Top 10 fictie:
- Het ultieme geheim / Dan Brown
- De jaknikker / Peter Buwalda
- Waar de zon de sneeuw raakt / Mélissa Da Costa
- Al het blauw van de hemel / Mélissa Da Costa
- Wat we kunnen weten / Ian McEwan
- De laatste ravendochter / Merel Godelieve
- De brievenbezorgster van Puglia / Francesca Giannone
- Hoe overleef ik alles wat anders gaat dan gedacht? / Francine Oomen
- Het gore lef / Sarah Arnolds
- Er stromen rivieren in de lucht / Elif Shafak
Top 10 non-fictie:
- De zwevende wereld / Annejet van der Zijl
- Liefde is de baas / Typhoon
- Boustany / Sami Tamimi
- Geld genoeg, maar niet voor jou / Thomas Bollen
- Even tussen mij en mij / Elke Wiss
- Dwalen door de Domstad / Iris Dijkstra
- Het kan echt anders / Henri Bontenbal
- Waarom een echte liberaal geen VVD stemt / Simon van Teutem
- Continent van de kwaliteit / Paul Schenderling
- Amerika en wij / Rob de Wijk
Top 10 kinderboeken:
- De wonderverteller – reizen van Marco Polo / Lida Dijkstra
- Utrecht, getekend door Ellen de Bruijn / Brigitte Nieubuur
- De grootste reis ooit / Loes Riphagen
- Albatros / Yorick Goldewijk
- Een ongelofelijk grote, ongelofelijk gevaarlijke leguaan / Pim Lammers
- Krekel / Annet Schaap
- Ministerie van oplossingen en de verdwijning van mevrouw Vis / Sanne Rooseboom
- Een rugzak vol / Pieter Koolwijk
- Mus en kapitein Kwaadbaard en de 5 slangen / Kevin Hassing
- Plassen op schrikdraad / Simon van der Geest
BROESE TIP
Yorick Goldewijk/ Albatros
Het is Kinderboekenweek en er is een zinderende drukte in de winkel vooral bij ons achterin beneden op de kinderafdeling. Hele families met niet alleen broertjes en zusjes maar ook opa en oma zoeken iets te lezen. Er zijn schrijvers die vertellen en in de Broesserie is taart naar een recept uit “Oerbloed” van Rob Koops.
Net voor de vrolijkheid losbarstte verscheen “Albatros” van Yorick Goldewijk. En dit is een boek waar ik niet omheen kan. Geschreven voor 12+ en neem die plus letterlijk, want de taal en het verhaal zijn prachtig.
Op een ochtend zijn er geen mensen meer, enkel nog dieren. Behalve Abel. En Kat. Kat wil graag de zee zien, dus gaan ze op reis door een verlaten landschap, maar het contact tussen hen is niet makkelijk. Het is/was namelijk oorlog. Hij is van Zuid. Zij van Noord. Maar als er geen mensen meer zijn, is er dan nog oorlog? Eerst spreken ze af om niet over het conflict te praten, ze hebben allebei mensen verloren. Onschuldige mensen. Het is te pijnlijk. Maar ze ontkomen er niet aan en dan volgen er diepe gesprekken tussen twee totaal verschillende kinderen die zich allebei staande moesten houden in die door volwassenen verpeste wereld.
Het boek is zoveel. Een groot verhaal. Meanderend door de gevoelens van Abel. En het opvallendst? Je situatie kan behoorlijk hopeloos zijn en dan is er een sprankje licht, een mop, een liedje… En dan voel je geluk. En verwachting.
“De wereld was niet opgehouden met mooi zijn. Daar had hij helemaal geen mensen voor nodig. Misschien was het zelfs makkelijker voor de wereld om mooi te zijn zonder mensen.”
Hoe het afloopt? Het is geen vrolijk boek, ik moest huilen. Maar je blijft wel achter met een voorzichtige glimlach. (Ivon van der Schuit)
Laat uw reactie achter
Reactie