Broese boekverkopers

Broese top 10 (+ boekverkoper Nurai Mertens tipt “The Vanishing Half”)

Nurai Mertens tipt

  1. De jongen, de mol, de vos en het paard / Mackesy
  2. De tuinen van buitenzorg / Jan Brokken
  3. Shuggie Bain / Douglas Stuart
  4. Klifi / Adriaan van Dis 
  5. Revolusi / David van Reybrouck
  6. Zo hadden we het niet bedoeld / Jesse Frederik
  7. De waanzinnige boomhut van 130 verdiepingen / Griffiths & Denton
  8. Leugen &  waarheid / Bas Heijne
  9. De meeste mensen deugen / Rutger Bregman
  10. Het geheim van de Gucci-koffer/Pauline Terreehorst
Klifi van Adriaan van Dis op nr. 4

The Vanishing Half is verrassend en aangrijpend

Brit Bennett’s The Vanishing Half  is het verhaal van de tweeling Desiree en Stella Vignes en is vertaald naar het Nederlands door Lidwien Biekmann als De vervlogen helft.

De tweeling groeit op in een kleine zwarte gemeenschap in het zuiden van de Verenigde Staten in de jaren zestig, een dorp dat weinig toekomst lijkt te bieden. Stella en Desiree zijn onafscheidelijk en op hun zestiende vertrekken ze samen naar New Orleans, op zoek naar meer. Als Stella een besluit neemt dat haar leven voorgoed veranderd, scheiden hun wegen noodgedwongen. Het boek volgt de levens van Desiree en Stella en hun families op verschillende punten; de één ogenschijnlijk vrij, maar verstrikt in een leugen, -een rol in een toneelstuk waar geen einde aan komt – de ander beperkt door de wereld en de gemeenschap om haar heen. “Passing” of “passing over” is een term die in de Verenigde Staten wordt gebruikt voor mensen van kleur die zich (succesvol) voordoen als wit om te ontkomen aan racisme en discriminatie. Tijdens de periode van segregatie door middel van de Jim Crow-wetten konden zwarte mensen op deze manier bijvoorbeeld naar school, of een baan krijgen. Er zijn veel boeken over geschreven, vaak met een tragisch einde waarin de hoofdpersoon door zowel de zwarte gemeenschap als de witte gemeenschap verstoten werd. The Vanishing Half is echter geen tragisch verhaal – het is verrassend en aangrijpend. Bennett schrijft ingetogen en zelfverzekerd, en hoewel ze elementen van het melodramatische in haar roman verwerkt, is het nooit ongeloofwaardig of overdreven. De roman gaat over de betekenis van vrijheid, en over welke rol mensen kiezen of toebedeeld krijgen in hun leven. Een van de dingen die dit boek zo aangrijpend maakt, is dat Bennett geen oordeel velt over haar personages en de keuzes die zij maken. Er is ruimte voor een grijs gebied, geen een personage is zwart of wit. (Nurai Mertens)

Auteur Redactie
Auteur

Redactie

Laat uw reactie achter

Reactie

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *