Broese boekverkopers

Broese top 10 (+ boekverkoper Bertram Borkes tipt ‘Nina Simone’s kauwgum’)

Bertram tipt

Top 10 fictie

  1. Atlas / Lucinda Riley
  2. Alkibiades / Ilja Leonard Pfeijffer
  3. Dat beloof ik / Roxane van Iperen
  4. Het lied van ooievaar en dromedaris / Anjet Daanje
  5. Groeten uit Benidorm / Hendrik Groen
  6. Bloedmaan / Jo Nesbo
  7. Heeft iemand Charlotte Salter gezien? / Nicci French
  8. De Kuil / Laura van der Haar
  9. Lessen / Ian McEwan 
  10. De diepst verborgen herinnering van de mens / Mohamed Mbougar Sarr
‘Dat beloof ik’ van Roxane van Iperen op nr. 3

Top 10 non-fictie

  1. Heimwee moet je koesteren / Floortje Dessing
  2. De Reynaert / Frits van Oostrom
  3. De transformatie van de aarde / Peter Frankopan
  4. Links is niet Woke / Susan Neiman
  5. Beslisbos / Katinka Polderman
  6. Wat is ruimte waard / Marjolijn van Heemstra
  7. Het onbehagen in de democratie / Michael J. Sandel
  8. Totaal 2 / Marcel van Roosmalen
  9. Het tij tegen / Herman Tjeenk Willink
  10. De Groate Utreg Kwis / Koos Marsman
‘Totaal 2’ van Marcel van Roosmalen op nr. 8

Broese tip: Nina Simone’s Kauwgum van Warren Ellis

Ah, zie ik je denken, wáár zou dit boek in hemelsnaam over gaan….Welnu, om de leesbevordering van dit stukje te verhogen …dát vroeg ik me pas naderhand af.

Het handelt daadwerkelijk over een stukje kauwgum van Dr. Nina Simone, van the Queen herself.

Op 1 juli 1999 trad Simone op in Londen. Nick Cave was dat jaar curator/directeur van het festival genaamd Meltdown. Hij kondigt haar die avond aan en Simone neemt plaats achter een Steinway.

Om met de woorden van Nick Cave uit de inleiding te spreken:” Ze nam een stukje kauwgum uit haar mond en plakte het op de piano. Ze tilde haar armen boven haar hoofd en begon in de overrompelde stilte aan wat voor mij het beste concert zou worden van mijn leven, van ons leven; ongetemd en buitenaards. En bovendien het laatste concert dat Nina in Londen zou geven.”  “Het concert eindigde in vervoering, van haar en van ons”, Toen ik me na het concert omdraaide om weg te gaan, klom Warren met een blik alsof hij bezeten was het podium op en haastte zich naar de Steinway”

Warren Ellis – een groot Nina Simone bewonderaar – hij legt in het boek ook fraai uit hoe deze adoratie zover gekomen is – heeft het stukje kauwgum, welke niet op de piano geplakt zat maar op een handdoek die ook op de Steinway lag, vervolgens vele jaren in bezit. Aanvankelijk als een relikwie tijdens zijn vele reizen als muzikant op tournee. Maar op een gegeven moment beseft hij dat dit té risicovol is. Douanepersoneel worden steeds strenger, zelfs zijn baard is na 9/11 een aanleiding om grondig zijn bagage te doorzoeken. Het stukje kauwgum, in een handdoek gerold en daaromheen een felgele Tower Records tas ligt vervolgens jarenlang thuis.

Ellis heeft in al die jaren nooit het stukje kauwgum aangeraakt:” De vingers van Nina Simone waren de laatste geweest die eraan hadden gezeten. Haar mond, haar tanden, haar tong. Haar ziel huisde in de ruimte tussen de kauwgum en de handdoek. Dat concert bevond zich in de handdoek” Zijn overwegingen zijn goed te volgen. Hij maakt uiteindelijk een beslissing wat ermee te doen. Het is tegelijkertijd aandoenlijk én ontroerend om te lezen hoe deze muzikale relikwie zijn  uiteindelijke bestemming vindt. Ellis is ook open over zijn gevoelsleven, zijn muzikale ontwikkeling én wat ook bijzonder is….zijn stappen naar het schrijven van dit petit histoire.

Zoals bij veel levens speelt zowel geluk als toeval een beslissende rol. Niet alleen de invloed van muziek, de vastberaden handelingen van Nina Simone, cocaïne & worstjes vooraf aan een concert,  (een rijkdom aan smeuïge anekdotes) maar óók over de waarde van hechte vriendschappen en on top of that doet corona ook een duit in dit zakje.

Het boek heeft verder foto’s ter verduidelijking. Van zowel wat conversaties tussen de hoofdpersonen, alsmede de stadia wáár de Tower tas lag, óf de uiteindelijke replica’s van het stukje kauwgum. Dus waarover handelt dit heerlijk vertelde boek nu?  Is het een ontroerende muzikale levensreis (ja, ik was ontroerd door een aantal passages), een verhandeling over autobiografische verzamelwoede? Geeft het inzicht hoe ons geheugen werkt? Een opeenstapeling van synchroniciteit(en)? Hou me aanbevolen voor suggesties!! Maar wát een heerlijk, eerlijk boek. Je hoeft zeker géén Nick Cave fan te zijn. Dus…Veel leesplezier!

Bertram Borkes

Wie is:

Waren Ellis is een singer-songwriter, muziekliefhebber, schrijver en multi-instrumentalist.

Je kunt hem onder andere kennen van Nick Cave and the bad Seeds, of Grinderman. Componeerde veel filmsoundtracks (Proposition, The road,  e.v.a) Dit is zijn eerste boek.

Auteur Redactie
Auteur

Redactie

Laat uw reactie achter

Reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *