Bericht uit Hof van Leeuwesteijn

Met z’n allen zoeken naar een pakketje, valt dat ook onder ‘verbinding’?  Als dat zo is dan doen we er veel aan in ons Hof van Leeuwesteijn. Bijna dagelijks meldt zich op onze bewonersapp wel iemand die vergeefs wacht op een pakje en nu de hoop vestigt op ons.  En ja hoor, vaak blijkt het ergens te liggen. Weer een blij gezicht. 

De laatste tijd wisselen we ook veel uit over zonwering. De temperaturen in onze huizen lopen zelfs bij een beetje zon al flink op, waarschijnlijk dankzij de goede isolatie. Lang niet iedereen voelt zich lekker bij 24, 25 graden of meer. Daarom zoeken een heleboel mensen nu met elkaar naar oplossingen. 

De grote stroom apps over het tekort aan parkeerplaatsen is zo langzamerhand opgedroogd. We weten inmiddels allemaal dat het hopeloos is. 

In Leidsche Rijn is de parkeernorm (op te lossen binnen het eigen complex): 1 auto per wooneenheid. Ons Hof voldoet daar absoluut niet na aan. De norm wordt in onze parkeergarage niet eens voor de helft gehaald. 

Op straat (Eerste Muntmeesterslaan) zijn wel wat parkeerplaatsen, maar die zijn bedoeld voor bezoekers. Bovendien zijn het er weinig. Zet je je auto buiten zo’n parkeerplaats dan krijg je gegarandeerd een bon. Iemand in ons hofje (niemand weet wie) schijnt Handhaving te bellen als er ergens een foutparkeerder staat. 

Als begin volgend jaar onze wijk betaald parkeren wordt, wat nog steeds de bedoeling schijnt te zijn, is je auto nergens op straat meer veilig.

Wat onze huisbaas, Woonin, bezielde om niet te voldoen aan de parkeernorm, is ons niet bekend. Onze Hof is een experiment; wij ouderen (in 94 zorggeschikte appartementen) moeten samen met 17 grote gezinnen (minimaal drie kinderen, er is ook een samengesteld gezin met zes kinderen) een hechte woongemeenschap gaan vormen. Een professional begeleidt dat proces. 

Misschien was de gedachte dat bij ons ouderen (vanaf 55 jaar, verreweg de meesten zijn zestigers en zeventigers) de ‘autodichtheid’ veel kleiner is dan gemiddeld. Dat was dan een verkeerde inschatting. 

In een groot verhaal op de site Platform 31 vertellen mensen van Woonin en zorginstelling ActionContinu dat ze verwachten dat wij allemaal naar elkaar zullen omkijken. De ouderen helpen desgevraagd de zeventien gezinnen bij het opvangen van hun kinderen en omgekeerd helpen de ouders van de jonge gezinnen de bejaarden een handje bij klusjes en boodschappen doen. 

Zoals wij het vanuit onze positie op de bovenste (vijfde) woonlaag inschatten moet het allemaal nog op gang komen. Intussen fungeert de binnentuin vooral als speelplaats voor de dikke vijftig kinderen van de gezinnen. Ze voetballen er en rijden er rond op steps en fietsjes. In leeftijd variëren ze tussen de twee en de tien, schat ik. 

Ik ben een groot liefhebber van gluren bij de buren, maar kom in de/het hof absoluut niet aan mijn trekken. Bij bijna alle 17 gezinnen zijn de gordijnen permanent dicht. 

In de binnentuin strooide Woonin zeven picknicktafels uit. Een mooi gebaar, maar voor mij, als oudere, was een bankje met een rugleuning meer iets geweest.