verslavend om door te lezen. Ook het vertelperspectief is bijzonder: het verhaal wordt in het begin verteld door de schrijver zelf en gaandeweg wordt dit overgenomen door de vrouwelijke hoofdpersoon. De hoofdpersonen zijn de 72-jarige Witold, pianist en beroemd vertolker van onder andere het werk van Chopin. Hij geeft een recital in Barcelona en ontmoet daar één van de organisatoren, de 47-jarige getrouwde Beatriz, moeder van twee kinderen.
Als je een beetje bekend bent met het werk van Coetzee dan weet je dat de zoektocht naar geluk en de onbereikbare of onbeantwoorde liefde terugkerende thema’s zijn. Zo ook in De Pool. Het is het liefdesverhaal tussen Witold en Beatriz dat op het einde van het boek een prachtige wending krijgt.
En een leuke wetenswaardigheid is dat de Nederlandse vertaling (door Peter Bergsma) eerder op de markt is dan de oorspronkelijke Engelse editie die pas in september gaat verschijnen. Coetzee heeft een zeer goede band met zijn Nederlandse uitgeverij Cossee en daar profiteren wij van mee. (Janny Beima)
